ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1785

เช้าวันต่อมา

เซียวชูหรันกับเซียวฉางควนออกจากบ้านไปแต่เช้า ต่างคนต่างไปทำเรื่องของตัวเอง

ที่ทำงานของเซียวชูหรันจะหยุดในวันเทศกาลตามกฎหมายของประเทศ จะเริ่มหยุดตั้งแต่วันสิ้นปี ไปจนถึงวันที่หกของวันปีใหม่ หยุดรวมเจ็ดวัน

ส่วนสมาคมศิลปะจีนของเซียวฉางควน เจ้าตัวรักและสนใจในสมาคมมาก ดังนั้นจึงไม่มีวันหยุด จะไปหรือไม่แล้วแต่อารมณ์

ซึ่งปกติเซียวฉางควนอยู่ในบ้านก็ไม่ลงรอยกับหม่าหลัน ดังนั้นวันตรุษจีนเขาจึงอยากจะมาอยู่ที่สมาคมศิลปะจีนแทบไม่ทัน

หม่าหลันกลับไม่ได้มีเรื่องให้คบค้าสมาคมอะไร จึงอยู่บ้านคนเดียวเตรียมวัตถุดิบสำหรับอาหารในวันส่งท้ายปีเก่า

ส่วนเย่เฉิน หลังลุกขึ้นจากที่นอนแต่เช้า ก็ตรวจดูรายงานการขนส่งของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงส่งมาผ่านโทรศัพท์

ปัจจุบันสายการผลิตของบริษัทผลิตยาโคยาบาหลายสาขาในญี่ปุ่น ก็เริ่มหันมาผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนแล้ว ในเวลานี้จึงมีอยู่ในสต๊อกเป็นจำนวนมาก

เย่เฉินวางแผนว่าในวันตรุษจีนจะเริ่มวางขายยากระเพาะเก้าเสวียนทั่วประเทศญี่ปุ่น ถึงเวลาสถานีโทรทัศน์ยักษ์ใหญ่แต่ละแห่งในญี่ปุ่น ก็จะนำโฆษณายากระเพาะเก้าเสวียนที่กู้ชิวอี๋เป็นพรีเซนเตอร์มาออกอากาศ

ในฐานะเป็นหนึ่งในดาราสาวชื่อดังของทวีปเอเชีย กู้ชิวอี๋จึงมีอิทธิพลอยู่ในญี่ปุ่นไม่น้อยเลย

ประกอบกับสรรพคุณของยากระเพาะเก้าเสวียนเดิมก็มาไกลเกินกว่าผลิตภัณฑ์ยี่ห้ออื่นที่เป็นประเภทเดียวกัน ดังนั้นเย่เฉินจึงเชื่อว่ายากระเพาะเก้าเสวียนจะต้องโด่งดังไปทั่วญี่ปุ่นอย่างแน่นอน

ตอนที่หม่าหลันกำลังเตรียมวัตถุดิบอยู่ชั้นล่าง เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น

เธอก้าวเท้าออกจากบ้าน ก็เห็นพนักงานส่งของคนหนึ่งยืนอยู่นอกประตู จึงเดินตรงไปเปิดประตูบ้าน

พนักงานส่งของคนนั้นถามเธอว่า “ไม่ทราบว่าใช่คุณหม่าหลันหรือเปล่าครับ?”