ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1825

อู๋ตงไห่ถูกเย่เฉินตวาด กลัวจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา

เรื่องราวเหล่านี้ของอู๋ฉี เขาย่อมรู้ดีเป็นธรรมดา

แต่เดิมทีเขารู้สึกว่า นั่นก็เป็นเรื่องราวระหว่างลูกชายกับผู้หญิงคนอื่น ต่อให้เขาจะเคยทำร้ายผู้หญิงหลายคนจริงๆ ท้ายที่สุดก็ไม่ได้ทำร้ายคนรอบข้างของเย่เฉิน เย่เฉินมีสิทธิ์อะไรทำร้ายเขา?

แต่ว่า เมื่อเห็นเย่เฉินโกรธมากขนาดนี้อยู่ตรงหน้า เขาถึงได้รู้ตัวว่า ความรู้สึกยุติธรรมในส่วนลึกของหัวใจของเย่เฉินนั้น เหนือจินตนาการของเขามาก!

ในเวลานี้เย่เฉินจับจ้องมองอู๋ตงไห่ และพูดอย่างเยือกเย็นว่า: “อู๋ตงไห่ เดิมทีฉันแมร่งอยากจะปล่อยชีวิตสุนัขอย่างแกไป แต่คาดไม่ถึงว่าแกจะไม่แยกถูกผิดขนาดนี้! ในเมื่อเป็นแบบนี้ สี่สิบเปอร์เซ็นต์นั้นของแกฉันไม่เอาแล้ว จากนี้ไปก็ให้ตระกูลเย่จัดการกับแกได้ตามอำเภอใจ!”

อู๋ตงไห่ร้องไห้เสียงดังอย่างกะทันหัน!

มือทั้งสองของเขายังไพล่หลัง ร่างกายกลับเอนตัวไปข้างหน้าและคุกเข่าอยู่บนพื้นในทันที ขณะที่ก้มหน้ากราบคารวะอย่างหนักไปด้วย ก็ร้องไห้อ้อนวอนไปด้วย: “คุณชายเย่ ผมผิดไปแล้ว! ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว! ลูกชายคนนั้นของผมมีโทษถึงตายจริงๆ คุณไว้ชีวิตของเขา ก็เป็นความเมตตาอันยิ่งใหญ่แล้ว ผมเองที่มีตาหามีแววไม่ ผมเองที่อบรมสั่งสอนไม่ดี คุณได้โปรดเมตตากรุณา ยกโทษให้ผมครั้งหนึ่ง...”

เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “เรื่องที่แกอบรมสั่งสอนไม่ดี ไม่เพียงแค่เรื่องเดียวเท่านั้น!”

พูดแล้ว เย่เฉินก็ถามอีกครั้งว่า: “เซวหนานซานน้องชายภรรยาคนนั้นของแก ได้ก่ออาชญากรรมมากมายจนนับไม่ถ้วน! แกแมร่งในฐานะผู้รับผิดชอบตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน เซวหนานซานอาศัยชื่อเสียงของแกกระทำเรื่องเหล่านี้ ทั้งหมดก็เกิดขึ้นตรงหน้าของแก แกรู้อยู่แก่ใจ ทำไมไม่ห้าม? ทำไมไม่ขัดขวาง?! ถ้าแกพาเขาไปถูกทางก่อนสักเล็กน้อย เขาก็ไม่มีทางเป็นพิษทำลายคนมากมายขนาดนั้น ฉันก็ไม่มีทางทำให้เขาตาย!”

อู๋ตงไห่ทั้งคนก็ชะงัก!

ในเวลานี้เขารู้ตัวในทันทีว่า ที่แท้เรื่องทำลายเซวหนานซานน้องชายภรรยา และทั้งสำนักขอทาน เย่เฉินก็เป็นคนทำ…

ดังนั้น อู๋ตงไห่ไม่สนใจที่จะตกใจ ร้องไห้เสียงดังพูดว่า: “ขอโทษด้วยคุณชายเย่! เรื่องนี้ผมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรับผิดชอบจริงๆ…ตอนนั้นผมรู้ว่าเขากำลังทำเรื่องเหล่านี้ ตอนแรกผมอยากจะห้าม แต่ภรรยาของผมทั้งร้องไห้ทั้งโวยวายจะฆ่าตาย ผมก็ใจอ่อน ก็แค่คิดว่า ถึงยังไงตัวของผมเองก็ไม่ได้มีส่วนร่วม แล้วแต่เขาจะทำอะไร…ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เป็นเพราะแบบนี้ ถึงได้ผิดพลาดอย่างมหันต์”

เย่เฉินกัดฟันพูดว่า: “แกผิดพลาดอย่างมหันต์จริงๆ! เซวหนานซานทำลายเด็กไปมากเท่าไหร่ทำลายครอบครัวไปเท่าไหร่ หนี้ทุกก้อนนี้ มีส่วนหนึ่งที่คิดไว้บนหัวของแกอู๋ตงไห่ด้วย! ดูจากความผิดของแก ต่อให้ตอนนี้ฉันฆ่าแก เทวดาบนสวรรค์ ก็จะให้แกได้ชดใช้ความผิดกับสิ่งที่ได้ทำในชาติหน้าชาติต่อๆไปของแก! ให้แกกลับชาติมาเกิดเก้าชาติประสบกับความขมขื่นยากลำบากทั้งหมดในโลก! ”