ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1772
วันรุ่งขึ้น เซียวชูหรันไปทำงานที่บริษัทตั้งแต่เช้า
เย่เฉินทานอาหารเช้าที่หม่าหลันเป็นคนทำ วันทั้งวันเอาแต่ครุ่นคิดถึงเรื่องของเย่ฉางหมิ่น
ตั้งแต่ที่ถังซื่อไห่หาตัวเขาเจอ จนถึงตอนนี้ คนของตระกูลเย่ก็ไม่เคยเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเขา
สำหรับเย่เฉินแล้ว เขาชอบการที่ไม่ต้องติดต่อกับคนตระกูลเย่มากๆ
แต่ว่า การที่เย่ฉางหมิ่นทำลายความเงียบระหว่างเขาและตระกูลเย่ในครั้งนี้ นั่นก็หมายความว่า ตระกูลเย่คิดที่จะดึงเขาไปเป็นพวก ไม่ว่าจะมาจากจุดประสงค์ใด พวกเขาก็คงไม่อยากให้เย่เฉินอยู่ที่เมืองจินหลิงต่อ
ต่อให้วันนี้เขาเจอคุณอา และปฏิเสธข้อเสนอของเธอ ตระกูลเย่ก็คงไม่ยอมหยุดง่ายๆแน่
ดูเหมือนว่า หลังจากนี้ตระกูลเย่จะกลายเป็นความยุ่งยากสำหรับเขาซะแล้วสิ
...
เวลาห้าโมงครึ่ง เย่เฉินบอกแม่ยายอย่างหม่าหลัน ว่าคืนนี้ตัวเองมีธุระ คงไม่ได้อยู่ทานมื้อเย็นที่บ้าน
จากนั้น เขาก็ออกไปข้างนอกคนเดียว เรียกแท็กซี่ตรงไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
เดิมทีเฉินจื๋อข่ายอยากขับรถมารับ แต่กลับถูกเย่เฉินปฏิเสธ
ตระกูลเย่คิดมาตลอดว่าเฉินจื๋อข่ายเป็นคนของพวกเขา ถ้าหากเฉินจื๋อข่ายใส่ใจเขามากเกินไป อาจจะทำให้ตระกูลเย่รู้สึกแปลกๆเอาได้
ในตอนที่เย่เฉินมาถึงหน้าประตูทางเข้าโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ก็พบว่าเฉินจื๋อข่ายยืนรอยอยู่ตรงนั้นแล้ว
เมื่อเห็นเย่เฉินมาถึง เฉินจื๋อข่ายก็รีบเดินเข้ามามาหา เอ่ยพูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายมาแล้วเหรอครับ”
เย่เฉินเอ่ยถามอย่างประหลาดใจว่า “ปิดแค่สวนดอกไม้กลางอากาศยังไม่พออีกเหรอ? ห้องอาหารจีนและห้องอาหารตะวันตกก็ต้องปิดด้วย?”
“ใช่ครับ” เฉินจื๋อข่ายเอ่ยพูดว่า “คืนนี้แผนกอาหารและเครื่องดื่มเปิดต้อนรับแค่คุณกับคุณอาของคุณสองคนครับ”
เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างอึดอัด “ไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้ จองแค่ห้องอาหารมีระดับแค่นี้ก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?”
เฉินจื๋อข่ายกดเสียงเบา แล้วกระซิบข้างหูเย่เฉินว่า “คุณชาย คุณอาจจะยังไม่รู้จักอาของคุณดีพอ แต่ไหนแต่ไรเธอก็ทำอะไรเว่อร์วังอย่างนี้มาตลอดล่ะครับ”
เฉินจื๋อข่ายพูดขึ้นมาอีกว่า “คุณอาของคุณปกติแล้วหยิ่งยโสจะตาย อีกอย่างเธอก็ดูถูกเมืองจินหลิงมาตลอด เธอบอกว่าการที่ต้องมาทานข้าวในร้านอาหารเดียวกันกับคนพื้นที่ สำหรับเธอแล้ว มันเป็นเหมือนการไม่ให้เกียรติเธอ...”
“อะไรมันจะขนาดนั้น?” เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างไม่ชอบใจ “สูงส่งมาจากไหน ก็ต้องกินต้องถ่ายเหมือนคนทั่วไปไม่ใช่หรือไง? ทำตัวเด่นแบบนี้ทุกที่เพื่ออะไร?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...