ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1773
เย่เฉินก้าวเดินเข้าไปในแผนกอาหารและเครื่องดื่มของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
พื้นที่อันกว้างใหญ่ วันนี้ว่างเปล่าไร้ผู้คน
พนักงานสลายตัวกันออกไปเยอะ ตามที่เฉินจื๋อข่ายบอกมา ว่าถ้าพนักงานมีมากเกินไป กลัวว่าจะทำให้เย่ฉางหมิ่นหงุดหงิด
เย่เฉินเดินผ่านบริเวณโถงด้านนอก เข้ามายังสวนดอกไม้กลางอากาศที่อยู่ตรงกลาง โต๊ะแปดสิบแปดตัวที่อยู่ในห้องโถง ณ ตอนนี้ ถูกเก็บออกไปหมดแล้ว เหลือไว้เพียงโต๊ะอาหารตะวันตกทรงประณีตที่วางอยู่ตรงกลาง
ไม่ต้องคิดก็พอจะรู้ว่า โต๊ะแปดสิบแปดตัวที่ถูกเก็บออกไป ต้องเป็นฝีมือของคุณอาแน่ๆ
เพราะฉะนั้นในใจของเขาก็ยิ่งเกิดความรู้สึกไม่ดีมากกว่าเดิม
แม้ว่าจนถึงตอนนี้เย่เฉินจะยังไม่เคยเจอคุณอาคนนี้ แต่การที่คุณอาทำอะไรใหญ่โตราวกับตัวเองมีอำนาจมากมายอย่างนี้ มันทำให้เย่เฉินเกิดความรู้สึกไม่ชอบใจ
ถึงแม้ในบัตรธนาคารของเย่เฉินตอนนี้ จะมีเงินมากถึงหกหมื่นล้าน แต่เย่เฉินก็ไม่เคยมีความคิดที่จะวางท่าโอ้อวดแบบนั้น
อาหารมื้อนี้ไม่ใช่แค่ยุ่งยาก แต่เสียทั้งแรงเสียทั้งเงิน ต่อให้เขาต้องกินบะหมี่ข้างทาง เขาก็ไม่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมตรงไหน
อีกอย่าง การที่ปิดโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจนเหลือแค่สวนดอกไม้กลางอากาศโล่งๆเพียงเพื่ออาหารแค่มื้อเดียว มันไม่ไม่ได้ทำให้เย่เฉินรู้สึกเหนือกว่าคนอื่นตรงไหนเลย
กลับกัน มันยิ่งทำให้เขารู้สึกต่อต้านและอยากขับไล่
เย่เฉินเดินมาถึงโต๊ะตัวกลางเพียงตัวเดียวพร้อมๆกับเฉินจื๋อข่าย
เฉินจื๋อข่ายลากเก้าอี้ออกให้เขานั่ง แล้วพูดว่า “คุณชาย รบกวนคุณชายรอสักครู่นะครับ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “ได้ นายไปทำธุระนายเถอะ ฉันจะเล่นโทรศัพท์รอเธออยู่นี่”
อิโตะ นานาโกะส่งสติกเกอร์ยิ้มตอบกลับมา แล้วพิมพ์กลับมาอีกว่า “แบบนั้นก็เยี่ยมเลย! อีกสี่วันก็จะถึงวันปีใหม่ตามปฏิทินของหัวเซี่ยแล้ว สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้านะเย่เฉินซัง！”
เย่เฉินแย้มรอยยิ้ม ปลายนิ้วกดโต้ตอบกลับไปว่า “ขอบคุณ การฟื้นฟู้ร่างกายของท่านอิโตะเป็นอย่างไรบ้าง?”
อิโตะ นานาโกะตอบกลับมาว่า “คุณหมอบอกว่ารักษาตัวอีกไม่กี่วันก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วล่ะ！”
“ดีแล้ว” เย่เฉินเพิ่งส่งข้อความออกไปได้ไม่ทันไร ก็มีผู้หญิงแต่งตัวหรูหราเดินเข้ามาจากบริเวณทางเข้าสวนดอกไม้กลางอากาศ
หญิงสาวอายุราวๆสี่สิบ สวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์ชาแนลรุ่นอิมิเต็ดเอดิชั่น ไว้ผมสั้นประบ่าสีทอง ใบหน้าของเธอไม่ได้ถือว่าสวย นอกจากความเย็นชา ยังให้ความรู้สึกเลือดเย็นอีกด้วย
ผู้หญิงคนนี้ คือคุณอาของเย่เฉิน เย่ฉางหมิ่น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...