ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1813
เมื่อเซียวไห่หลงได้ยินคำพูดเหล่านี้เขาเกือบจะสติแตกเลย!
เขามองเห็นบอดี้การ์ดหลายๆคนของอู๋ตงไห่เดินมาหาตัวเอง เขาหวาดกลัวจนเดินถอยหลัง และตะโกนด้วยความประหม่า:"ประธานอู๋ คุณจะทำอะไรเหรอ! พวก...พวกเราทำทุกอย่างเพราะคุณ...คุณไม่รับน้ำใจของพวกเราก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมคุณต้องหักแขนทั้งสองข้างของฉันด้วย?"
อู๋ตงไห่โกรธจัดและด่าออกมาทันที:"แม่งเอ๊ย ถ้าคุณยังกล้าพูดว่าทำเพื่อฉัน ฉันจะหักขาทั้งสองข้างของคุณด้วย!"
เซียวไห่หลงหวาดกลัวมากๆ ยังไม่ทันได้หนีได้ไกล เขาก็ถูกบอดี้การ์ดร่างใหญ่หลายๆคนกดไว้กับพื้น
บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆของอู๋ตงไห่ไม่ใช่คนที่ต่อกรได้ง่าย เมื่อเจ้านายสั่งการ พวกเขาจะไม่ลังเลเลย
ดังนั้น เมื่อเซียวไห่หลงโดนกดไว้ที่พื้น ก็มีคนหยิบก้อนอิฐขึ้นมาจากพื้นทันที และใช้ก้อนอิฐทุบไปที่ไหล่ของเขา
เซียวไห่หลงร้องด้วยความเจ็บปวด ยังไม่ทันที่เขาจะกรีดร้องจบ ไหล่อีกข้างหนึ่งก็มีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดเหล่านี้ทำให้เขาเกือบจะหมดสติ
เมื่อเซียวฉางเฉียนเห็นว่าลูกชายตัวเองถูกทำร้ายจนอยู่ในสภาพน่าสังเวช เขาก็รีบอ้อนวอนทันทีและพูดว่า:"ประธานอู๋...ประธานอู๋! ลูกชายของฉันทำเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะหวังดีกับคุณ ถึงแม้ความหวังดีนี้จะกลายเป็นเรื่องไม่ดี คุณก็ไม่ควรทำกับเขาแบบนี้..."
อู๋ตงไห่กัดฟันตัวเองและด่า:"พวกคุณสองพ่อลูกพูดมากเกินไปแล้ว! พวกเจ้ามานี่ จัดการหักแขนทั้งสองข้างของเขาด้วย!"
อู๋ตงไห่ในเวลานี้ เขารู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องนี้ไม่สามารถปิดบังได้ ดังนั้นเขาก็เลยเลือกที่จะอยู่ข้างเย่ฉางหมิ่น
เขาแค่ต้องการพิสูจน์ทุกอย่างให้เย่ฉางหมิ่นเห็นว่า ตัวเองเป็นผู้บริสุทธิ์ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวเองเลย
ดังนั้นในเวลานี้ เซียวฉางเฉียนยังกล้าพูดว่าทำเรื่องนี้เพราะหวังดีกับเขา นี่ไม่ใช่การใส่ร้ายป้ายสีเขาเหรอ?
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็อย่าหาว่าเขาใจร้ายละกัน!
เสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวดนี้ดังมากๆจนเฮลิคอปเตอร์บินมาถึง แต่คนด้านในโกดังไม่ได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์เลย
ในเวลานี้ พ่อลูกคู่นี้ มีเลือดไหลเต็มแขน พวกเขาดูน่าสังเวชมากๆ
เมื่ออู๋ตงไห่เห็นว่าพ่อลูกคู่นี้โดนหักแขนทั้งสองข้าง เขาเดินไปด้านหน้าของเย่ฉางหมิ่นและพูดด้วยความประสบสอพลอ:"คุณผู้หญิงเย่ ฉันได้สั่งสอนไอ้เดรัจฉานสองคนนี้แล้ว ผมหวังว่าคุณจะหายโกรธ..."
เย่ฉางหมิ่นโล่งอกทันที แต่อดไม่ได้ที่จะบ่นว่า:"คุณรีบแก้มัดให้ฉันหน่อย!"
"โอ้ ได้ๆๆ!"อู๋ตงไห่รีบแก้เชือกที่มัดอยู่บนร่างกายของเย่ฉางหมิ่นทันที
เย่ฉางหมิ่นถูกแก้มัดและเป็นอิสระ เธอรีบกระโดดขึ้นจากพื้นทันที โดยไม่สนใจปัสสาวะที่อยู่ในร่างกายของตัวเอง ความคิดแรกของเธอก็หันหลังและจับเส้นผมของหม่าหลันขึ้นมา และตบหน้าหม่าหลันอย่างหนัก!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...