ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1599
ทากาฮาชิ เอคิจิ ในตอนนี้ โกรธจบแทบระเบิด
เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลทากาฮาชิ เป็นดาวรุ่งของตระกูลทากาฮาชิ ไม่เพียงแค่มีตำแหน่งพิเศษในโตเกียวเท่านั้นแต่ยังรวมถึงทั่วทั้งญี่ปุ่นด้ว ถือว่าเป็นเขาเป็นที่รู้จักของทุกคน
ในระดับหนึ่ง ตำแหน่งของเขาในญี่ปุ่นนั้นคล้ายกับตำแหน่งสามีแห่งชาติซึ่งเป็นที่นิยมอย่างมากในประเทศจีนเมื่อสองสามปีก่อน
ด้วยเหตุนี้ นิสัยของทากาฮาชิ เอคิจิ จึงหยิ่งยโสเอาแต่ใจมาตลอด ในพจนานุกรมของเขา ไม่มีคำว่าอดทนและทนถูกคนรังแกอยู่ในนั้น
เมื่อเห็นชายหนุ่มคนนี้ที่อายุราวๆกับเขา แต่กลับกล้าเพิกเฉยต่อสถานะและความน่าเกรงขามของตน และแทบจะหาเรื่องใส่ตนเอง อีกทั้งยังถึงกับตั้งคำถามว่าเขามีอาการหูหนวกเป็นพักๆ หรือไม่ ในความเห็นของเขา นี่คือการรนหาที่ตาย!
ดังนั้น เขาจึงโบกมือไปที่รถทั้งด้านหน้าและหลังทันที จากนั้นในรถโรลส์รอยซ์หลายคันก็มีชายฉกรรจ์ในชุดสูทดำราวๆสิบกว่าคนลงมา
คนเหล่านี้ ล้วนเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลทากาฮาชิทั้งสิ้น อีกทั้งยังเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับชั้นนำ
ทันทีที่บอดี้การ์ดลงจากรถ พวกเขาก็เข้ามาล้อมเย่เฉินเอาไว้ ทุกคนจ้องไปที่เย่เฉินและมองไปที่ทากาฮาชิ เอคิจิ ขอแค่ทากาฮาชิ เอคิจิ เอ่ยปากขึ้น พวกเขาก็จะเข้าโจมตีเย่เฉินทันที
ในเวลานี้ ซูจือเฟยและซูจือหยูที่อยู่ในรถก็สบตากัน ซูจือเฟยเอ่ยปากขึ้น “เรื่องนี้คงไม่มีอะไรแอบแฝงใช่ไหม?”
ซูจือหยูส่ายหัว "ไม่น่าจะมี ถ้ามีคนวางแผนจะทำอะไรบางอย่างจริงๆ ก็คงไม่มีทางมาทำบนถนนในใจกลางเมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่นแบบนี้แน่ เส้นสะพานยาวที่พวกเราออกมาจากสนามบินยังเหมาะกว่านี้ตั้งเยอะไม่ใช่หรือไง?”
ซูจือเฟยค่อยวางใจลงมา เขายิ้มและกล่าวว่า "ทากาฮาชิ เอคิจิ คงหน้าพังยับเยินแน่ เมื่อกี้เพิ่งจะพูดไปว่าไม่มีใครฝ่าฝืนไฟแดง แต่กลับชนเข้าให้แล้วคนหนึ่ง"
พูดจบ ซูจือเฟยก็เลิกคิ้วใส่ซูจือหยูอีกครั้ง “ฉันรู้สึกว่าทากาฮาชิ เอคิจิดูเหมือนจะสนใจเธอ เด็กนี่หน้าตาหล่อไม่เลว วางท่ามีมาด เธอไม่ลองพิจารณาดูหน่อย?”
ซูจือเฟยถอนหายใจ เขาไม่ต้องการพูดถึงหัวข้อนี้ต่อและหันออกไปมองนอกหน้าต่าง ก่อนจะเห็นว่าเย่เฉินถูกรายล้อมและจ้องมองไปด้วยบอดี้การ์ดมากมาย แต่กลัวไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด เขาก็อดหัวเราะไม่ได้ "ผู้ชายญี่ปุ่นคนนี้มีดีไม่เลว ถูกล้อมรอบด้วยบอดี้การ์ดมากมายขนาดนี้ แต่กลับไม่กลัวเลยสักนิด"
ซูจือหยูพยักหน้า ก่อนจะแค่นเสียง “บางทีสมองอาจจะสั่งการไม่ค่อยดีเท่าไหร่ล่ะมั้ง?”
ซูจือเฟยพูดด้วยรอยยิ้ม "อย่าพูดไป เจ้าหนุ่มญี่ปุ่นคนนี้หน้าตาหล่อเหลาประณีตไม่เลวเลย"
ซูจือหยูเดาะปาก "ขอให้เขาไม่โดนคนของทากาฮาชิ เอคิจิทุบตีจนเสียโฉมก็แล้วกัน"
ซูจือเฟยอ่อนใจ "ทำไมปากเธอถึงได้ร้ายขนาดนี้เนี่ย?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...