ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1796
“หน็อยแน่แก!” หม่าหลันพุ่งเข้าไปด้วยความโกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ แล้วนั่งคร่อมที่ท้องของเย่ฉางหมิ่น ทั้งปากทั้งมือทำงานพร้อมกัน ตบหน้าของเย่ฉางหมิ่นอย่างรุนแรง ตบไปพลางด่าไปพลาง “หล่อนเห็นฉันโง่เหรอ? ฉันเคยเห็นแบบนี้เกินกว่าหนึ่งครั้ง หล่อนก็ยังกล้ามาหลอกฉัน!”
เวลานี้ ในใจหม่าหลันคิดถึงโรงพยาบาลที่เซียวฉางควนเข้ารักษาตัวในครั้งนั้น เธอต้องการเช็คที่เซียวชูหรันลูกสาวส่งค่าเช่าบ้าน หลังเย่เฉินมอบเช็คให้เธอ เธอก็เอาเช็คไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล
คิดไม่ถึงว่าเช็คใบนั้นจะมีจำนวนถึงร้อยล้าน!
ตอนนั้นเธอเก็บคำถากถางของพนักงานการเงินของโรงพยาบาลไว้อย่างดี แถมยังขู่เธอว่าจะแจ้งตำรวจจับเธอ
สุดท้ายเธอก็กลับไปคิดบัญชีกับเย่เฉินด้วยความโกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ ถึงรู้ว่าที่แท้เช็คใบนั้น เป็นของที่เย่เฉินซื้อมาจากร้านอุปกรณ์ในพิธีศพ คิดจะเผาไปให้พ่อแม่ที่ล่วงลับไปของเขา
ดังนั้น ตอนนี้เย่ฉางหมิ่นก็หยิบเช็คร้อยล้านออกมาเช่นกัน หน้าตาเหมือนกับเช็คร้อยล้านในตอนนั้นของเย่เฉินเปี๊ยบ
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เธอย่อมจะโกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่!
ยิ่งไปกว่านั้น ที่น่าแค้นยิ่งกว่าคือ เย่ฉางหมิ่นผู้สมควรตายคนนี้ ถึงกับเน้นย้ำคำว่าธนาคารซิตี้แบงค์ต่อหน้าเธอตลอดเวลา!
ชั่วชีวิตนี้ของหม่าหลัน ที่เธอเกลียดชังที่สุดก็คือธนาคารซิตี้แบงค์!
เพราะว่าสำหรับเธอแล้ว ประสบการณ์ที่น่าเวทนาที่สุดในชีวิตนี้ เป็นเพราะบัตรAmerican Expressของปลอมใบนั้นของธนาคารซิตี้แบงค์ชักนำมา
หลังจากนั้น เธอก็ถูกขังอยู่ในสถานกังขัง ซ้ำยังถูกนายหญิงใหญ่เซียวกับเซียวเวยเวยรวมถึงจางกุ้ยเฟินที่รูปร่างบึกบึนคนนั้นทารุณกรรมอยู่หลายวัน
เวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่วันนั้น แน่นอนว่าเป็นหลุมดำในชีวิตนี้ของหม่าหลัน
ตีไปพลางด่าไปพลาง “นังโง่โสโครก แกกล้าดึงผมฉัน ฉันจะสู้กับแก!”
เย่ฉางหมิ่นย่อมไม่ยอมแสดงออกว่าตนด้อยกว่า อาศัยว่าผมกลุ่มนั้นยังอยู่ในมือ ดึงทึ้งอย่างสุดชีวิต กระชากเส้นผมกลุ่มนั้นหลุดลงมาจากบนศีรษะของหม่าหลันโดยไม่ทันตั้งตัว!
คราวนี้ทำเอาหม่าหลันกุมศีรษะไว้ด้วยความเจ็บร้องเสียงดังลั่นออกมา เย่ฉางหมิ่นเห็นว่านี่เป็นโอกาส จึงผลักหม่าหลันที่อยู่บนตัวล้มลงไปกับพื้น พร้อมกับพุ่งเข้าไป ขึ้นคร่อมอยู่บนท้องหม่าหลันแทน แล้วฟาดไปที่หน้าของเธออย่างรุนแรง!
“แม้แต่ฉันก็กล้าตบ ฉันจะตบให้หญิงปากร้ายอย่างแกตายไปเลย!”
เวลานี้เย่ฉางหมิ่นบ้าคลั่งไปแล้ว หากมอบดาบให้เธอเล่มหนึ่ง เธอสามารถฆ่าหม่าหลันตายคาที่ได้เลย
เวลานี้ พนักงานบริการด้านนอกได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว จึงรีบร้อนวิ่งเข้ามา พอเปิดประตูมาเห็น ก็ตกใจจนสะดุ้งโหยงทันที ด้วยเหตุนี้จึงวิ่งไปที่ห้องเถ้าแก่อย่างรีบร้อน ผลักประตูเปิดก็พูดอย่างกระหืดกระหอบว่า “เถ้าแก่ แย่...แย่แล้วค่ะ! ผู้...ผู้หญิงสองคนนั้น...อยู่ในห้อง...กำลัง...กำลังตีกันอยู่ค่ะ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...