บทที่ 174 เรียกลมเปลี่ยนเป็นมังกร(2)
ในตอนนั้นฉินกางพูดด้วยความจริงใจ: “ลูกจ๋า อีกไม่นาน อาจารย์เย่จะต้องแสดงความยิ่งใหญ่ออกมา ไปถึงจุดสูงสุด ถึงเวลานั้น ทั้งเมืองจินหลิง แม้แต่ตระกูลใหญ่ทั้งประเทศ ต้องแย่งกันที่จะเข้ามาประจบประแจงเขา ยินดีมอบลูกสาวที่สวยที่สุดในตระกูลให้อยู่ในอ้อมอกเขา ลูกต้องคว้าโอกาสที่ไปส่งสมุนไพรให้อาจารย์เย่ครั้งนี้ไว้นะ!”
“หา......”
ครู่เดียวฉินเอ้าเสวี่ยนถึงกับหน้าแดงระเรื่อ: “พ่อ พ่อพูดอะไร......ลูกฟังไม่เข้าใจ......คว้าโอกาสอะไรเหรอ......”
“ยังจะแกล้งโง่กับพ่ออีก?” ฉินกางยืนกรานพูด: “พ่อมองออก ลูกมีความรู้สึกนับถือและชื่นชอบอาจารย์เย่ ใช่ไหม?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนเขินอายบิดตัวไปมาอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็พยักหน้ารับคำ
ฉินกางพูดต่อว่า: “พ่อมีลางสังหรณ์ อาจารย์เย่เป็นเทพมังกรที่แท้จริง อยู่ในตระกูลเซียวเป็นงูตัวน้อย จำศีลได้ไม่นาน ต้องมีซักวันที่เขาต้องออกจากตระกูลเซียวอย่างแน่นอน ดังนั้น เธอต้องรีบลงมือเสียก่อน เริ่มสานความสัมพันธ์ที่ดีกับอาจารย์เย่แต่เนิ่น ๆ หนำซ้ำต้องเป็นความรู้สึกฉันชู้สาว!”
พูดถึงตรงนี้ ฉินกางเฝ้ารอด้วยความโศกเศร้าพูดว่า: “ถ้าพวกเราตระกูลฉิน ได้ลูกเขยมังกรอย่างอาจารย์เย่ นี่ต้องโชคลาภของตระกูลพวกเราอีกร้อยปีในอนาคต! ถึงเวลานั้น พวกเราจะได้บรรลุปณิธานที่ยิ่งใหญ่ของบรรพบุรุษ ให้ตระกูลฉินกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในแผ่นดินจีน! ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว นับเป็นเรื่องที่น่ายินดีของบรรพบุรุษผู้ล่วงลับไปแล้ว! บรรพชนที่อยู่ในปรโลกจะปิติยินดีสุดที่จะเปรียบได้!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนฟังคำพูดนี้แล้วในใจรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา เก็บซ่อนความเขินอายในทันที
คุณพ่อพูดถูกต้อง นี้ไม่ใช่เรื่องความรักระหว่างหญิงชายธรรมดาซะแล้ว
ตระกูลสามารถฟันฝ่าโซ่ตรวนของชะตาชีวิตได้หรือไม่ เรียกลมเปลี่ยนเป็นมังกรนับเป็นกุญแจสำคัญ!
เรียกลมเปลี่ยนเป็นมังกร เป็นโอกาสที่ตระกูลหนึ่งรอคอยมานานหลายร้อยปี!
จากนั้น เธอรีบพูดกับฉินกางว่า: “คุณพ่อ ท่านไปเตรียมสมุนไพรเถอะ! พรุ่งนี้เช้า ลูกจะนำไปส่งให้อาจารย์เย่!”
ฉินกางพยักหน้าอย่างพอใจ กำชับว่า: “จะต้องสวมเสื้อผ้าให้สวยงามหน่อย ดูดีมีออร่า ลูกของพ่อแม้จะไม่สวยงามที่สุดระดับประเทศ แต่ที่นี่คือเมืองจินหลิงจัดว่าเป็นหญิงงามคนหนึ่งเช่นกัน หากแต่งหน้าให้ดีสักหน่อย ต้องงดงามแน่นอน!”
ใบหน้าของฉินเอ้าเสวี่ยนแดงก่ำ แต่ก็ยังตั้งใจพยักหน้าอย่างจริงจังพูดว่า: “พ่อ ท่านโปรดวางใจเถอะ ลูกจะตั้งใจ!”
ฉินกาง พูด: “พรุ่งนี้ลูกพบกับอาจารย์เย่แล้ว จำให้ดีพูดกับอาจารย์เย่ว่า ตระกูลฉินเคารพนับถือเขาเป็นอย่างมาก ในอนาคตปรารถนาที่จะรับใช้เขาตลอดไป ติดตามเป็นบริวารรับใช้เขา นอกจากนั้นยังต้องบอกอาจารย์เย่อีกว่า ตระกูลฉินพวกเราทำการค้าเกี่ยวกับสมุนไพรมากว่าร้อยปี ในอนาคตหากอาจารย์เย่ต้องการสมุนไพรอะไรบอกมาได้ทันที ทางเราพร้อมที่จะทำตามความต้องการ!”
ลูกพูดคำพูดนี้จบแล้ว ก็อ้อนวอนอาจารย์เย่ขอยาวิเศษหนึ่งเม็ดให้ตระกูลฉิน ตระกูลฉินทุกคน จะซาบซึ้งในบุญคุณครั้งนี้! พ่อเชื่อว่า หลังจากลูกพูดคำพูดเหล่านี้ไปแล้ว อาจารย์เย่จะต้องไม่ปฏิเสธแน่นอน!”
……

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...