ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1604

อันที่จริงเธอก็รู้ว่า ตอนนี้ทากาฮาชิ เอคิจิมีจุดจบแบบนี้ ก็คือหาเรื่องใส่ตัว

แต่เธอยังคงหวังว่าจะวิธีการใช้เหตุผล ด้วยการชักจูงด้วยความเป็นมิตร ทำให้เย่เฉินก็จะวางมือนี้ และอย่าได้หักแขนทั้งสองของทากาฮาชิ เอคิจิจริงๆ

แม้ว่าซูจือหยูอายุจะไม่มาก แต่ได้รับการศึกษาที่ยอดเยี่ยมมาตั้งแต่อายุยังน้อย และอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาหลายปี ดังนั้นจึงถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจของมาตรฐาน

ดังนั้น เธอทำเรื่องอะไร ก็รู้ดีแก่ใจแล้ว

ตัวอย่างเช่นในครั้งนี้ ในฐานะตัวแทนของตระกูลซู มาเจรจาการร่วมลงทุนกับตระกูลทากาฮาชิ ยังไม่ได้เจรจาการร่วมลงทุนกัน ทากาฮาชิ เอคิจิถูกคนทำร้ายจนพิการ ถ้าตัวเองเฝ้าดูด้วยความนิ่งดูดาย เรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตามค่อนข้างไม่เหมาะสม ไม่เพียงดูเหมือนว่าตัวเองค่อนข้างไม่ยึดหลักคุณธรรม ที่สำคัญยังส่งผลกระทบต่อรายละเอียดส่วนย่อยและความคืบหน้าของทั้งสองตระกูลที่ตามมาทีหลัง

ดังนั้น ด้วยความมิตรด้วยเหตุผลด้วยผลประโยชน์ เธอก็ต้องออกหน้ามาห้ามไว้

แม้ว่าการห้ามของตัวเองจะไม่มีประโยชน์อะไรทากาฮาชิ เอคิจิก็ยังถูกเย่เฉินหักแขน อย่างน้อยตัวเองก็เคยได้พยายามแล้ว สำหรับภายในใจของตัวเองสำหรับเกียรติของตระกูลทากาฮาชิ ก็สามารถมีคำอธิบายได้

แน่นอน สถานการณ์ที่ดีที่สุด ก็คือหลังจากที่ตัวเองออกหน้าแล้ว ชายหนุ่มตรงหน้าคนนี้ สามารถพอที่จะให้เกียรติตัวเอง เห็นว่าพอดีก็วางมือแล้วปล่อยทากาฮาชิ เอคิจิไปครั้งหนึ่ง

ด้วยแบบนี้ ตัวเองไม่เพียงแต่ข้างในใจและความมีเกียรติพอยอมรับไปได้ ตระกูลทากาฮาชิยังเป็นหนี้บุญคุณตัวเองด้วย ผลที่จะตามมาตอนที่เจรจารายละเอียดเฉพาะของการร่วมลงทุน ตัวเองถึงขนาดสามารถใช้เรื่องนี้ มาขอเพิ่มผลประโยชน์ที่มากมายกับตระกูลทากาฮาชิได้

แต่ว่า สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงคือ ความเกลียดชังในอารมณ์ของหมอนี่ช่างรุนแรงเหลือเกิน!

เมื่อเห็นท่าทีนี้ของเขา คือต้องการที่จะหักแขนของทากาฮาชิ เอคิจิให้ได้!

ดังนั้น เธอจึงระงับความโกรธในใจไว้ และเอ่ยปากพูดว่า: “คุณผู้ชายท่านนี้ ฉันคือเย่นจิง…”

ยังพูดไม่จบ เย่เฉินก็ขัดจังหวะเธอในทันที และพูดด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย: “คุณผู้หญิงท่านนี้ คุณไม่จำเป็นต้องบอกกับฉันว่าคุณเป็นใคร ฉันก็ไม่ได้อยากรู้ คุณก็อย่าได้พยายามใช้ฐานะของคุณมากดขี่ฉัน เพราะต่อให้คุณเป็นราชาแห่งสรวงสวรรค์ เรื่องราวของวันนี้ฉันก็ไม่มีทางให้เกียรติเธอ ได้ยินชัดเจนมั้ย?”

อารมณ์ของซูจือหยูก็ค่อนข้างทนไม่ไหวแล้ว!

ตั้งแต่เล็กจนโต ยังไม่มีใครกล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับเธอ