ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 175
บทที่175 ให้คุณสองเม็ด（1）
เช้าวันรุ่งขึ้น
เย่เฉินเตรียมกำลังจะออกไปซื้อกับข้าว มีสายโทรศัพท์ดังขึ้นมา
คนที่โทรมาหา ก็คือฉินเอ้าเสวี่ยนสาวน้อยเล็กพริกขี้หนูของตระกูลฉิน
ฉินเอ้าเสวี่ยนต่อสายติด ถามด้วยน้ำเสียงเย้ายวนว่า: “อาจารย์เย่ รบกวนถามว่าตอนนี้คุณอยู่บ้านหรือเปล่า?”
เย่เฉินส่งเสียงอืมตอบรับ และพูด: “อยู่ที่บ้าน มีอะไร โทรหาผมมีเรื่องอะไรเหรอ?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด: “คุณพ่อวานฉันส่งสมุนไพรให้กับคุณ คุณซ่งเป็นคนสั่งความไว้ ไม่ทราบว่าคุณสะดวกหรือไม่?
ภรรยาเขาเซียวชูหรันยุ่งเรื่องที่ทำงาน พ่อตาขับรถออกไปกับแม่ยายไปคฤหาสน์Tomson Riviera ดูความคืบหน้าการตกแต่ง ดังนั้นเย่เฉินจึงอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีอะไรที่จะไม่สะดวก
จากนั้นเขาไปพูดว่า: “ผมสะดวก คุณมาหาผมได้”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดอีกว่า: “โอเค อาจารย์เย่ ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”
จากนั้นไม่กี่นาที เย่เฉินก็ได้ยินเสียงกดกริ่ง
เขาเปิดประตู มองเห็นฉินเอ้าเสวี่ยนที่มีผมสีดำคลุมประบ่า กระโปรงยาวสีครีม หน้าตาน่ารักอีกทั้งยังดูเป็นกุลสตรี ยืนอยู่หน้าประตู ในมือหิ้วกระเป๋าเดินใบใหญ่หนึ่งใบ มีทีท่าเขินอาย
“อา......อาจารย์เย่สวัสดีค่ะ......ฉันชื่อฉินเอ้าเสวี่ยน ไม่รู้ว่าคุณยังจำฉันได้อีกหรือไม่......”
เวลานี้ฉินเอ้าเสวี่ยนตื่นเต้นถึงขีดสุด
หลังจากเมื่อวานพ่อเธอพูดถึงอาจารย์เย่ที่มีความสำคัญที่สุดต่ออนาคตของตระกูล เมื่อคืนเธอพะว้าพะวังนอนพลิกไปมาทั้งคืนจนเกือบไม่ได้นอน
ในความคิดของเธอ แน่นอนว่าจะต้องเป็นเย่เฉิน
เธอเป็นหญิงสาวอยู่ในช่วงวัยกระเตาะ
เย่เฉินหัวเราะ พูดว่า: “ดูไปแล้วเปลี่ยนไปมากจริง ๆ “
พูดจบ ก็ขยับตัว พูดว่า: “อย่ามัวพูดอยู่หน้าประตู รีบเข้ามาเถอะ”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพยักหน้ารับคำ ลากกระเป๋าเดินทางเข้าไปอย่างระมัดระวัง
เย่เฉินเห็นเธอลากกระเป๋าเดินทางใบเขื่องด้วยความลำบาก ฉินเอ้าเสวี่ยนเป็นคนที่เรียนศิลปะการต่อสู้เช่นกัน มีความสามารถพอประมาณ การออกแรงทั่วไปนั้นสำหรับเธอเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ด้วยท่าทางการออกแรงขนาดนี้ของเธอ ดูท่ากระเป๋าเดินทางจะต้องหนักมาก
เขาจึงถามด้วยความประหลาดใจว่า: “ในกระเป๋าเดินทางของคุณใส่อะไร? ทำไมหนักขนาดนี้?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดตอบว่า: “อาจารย์เย่ ข้างในเป็นสมุนไพรที่พ่อฉันเตรียมไว้ให้คุณ อีกทั้งล้วนเป็นสมุนไพรชั้นเลิศที่คัดสรรมาอย่างดี!”
พูดจบ เธอวางกระเป๋าเดินทางไว้บนพื้นห้องรับแขก เปิดกระเป๋าเดินทาง
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...