ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1819
เมื่อเผชิญหน้ากับเย่ฉางหมิ่นที่กำลังโกรธจัด เย่เฉินยิ้มอย่างเฉยเมยและถามเธอทันที:"ใกล้จะถึงวันตรุษจีนแล้ว ทำไมคุณไม่อยู่เย่นจิงและเตรียมตัวฉลองตรุษจีน คุณมาที่เมืองจินหลิงเพื่อมาหาเรื่องฉัน เกลี้ยกล่อมแม่ยายของฉันและทำให้ภรรยาหย่ากับฉัน ในเมื่อคุณกล้าทำเรื่องเลวๆแบบนี้ ทำไมฉันจะแกล้งคุณบ้างไม่ได้?"
สีหน้าของเย่ฉางหมิ่นปรากฏความเขินอายเล็กน้อย หลังจากนั้นเธอก็กัดฟันและพูด:"ฉันทำเรื่องนี้ก็เพราะคุณ! ดูภรรยาของคุณสิ ครอบครัวของเธอจนขนาดนั้น เธอเหมาะสมกับคุณเหรอ?"
เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:"ภรรยาของฉันเหมาะสมกับฉันหรือเปล่า เรื่องนี้คุณไม่จำเป็นต้องเข้ามาก้าวก่าย เรื่องในวันนี้เป็นแค่การสั่งสอนบทเรียนเล็กๆให้คุณ ถ้าเข้าใจแล้วก็รีบกลับไปที่เย่นจิงเลย มิฉะนั้น ฉันจะกักขังคุณไว้ฉลองตรุษจีนที่เมืองจินหลิง"
เย่ฉางหมิ่นโกรธจัดขึ้นมาทันที!
เธอพยายามดิ้นรนเพื่อลุกขึ้น แต่ก็ถูกชายชุดดำที่อยู่ข้างๆกดไว้ เธอทำได้เพียงกัดฟันและตะโกนว่า:"เย่เฉิน! คุณกล้าขู่ฉันเหรอ?!"
เย่เฉินพยักหน้าและตอบด้วยสีหน้าปกติ:"ตอนนี้ฉันแค่ข่มขู่คุณ ถ้าคุณกล้าทำให้ฉันรำคาญมากไปกว่านี้ ฉันอาจจะทำร้ายคุณก็ได้"
"คุณกล้าเหรอ!"เย่ฉางหมิ่นกัดฟันพูด:"ถ้าคุณกล้าทำร้ายฉัน ฉันจะแลกชีวิตกับคุณ!"
เย่เฉินเปล่งเสียงเย็นชาออกมาและพูด:"แม้แต่ลูกน้องของฉันยังตบหน้าคุณได้เลย มีอะไรที่ฉันไม่กล้าทำอีก? เหตุผลที่ฉันไม่ทำร้ายคุณ เพราะฉันไม่อยากให้มือของตัวเองสกปรก"
เย่ฉางหมิ่นตะโกนเสียงดังทันที:"คนที่กล้าตบฉัน ฉันจะฆ่าเขาไม่ช้าก็เร็ว! ยังมีแม่ยายของคุณด้วย! ผู้หญิงคนนั้นกล้าทำร้ายฉัน! ฉันจะหันศพของเธอให้เป็นหมื่นๆชิ้น!"
เย่เฉินขมวดคิ้วชั่วครู่ ยักคิ้วและพูด:"ทำไม? คุณยังกล้าหยิ่งยโสอีกเหรอ? ได้ ถ้างั้นคุณก็ไม่ต้องกลับไปแล้ว อยู่ฉลองตรุษจีนที่เมืองจินหลิงเลย!"
เย่ฉางหมิ่นถามทันที:"คุณคิดจะกักขังฉันเหรอ?!"
"ใช่"เย่เฉินพยักหน้า:"คุณใช้คำพูดนี้ได้ดีมาก ฉันจะกักขังคุณจริงๆ!"
เย่ฉางหมิ่นโกรธมากๆและตะโกนออกมา:"คุณกล้าทำเหรอ!"
เย่เฉินพูดเบาๆ:"ฉันกล้าอยู่แล้ว และฉันก็ตัดสินใจแล้ว คุณไม่พอใจใช่ไหม? ได้ งั้นรอจนคุณพอใจ ฉันถึงจะปล่อยคุณกลับไป!"
เย่ฉางหมิ่นตะโกนอย่างบ้าคลั่ง:"เย่เฉิน! ยังไงฉันก็เป็นญาติผู้ใหญ่ของคุณ! เป็นอาหญิงแท้ๆของคุณ! คุณไม่ควรมาทำอวดดีกับฉันแบบนี้!"
เย่ฉางหมิ่นกัดฟันพูด:"คุณกล้าเหรอ! เอาโทรศัพท์เครื่องหนึ่งมาให้ฉัน ฉันจะโทรศัพท์หาคุณปู่ของคุณ!"
เย่เฉินยื่นโทรศัพท์ให้เธอย่างเฉยเมยและพูด:"ใช้เครื่องนี้ ใช้โทรศัพท์ของฉันและโทรตอนนี้เลย!"
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำที่อยู่ข้างๆเธอ:"ถอดกุญแจมือของเธอออก"
ชายชุดดำรีบทำตามทันที
เมื่อมือทั้งสองข้างของเย่ฉางหมิ่นเป็นอิสระ เธอรีบหยิบโทรศัพท์จากมือของเย่เฉินและกดหมายเลขโทรศัพท์ จากนั้นก็โทรออก
หลังจากได้ยินเสียงรอสายชั่วครู่ ก็มีเสียงคนชราดังออกขึ้นทันที:"ฮัลโหล ใครครับ?"
เมื่อเย่ฉางหมิ่นได้ยินเสียงชายชราก็ร้องไห้และพูด:"พ่อ ฉันเอง!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...