ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1761
“เห็นแก่หน้า?”
เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยินคำพูดนี้ ก็เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงปลงๆ “บนโลกใบนี้ อันที่จริงแล้วไม่ว่าอะไรก็สามารถนำมาตีเป็นราคาได้ทั้งนั้นแหละ คนพูดกันว่าความแค้นฝังหุ่นยิ่งใหญ่เทียมฟ้า แกก็ให้เขาพันล้าน หมื่นล้าน หรือแสนล้านดูสิ มันต้องมีสักราคาล่ะที่สามารถทำให้เขาหวั่นไหวได้”
ขณะที่พูดจู่ๆ เขาก็เปลี่ยนหัวข้อ “แต่ว่า! ที่สำคัญก็ต้องดูด้วยว่าเห็นแก่หน้าที่ว่า ตกลงแล้วต้องจ่ายเงินเท่าไหร่? ถ้าหากต้องจ่ายพันล้าน ไปจนถึงหมื่นล้าน แกยังอยากที่จะจ่ายอยู่ไหม?”
ซูโสว่เต้าตกอยู่ในความเงียบทันที
เขาอยากช่วยซูรั่วหลีจริงๆ
ในด้านความสัมพันธ์ เธอคือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ต่อให้เขาจะใจร้ายมากแค่ไหนก็ทำร้ายลูกตัวเองไม่ลงหรอก เขาจะทนมองเธอไปตายต่อหน้าต่อตาได้ยังไง?
ในด้านเหตุผล เธอคือยอดฝืมือของตระกูลซู อีกอย่างอายุก็ยังน้อยๆอยู่ด้วย ถ้าหากช่วยเธอออกมาได้ อนาคตเธอก็ยังจะสามารถอุทิศสิ่งยิ่งใหญ่ให้ตระกูลซูได้
แต่ไม่ว่าจะด้านความสัมพันธ์หรือด้านเหตุผล ก็ต้องชั่งน้ำหนักราคาที่ต้องจ่ายให้ดี แล้วค่อยมาคำนวณแผนจัดการทีหลัง
ถ้าหากต้องจ่ายราคาพันล้านหมื่นล้านจริงๆ ตระกูลซูอาจจะไม่ตกลง
ถึงยังไงนอกจากเขากับคุณท่านแล้ว ก็ไม่มีใครในตระกูลซูรู้ว่ารั่วหลีเป็นลูกของเขา ทุกคนต่างก็คิดว่าเป็นลูกน้องของตระกูลซูเท่านั้น
เสียเงินแค่สิบล้านเพื่อลูกน้องก็ยังพอรับได้ แต่กับคนฝีมือดีอย่างซูรั่วหลี เสียให้ตั้งร้อยกว่าล้าน คงต้องกัดฟันจ่ายแล้วล่ะ
ซูโส่วเต้าขบคิดอยู่สักพัก เขาเองก็คิดว่าคำพูดของพ่อมีเหตุผล
สถานการณ์ในตอนนี้ ถือว่ารัฐบาลญี่ปุ่นเห็นไว้หน้าตระกูลซูสุดๆแล้ว ขอแค่จับมือสังหารเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมายได้ พวกเขาก็จะไม่สืบสวนความผิดมาถึงตระกูลซู
แต่ถ้าเขายังไม่รู้จักเจียมตัว บินไปที่โอซาก้าในเวลานี้ เพื่อคิดหาวิธีช่วยเหลือ รัฐบาลญี่ปุ่นก็จะมองว่าอุตส่าห์เห็นแก่หน้าแต่ตระกูลซูกับไม่ไว้หน้ากัน
พอถึงตอนนนั้น รัฐบาลญี่ปุ่นก็อาจจะแตกคอกับตระกูลซูก็เป็นได้
คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็ถอนหายใจออกมา แล้วพูดว่า “ผมรู้แล้วครับพ่อ พรุ่งนี้เช้า ผมจะบินกลับจังหวัดอาโอโมริ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...