ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1786
เย่เฉินพยักหน้า กล่าวว่า “ครับ คุณแม่ คุณแม่มีธุระก็ไปทำก่อนเถอะ”
หม่าหลันรีบยิ้มเอ่ยว่า “เอาล่ะๆ! งั้นแม่ออกไปก่อนนะ มีเรื่องอะไรก็โทรหาแม่แล้วกัน!”
“ครับ”
เย่เฉินไม่ได้คิดอะไรมาก อย่างไรหม่าหลันก็เป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง ออกไปข้างนอกก็เป็นเรื่องปกติทั่วไป
...
เวลานี้เซียวฉางเฉียนที่อยู่บนระเบียงห้องของตัวเองมาตลอด ก็จ้องเขม็งไปที่หน้าประตูบ้านของเย่เฉิน
พอเห็นหม่าหลันออกจากบ้านอย่างรีบร้อน มุมปากเขาก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชาสายหนึ่ง
ทันใดนั้น เขาก็รีบเดินลงมาชั้นล่าง พูดกับเซียวไห่หลงว่า “ไห่หลง หม่าหลันออกจากบ้านแล้ว! พวกเพื่อนของแกเตรียมการไปถึงไหนแล้ว?”
เซียวไห่หลงยิ้มกล่าวว่า “พ่อ ผมทำอะไรพ่อวางใจได้เลย ผมเตรียมพร้อมเสร็จแล้ว รับรองเลยว่าหม่าหลันไปได้แต่ไร้ทางกลับ!”
เซียวฉางเฉียนรีบกล่าวว่า “มาๆๆ แกมาทวนแผนการทั้งหมดกับพ่ออีกที พ่อจะดูว่ามีอะไรผิดพลาดหรือไม่!”
เซียวเวยเวย นายหญิงใหญ่เซียวก็เข้ามาสมทบด้วย รอคำพูดต่อไปของเซียวไห่หลงด้วยสีหน้าคาดหวัง
เซียวไห่หลงกล่าวด้วยสีหน้าลำพองใจ “ก่อนอื่น เมื่อกี้ที่ให้บริการขนส่งส่งบัตรเสริมความงามใบนั้นให้หม่าหลัน สถานเสริมความงามแห่งนั้นไม่ได้ชื่อว่าRitz Beauty Salonหรอก เจ้าของสถานเสริมความงามแห่งนี้เมื่อก่อนเป็นเพื่อนคนหนึ่งของผม ตอนนี้ธุรกิจเขาประสบความลำบาก อยากจะส่งต่อสถานเสริมความงามนี้มาตลอด แต่ระยะนี้สภาพเศรษฐกิจไม่ดีไม่ใช่เหรอ ดังนั้นจึงส่งต่อไม่ได้มาตลอด”
เซียวฉางเฉียนโบกมือ “พูดเข้าเรื่อง!”
เซียวไห่หลงพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “ผมเองก็ไม่รู้จักใครที่ทำเหมืองถ่านหินเลย!”
เซียวเวยเวยพูดโพล่งขึ้นมาว่า “งั้นก็ส่งเธอไปปลูกอ้อยที่แอฟริกา! ฉันได้ยินว่าที่นั่นมีต่างด้าวผิดกฎหมายไม่น้อยเลย ตลอดชีวิตได้แต่ก้มหน้าก้มตาฟันอ้อยอยู่ในไร่อ้อย ออกไปจากแผ่นดินแอฟริกาไม่ได้ตลอดชีวิต!”
เซียวไห่หลงกระแอมออกมาเสียงหนึ่ง พูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “เวยเวย ที่เธอพูดมาเป็นการลักลอบขนส่งผิดกฎหมาย ฉันจะไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนั้นได้ที่ไหนกัน!”
เฉียนหงเย่นร้อนใจ พูดโพล่งออกมาว่า “ไห่หลง หรือว่าหลังลูกหาคนมาหลับนอนกับหม่าหลัน แล้วถ่ายรูป จากนั้นก็จะปล่อยเธอไป?! แบบนี้มันก็สบายเธอเลยสิ?!”
แม้เซียวฉางเฉียนจะรังเกียจเฉียนหงเย่นเป็นอย่างมาก แต่พอได้ยินเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วย “นั่นสิ! แค่หาคนมาหลับนอนกับหม่าหลัน อาจจะเป็นการทำให้หม่าหลันได้เปรียบแทน!”
นายหญิงใหญ่เซียวไตร่ตรองอยู่ชั่วครู่ ก็เอ่ยปากขึ้นว่า “พวกเราจัดการหม่าหลัน ถือเป็นการช่วยประธานอู๋ระบายความโกรธ ถ้าอย่างนั้นฉางเฉียนลูกลองโทรถามประธานอู๋ดูก่อนดีไหม ดูว่าเขามีเพื่อนที่ทำเหมืองถ่านหินหรือไม่ ถึงเวลาก็จัดให้หม่าหลันไปขุดเหมืองที่นั่น!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...