ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1715
เอมิ อีโตะและอิโตะ นานาโกะไม่ได้คิดอะไรมากมาย เมื่อเห็นว่านางาฮิโกะ อิโตะต้องการคุยกับเย่เฉินเป็นการส่วนตัว ทั้งสองคนก็ลุกขึ้นเอ่ยขอตัวและออกจากห้องผู้ป่วยไป
หลังจากที่ทั้งสองออกไป นางาฮิโกะ อิโตะก็ค่อยมองไปที่เย่เฉินและพูดอย่างจริงจังว่า "คุณเย่ ก่อนหน้านี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้คุณขุ่นเคือง ผมต้องขอโทษคุณอย่างจริงจังอีกครั้งจริงๆ และขอบคุณคุณที่ถือคุณธรรมชนะความชั่ว ช่วยเหลือลูกสาวของผม และตระกูลอิโตะเอาไว้ ไม่อย่างนั้นหากตระกูลซูคิดไปจริงๆ ว่าตระกูลอิโตะเป็นคนฆ่าลูกหลานของตระกูลซู เกรงว่าตระกูลอิโตะคงต้องเผชิญกับการล่มสลายได้”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและพูดว่า "คุณอิโตะเกรงใจแล้ว ที่ผมช่วยชีวิตของนานาโกะก็เนื่องจากความสัมพันธ์ของเพื่อนฝูง ส่วนการช่วยเหลือตระกูลอิโตะทางอ้อม คุณเองก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรกับผม สุดท้ายแล้วผมก็เป็นคนเอาเงินของคุณไป พวกเราคนจีนมีสุภาษิตโบราณว่า รับเงินผู้อื่นมาแล้ว ย่อมต้องขจัดปัดเป่าภัย ผมรับเงินมาแล้วก็ย่อมไม่อาจนิ่งดูดายได้ คุณว่าจริงหรือไม่?"
ตอนนี้นางาฮิโกะ อิโตะตกตะลึงตาค้างไป
เหตุผลที่เขาตกตะลึงตาค้าง ทั้งหมดก็เพราะตกใจกับความไร้ยางอายของเย่เฉิน
คำพูดของเย่เฉินนั้นชัดเจนอย่างยิ่ง รับเงินผู้อื่นมาแล้ส ย่อมต้องขจัดปัดเป่าภัย ความหมายก็คือ เงินจำนวน 4.5 พันล้านดอลลาร์นั่นจะเอาไปเปล่าๆก็คงไม่ได้ ต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อตระกูลอิโตะบ้าง
ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงได้ช่วยตระกูลอิโตะกำจัดปัดเป่าภัยพิบัติไป และสามารถนำเงินก้อนนั้นไปใช้ได้อย่างสบายใจแล้ว
นางาฮิโกะ อิโตะนอกจากตกตะลึงแล้ว ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดใจอยู่บ้างไม่มากก็น้อย
แม้ว่าเขาจะรู้สึกจริง ๆ ว่า ชีวิตของบุตรสาวของเขามีค่ามากเสียยิ่งกว่าสี่หมื่นห้าพันล้านดอลลาร์ แต่เมื่อต้องทิ้งเงิน4.5 พันล้านดอลลาร์ไปจริงๆ ในใจของเขาก็ยังเจ็บปวดอยู่
นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างจริงจังว่า "คุณเย่ ผมมองออกว่านานาโกะชอบคุณมาก ถ้าพวกคุณสองคนสามารถมีโอกาสเป็นไปได้ ผมเองก็ยินดีจริงๆแล้ว..."
เย่เฉินเอ่ยขึ้นทันทีว่า “คุณอิโตะ คุณหนูนานาโกะยังเด็กอย่างยิ่ง เรื่องแบบนี้อย่าได้พูดพร่ำเพรื่อ หากหลุดออกไปจะถูกคนเข้าใจผิด และนี่จะทำลายชื่อเสียงของนานาโกะ”
นางาฮิโกะ อิโตะโบกมือของตน “ผมเลี้ยงลูกสาวของผมมา 22 ปีแล้ว บนโลกี้ไม่มีใครรู้จักเธอดีไปกว่าผม ผมมองออกว่าเธอชอบคุณมาก อีกทั้งยังชอบจากใจจริงด้วย หากเป็นไปได้ ฉันก็อยากแนะนำให้คุณอยู่พัฒนาต่อไปในญี่ปุ่นบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน นานาโกะมีตระกูลอิโตะ หากคุณทั้งสองสามารถตกลงปลงใจเป็นสามีและภรรยากันได้ แบบนี้ก็จะกลายเป็นผู้มีอำนาจอันดับต้น ๆ ในเอเชียหรือแม้กระทั่งในโลกอย่างแน่นอน "
เย่เฉินยิ้มและถามกลับไปว่า "คุณอิโตะควรจะเคยตรวจสอบประวัติผมมาก่อนใช่ไหม? คุณน่าจะรู้ว่าผมแต่งงานแล้ว"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...