ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1818
หงห้าตบหน้าเขาอีกครั้งและด่าทันที:"ถ้าไม่ใช่คุณคอยสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง เขาจะทำเรื่องเลวร้ายเยอะขนาดนั้นได้ยังไง? คุณคิดว่าคุณไม่ลงมือโดยตรงก็ไม่มีความผิดใช่ไหม? แต่คุณอย่าลืมนะว่าผู้บัญชาการของพวกอาชญากรนั้นๆ ทุกคนต่างเป็นอาชญากรสงครามประเภทที่หนึ่ง!"
อู๋ตงไห่รีบพูดทันที:"แต่ฉันก็ไม่ได้ทำเรื่องฟอกเงินข้ามชาติ!"
หงห้ายิ้มอย่างเย็นชา:"ฟอกเงินหรือเปล่า คุณรู้ดีอยู่แก่ใจ และพวกเราก็ตรวจสอบอย่างชัดเจนเหมือนกัน! เมื่อถึงเวลาแล้วหลักฐานทุกอย่างจะเปิดเผยต่อหน้าคุณ ฉันจะดูว่าคุณยังจะปากแข็งอีกไหม!"
เมื่อพูดจบ เขาก็โบกมือให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:"จับตัวผู้ชายคนนี้กลับไปด้วย!"
คนที่หงห้าเกลียดที่สุดในชีวิตก็คืออู๋ตงไห่
เขาจ้องมองอู๋ตงไห่และด่าอยู่ในใจ:"ไอ้สารเลวอย่างอู๋ตงไห่ เมื่อก่อนเคยส่งจางจื่อโจวและคนอื่นๆเข้าไปที่เทียนเซียงฝู่ และเกือบจะฆ่าฉันตาย! ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่มาช่วยฉันไว้ทัน ให้ฉันทานยาอายุวัฒนะ ฉันคงไปรายงานตัวกับยมบาลแล้ว ครั้งนี้คุณตกอยู่ในมือของฉัน ค่อยดูว่าฉันจะฆ่าคุณยังไง!"
เมื่อเห็นว่าอู๋ตงไห่ถูกคุมตัวออกไป หม่าหลันก็รีบชี้ไปที่เซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลงที่นอนตายเหมือนหมาข้างถนน และถามหงห้า:"คุณตำรวจสากล พวกเขาสองคนตั้งใจลักพาตัวฉัน พวกคุณจะจับตัวพวกเขาไหม?"
หงห้าพูดเบาๆ:"เรื่องนี้...พวกเราคือองค์การตำรวจสากล ซึ่งอยู่ในสังกัดสำนักงานใหญ่กรมตำรวจอาชญากรรมเมืองเวียนนา พวกเราตามจับแค่อาชญากรข้ามชาติเป็นหลัก ส่วนอาชญากรในประเทศตัวเอง ก็มอบหมายให้ตำรวจในประเทศนั้นๆเป็นคนจัดการ!"
หม่าหลันพยักหน้าทันทีและพูดทันที:"ไม่เป็นไร!ขอแค่ส่งพวกเขาสองคนเข้าคุกตลอดชีวิตก็พอ!"
หงห้าพยักหน้าและพูด:"เรื่องนี้คุณวางใจได้ เอาอย่างนี้ละกัน ฉันจะสั่งลูกน้องไปส่งคุณที่โรงพยาบาลก่อน จากนั้นคุณก็โทรศัพท์ไปแจ้งคนในครอบครัวของคุณเอง ส่วนสองคนนี้พวกเราจะแจ้งตำรวจท้องถิ่น เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง"
หม่าหลันซาบซึ้งจนน้ำตาไหลและพูดทั้งน้ำตา:"คุณตำรวจสากล งั้นรบกวนพวกคุณส่งฉันไปโรงพยาบาลเลย ขาของฉันพึ่งหายดีได้ไม่กี่วัน ตอนนี้ก็มาหักอีก เห้อ...พระเจ้า ทำไมชีวิตของฉันถึงขมขื่นอย่างนี้..."
หงห้าสั่งให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:"คุณ ขับรถไปส่งคุณผู้หญิงหม่าไปโรงพยาบาลหน่อย"
"ได้ครับหัวหน้า!"
ศีรษะของเธอถูกถุงผ้าสีดำคลุมอยู่ ทำให้เธอมองไม่เห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบเลย ทำให้เธอรู้สึกประหม่ามากๆ
ในเวลานี้ จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าถุงผ้าสีดำที่คลุมศีรษะอยู่ค่อยๆถูกดึงออก ทำให้เธอตกใจมากๆ
แต่หลังจากที่มองดูดีๆ เธอก็พบว่าคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า คือหลานชายของตัวเอง เย่เฉิน!
ในเวลานี้ เย่ฉางหมิ่นเข้าใจทันที ตำรวจสากลเหล่านั้นเป็นตำรวจปลอมและพวกเขาน่าจะเป็นคนของเย่เฉิน!
สำหรับชื่อหลี่ชุ่ยฮัว เรื่องนักต้มตุ๋นข้ามชาติ เป็นเรื่องที่พวกเขาแต่งขึ้นและเอามาแกล้งตัวเอง!
เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกแกล้ง เธอจึงตะโกนด้วยความโกรธ:"เย่เฉิน! คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?! ฉันเป็นอาหญิงของคุณนะ ทำไมคุณต้องแกล้งฉันด้วย?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...