ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1811
อู๋ตงไห่เปิดกระเป๋าHermesของเย่ฉางหมิ่นอย่างอกสั่นขวัญแขวน
ด้านใน นอกจากสมุดเช็คแล้ว ยังมีตราประทับส่วนตัวของเย่ฉางหมิ่นด้วย
ตราประทับส่วนตัวแบบนี้ คนธรรมดาทั่วไปไม่ค่อยใช้ และไม่จำเป็นต้องใช้
แต่ถ้าเป็นผู้นำองค์กรหรือผู้บริหารองค์กรระดับสูงแทบทุกคนต้องมีตราประทับส่วนตัว
เพราะธุรกิจด้านการเงินจำนวนมากต้องใช้ตราประทับส่วนตัว โดยเฉพาะเช็คเงินสด
และตราประทับส่วนตัวนั้นจะมีอักษรที่เป็นระเบียบ ดังนั้นอู๋ตงไห่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ตราประทับนี้มีอักษรคำว่า"เย่ฉางหมิ่น"
เมื่อเห็นตราประทับส่วนตัวของเย่ฉางหมิ่น ความดันโลหิตของอู๋ตงไห่พุ่งปี๊ดขึ้นมาทันที และเขาแทบจะยืนไม่ไหว
ในเวลาต่อมา เขาแทบอยากจะฆ่าตัวตาย
ความรู้สึกแบบนี้ ก็เหมือนกับพ่อลูกตระกูลเซียวไปจับสุนัขมาตัวหนึ่ง ปรากฏว่าตอนที่พวกเขากำลังจับสุนัขอยู่ ไม่รู้ทำอีท่าไหนถึงจับเสือกลับมาด้วยอีกหนึ่งตัว
สิ่งสำคัญกว่านั้นคือ เบื้องหลังของเสือตัวนี้ ยังมีตระกูลที่ทรงอำนาจมากๆด้วย
อู๋ตงไห่ร้องไห้อยู่ในใจด้วยความโกรธ:"แม่งเอ๊ย มันเป็นเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย! ฉันแค่อยากจะสั่งสอนหม่าหลัน ทำไมถึงจับตัวลูกสาวคนโตของตระกูลเย่มาด้วย...ถ้ารู้ตั้งแต่แรกฉันคงไม่มาที่นี่อย่างแน่นอน! เห็นได้ชัดว่าเซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลงพ่อลูกคู่นี้เป็นคนทำเรื่องนี้ แต่เพราะการมาถึงของตัวเอง ทำให้เย่ฉางหมิ่นคิดว่าตัวเองอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด..."
ในเวลานี้ เย่ฉางหมิ่นมองเห็นสีหน้าที่สับสนของอู๋ตงไห่ เธอรู้ดีว่าพวกเขาต้องเชื่อว่าเธอคือคนของตระกูลเย่จริงๆ ดังนั้นเธอรีบพูดทันที:"คุณอู๋ ฉันรู้ว่าคุณต้องการลักพาตัวหม่าหลันคนเดียว และคุณไม่ได้ต้องการลักพาตัวฉัน พวกเราทั้งสองฝ่ายแค่เข้าใจผิดกันเฉยๆ ถ้าคุณยอมปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องอย่างแน่นอน ในอนาคตฉันจะส่งเสริมความร่วมมือระหว่างตระกูลเย่กับตระกูลอู๋ คุณคิดว่าไง?"
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ทำให้อู๋ตงไห่ลังเลขึ้นมาทันที
"ไม่ได้หลีกเลี่ยงเลย"เซียวฉางเฉียนส่ายหัวและพูด:"หลังจากที่พวกเราจับพวกเธอสองคนที่ร้านเสริมสวย คนขับรถตู้ก็ขับมาที่โกดังโดยใช้จีพีเอส และพวกเราก็ขับรถตู้ตามที่จีพีเอสบอกตลอดทาง..."
อู๋ตงไห่เข่าอ่อนทันที เขาเกือบจะยืนไม่ไหว
เซียวฉางเฉียนรีบพยุงเขาและถามทันที:"ประธานอู๋ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?"
อู๋ตงไห่สะบัดมือของเขาออก และถามด้วยความโกรธ:"ระหว่างทาง พวกคุณไม่ได้หาที่ลับเพื่อเปลี่ยนรถตู้เลยเหรอ?"
"เปลี่ยนรถตู้?"เซียวฉางเฉียนถามด้วยความสงสัย:"ประธานอู๋ ฉันคิดว่ามันไม่จำเป็นเลย พวกเธอเป็นแค่ผู้หญิงสองคนเฉยๆ พวกเราแค่จับพวกเธอสองคนยัดเข้าไปในรถตู้และขับมาที่นี่เลย?"
ขณะพูด เซียวฉางเฉียนก็เตือนเขาอีกครั้ง:"ประธานอู๋ ฉันคิดว่าผู้หญิงที่ชื่อเย่ฉางหมิ่น เธอมีอะไรแปลกๆ แต่เธอเป็นคนที่พูดโกหกเก่งมากๆ เรื่องที่เธอพูดเมื่อสักครู่ทำให้ฉันเกือบจะหลงเชื่อ แต่ฉันก็ครุ่นคิดอย่างละเอียด ฉันรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...