ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1603
เมื่อเห็นเย่เฉินไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย ทากาฮาชิ เอคิจิรู้สึกว่า วันนี้ตัวเองต้องจบเห่แล้ว
เพราะตอนนี้ เขาไม่มีใครใช้งานได้แล้ว
ต่อให้ตอนนี้โทรหาแจ้งให้ยอดฝีมือจากตระกูลให้มารวมตัวกันที่นี่ ก็ไม่ทันแล้ว
ตอนที่ทากาฮาชิ เอคิจิสิ้นหวังเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นประตูรถโรลส์-รอยซ์ ข้างๆก็เปิดออก
ซูจือหยูก้าวลงจากรถ และพูดกับเย่เฉินว่า: “คุณผู้ชายท่านนี้ คุณเป็นคนประเทศจีน ต้องเข้าใจเหตุผลที่ว่าอย่าเรื่องอะไรที่เกินความพอดี คุณก็ไม่น่าจะไม่เข้าใจนะ?”
เย่เฉินคาดไม่ถึงว่า ยังมีคนกล้าออกหน้าให้ทากาฮาชิ เอคิจิคนนี้
ที่สำคัญ ยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย
เขาขมวดคิ้วมองไปทางซูจือหยู ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ฉันฟังจากที่คุณพูดก็น่าจะเป็นคนจีนใช่มั้ย? ทำไม? จะขอร้องแทนญี่ปุ่นคนนี้เหรอ?”
ซูจือหยูพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “ฉันไม่ได้ขอร้อง ฉันเพียงแค่แนะนำคุณเป็นคนอย่าทำสิ่งที่เกินพอดี ทุกเรื่องควรจะเหลือทางรอดไว้บ้าง”
เย่เฉินยิ้ม แล้วถามเธอ: “เมื่อกี้นี้เขาให้คนนับสิบมารุมตีฉันพร้อมกัน ทำไมไม่เห็นคุณห้ามไว้บ้างเกลี้ยกล่อมเขาว่าทุกเรื่องควรจะเหลือทางรอดไว้บ้าง?”
ซูจือหยูตกตะลึงเล็กน้อยกับคำถามของเย่เฉิน
เมื่อกี้นี้ อันที่จริงมีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของเธอ ถ้าเย่เฉินรับมือไม่ไหวชีวิตตกอยู่ในอันตราย ตัวเองคงจะลงมาห้ามทากาฮาชิ เอคิจิไว้
แต่ทว่า ในใจของเธอรู้ดีว่า ตอนนี้ตัวเองพูดแบบนี้ อีกฝ่ายไม่เชื่ออย่างแน่นอน
ดังนั้นเธอจึงเอ่ยปากพูดว่า: “อีกฝ่ายนับสิบคนรุมตีคุณ คุณก็ไม่ได้รับบาดเจ็บไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อไม่ได้รับบาดเจ็บ ทำไมไม่เหลือทางเอาตัวรอดให้อีกฝ่ายบ้าง?”
เย่เฉินแสยะยิ้ม ถามกลับว่า: “เขาไม่เหลือทางเอาตัวรอดให้ฉัน ทำไมฉันต้องเหลือให้เขาด้วย?”
เย่เฉินพยักหน้า: “ถูกต้อง ที่สำคัญตื้นเขินมาก!”
ชะงักนิ่งไปชั่วครู่ เย่เฉินก็พูดว่า: “ยิ่งเป็นคนตื้นเขิน ยิ่งเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น ยังไม่พูดถึงไอ้หมอนี่ที่ถูกรถทับทำความชั่วร้ายอะไรกันแน่ พูดแค่ผู้ชายที่นามสกุลทากาฮาชิคนนี้ ลงรถก็ราวีฉันไม่หยุด ยังให้คนมากมายขนาดนี้ลงมือกับฉันอย่างพร้อมเพรียงกัน คุณคิดว่าคนคนนี้เป็นผู้บริสุทธิ์มั้ย? ถ้าหากฝีมือของฉันแย่ไปเล็กน้อย เมื่อกี้นี้ก็ถูกบอดี้การ์ดเหล่านั้นทุบตีตายไปตั้งนานแล้ว!”
ซูจือหยูโกรธจนหน้าอกขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง พูดด้วยโกรธว่า: “ฉันเพียงแค่อยากให้คุณอย่าเรื่องอะไรที่เกินความพอดี คุณก็หักแขนข้างหนึ่งของเขาไปแล้ว นี่ยังไม่พออีกเหรอ?”
“ไม่พอ!”เย่เฉินพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า: “เมื่อกี้นี้ฉันบอกแล้วว่า ต้องสองข้าง!”
“แก…”
ซูจือหยูอกจะแตกตายอยู่แล้วจริงๆ
คาดไม่ถึงว่าหมอนี่จะไม่เห็นใครอยู่ในสายตาขนาดนี้!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...