ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1751

ไม่นาน เครื่องบินก็ได้บินออกจากสนามบินโตเกียว

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ก็ได้ลงจอดที่สนามบินโอซาก้าอย่างตรงเวลา

เมื่อเครื่องบินลงจอด ตามธรรมเนียมปกติ ให้แขกชั้นหนึ่งลงจากเครื่องบินก่อน

ซูรั่วหลีไม่มีกระเป๋าเดินทางใดๆ และก็นั่งอยู่แถวข้างนอกสุด ดังนั้นทันทีที่เครื่องบินหยุดนิ่ง เธอก็ลุกขึ้นทันที และเดินไปที่ประตูโดยตรงทันที

ทันทีที่ประตูห้องโดยสารเปิดออก ซูรั่วหลีก็ก้าวออกไปเลย เพื่อหลีกปัญหาที่ไม่จำเป็น เครื่องบินที่จัดมาโดยตระกูลซูจะออกเดินทางในอีกครึ่งชั่วโมง ดังนั้นเธอจึงต้องไปที่อาคารผู้โดยสารเครื่องบินเจ็ต และผ่านด่านตรวจอีกครั้งอยู่ที่นั่น ถึงจะไปที่โรงเก็บเครื่องบินส่วนตัวได้

ขั้นตอนการทำงานของเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวแตกต่างจากการบินพลเรือนทั่วไป และอาคารผู้โดยสารทั่วไปให้บริการเฉพาะผู้โดยสารการบินพลเรือนทั่วไปเท่านั้น

ตราบใดที่ผู้โดยสารที่ปรับแต่งใช้เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวหรือเครื่องบินธุรกิจ พวกเขาจะต้องผ่านการตรวจสอบความปลอดภัย และการขึ้นเครื่องของเทอร์มินอลเจ็ทธุรกิจตราบเท่าที่พวกเขารวมกันเป็นหนึ่ง

เมื่อเย่เฉินเดินออกจากประตูโดยถือกระเป๋าเดินทาง ก็ไม่เห็นเงาร่างของซูรั่วหลีอยู่ในทางเดินที่มาถึงอันยาวไกลแล้ว

เย่เฉินอดยิ้มไม่ได้ และคิดกับตัวเอง “รีบร้อนที่อยากจะกลับประเทศขนาดนี้เลยเหรอ? ยิ่งคุณรีบร้อนที่อยากจะกลับไปมากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งไม่อยากจะให้คุณกลับไปมากเท่านั้น”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ตัวเขาเองก็เดินช้าๆ ไปที่อาคารผู้โดยสารเครื่องบินเจ็ต ขณะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และถามเฉินจื๋อข่ายว่า “เหล่าเฉิน เรื่องที่สั่งคุณไปจัดการได้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”

เฉินจื๋อข่ายหัวเราะและพูดว่า “คุณชายไม่ต้องห่วงเลย ผมได้เตรียมการไว้เรียบร้อยทุกอย่างแล้ว”

เย่เฉินส่งเสียงครวญคราง และพูดว่า “คุณคอยเฝ้าดูสถานการณ์ให้ดี ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย”

“ครับคุณชาย!”

เมื่อเย่เฉินมาถึงอาคารผู้โดยสารเครื่องบินเจ็ต และผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยอย่างราบรื่น เฉินจื๋อข่ายก็ได้รออยู่ที่อาคารผู้โดยสารเป็นเวลานานแล้ว