ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1652
ในเวลานี้
หลังจากที่ฟูจิบายาชิ มาสะและศิษย์น้องรองรีบเก็บข้าวของสำคัญบางอย่างอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ขึ้นลิฟต์ไปที่ล็อบบี้ของโรงแรม
พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะเช็คเอาท์ แค่คิดว่าจะรีบขึ้นรถและกลับไปโตเกียวอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก กลับพบว่ารถของพวกเขาไม่ได้รออยู่ที่นี่เลย
ฟูจิบายาชิ มาสะด่าไปคำหนึ่ง “แม่งเอ๊ย เจ้าสามไอ้สารเลวคนนี้ มัวแต่ทำอะไรอยู่ว่ะ? โทรหาเขาสิ!”
ศิษย์น้องรองรีบหยิบมือถือออกมาทันที โทรออก และเริ่มด่าว่า “เจ้าสาม คุณทำอะไรอยู่? ทำไมยังไม่ออกมาอีก!”
ตามคำร้องขอของเย่เฉิน เจ้าสามก็เอ่ยปากกล่าวว่า “ศิษย์พี่รอง มียางรถเส้นหนึ่งยางแบน ผมสงสัยว่ามีรอยรั่วอยู่ที่ไหนสักที่ ผมกำลังวิ่งจ๊อกกิ้งลมอยู่ และผมกำลังจะเปลี่ยนยางอะไหล่อยู่ หรือว่าคุณลงมาช่วยผมสักหน่อย?!”
“แม่งเอ๊ย!” ศิษย์น้องรองพูดกับฟูจิบายาชิ มาสะว่า “ศิษย์พี่ มียางเส้นหนึ่งอาจจะถูกเจาะ ผมไปช่วยเขาเปลี่ยนยางสักหน่อย”
ฟูจิบายาชิ มาสะพยักหน้า และเตือนว่า “พวกคุณสองคนเร่งมือเข้าหน่อย!”
ในโรงรถใต้ดิน
เจ้าสามที่ถูกมีดคุไนของเย่เฉินจี้ที่คอของเขาอยู่ เอ่ยปากอ้อนวอนขอร้องว่า “พี่ชาย ผมได้ทำตามคำสั่งของคุณและโทรศัพท์แล้ว คุณจะปล่อยชีวิตผมได้ไหม........”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “คุณทำได้ดีมาก ผมก็จะปล่อยให้คุณทุกข์น้อยลง!”
หลังจากพูดจบ ไม่รอให้เขาตอบสนองกลับมา เย่เฉินก็ออกแรงที่มือของเขา!
ได้ยินเพียงแค่เสียงคลิก คอของชายคนนั้นก็ถูกบีบให้หักในทันที และคนทั้งคนก็หมดสติไปในขณะนั้น และก็กลายเป็นศพไปเลย
หลังจากนั้น เย่เฉินก็ไม่รีรอเลย และขยับร่างของเขาไปด้านข้างรถทันที โดยหันหลังให้ด้านหน้ารถ ราวกับว่าเขากำลังตรวจสอบช่วงหลังอยู่
แต่ตอนที่เขาหันหลังกลับมา จู่ๆ ก็มีชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าเขา! เงาสีดำนี้ยื่นมือออกมาด้วยความเร็วที่เร็วมาก และบีบคอของเขาอย่างแน่น!
ศิษย์น้องรองของฟูจิบายาชิ มาสะหายใจไม่ออกในทันที
แต่ในเวลานี้ เขาก็มองเห็นชายตรงหน้าเขาได้อย่างชัดเจน
คนคนนี้ เป็นคนจีนคนเดียวกันกับที่ติดตามพี่น้องทั้งสี่คนพวกเขามาตลอดทางจากโตเกียวไม่ใช่หรือ?!
ในเวลานี้ ในสมองของเจ้ารองเกือบจะระเบิดไปเลย!
หัวใจของเขาสั่นเทาอย่างสุดขีด “หรือว่า.......คนที่ฆ่าเจ้าสี่และเจ้าสาม ก็คือคนจีนคนนี้งั้นเหรอ?! หรือว่า........หรือว่าเขาปั่นหัวพวกเรามาตลอดงั้นเหรอ!”
ตอนที่เขากำลังตกใจอยู่อย่างมาก เย่เฉินก็มีรอยยิ้มฉายผ่านที่มุมปากของเขา และพูดอย่างขี้เล่นว่า “ลูกพี่ คุณจะวิ่งหนีไปเพื่ออะไรเหรอ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...