ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1824
กู้เย้นจงที่เป็นมะเร็งตับอ่อนระยะสุดท้าย จู่ๆกลับหายดีเป็นปกติ ยิ่งไปกว่านั้นราวกับย้อนเวลากลับไปสิบปี สังคมชนชั้นสูงของทั้งเย่นจิงต่างก็กระตือรือร้นที่จะทราบสาเหตุ ต้องการรู้ว่ากู้เย้นจงได้มีโอกาสพบเจอกับสิ่งเหนือฟ้าดินแบบไหนกันแน่ สามารถได้รับโอกาสให้มีชีวิตอยู่รอดและมีทางออกในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง
แต่ทว่า ทุกคนตรวจสอบแล้วรอบหนึ่ง ไม่มีใครได้รับข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ
ตอนนี้ เย่เฉินพูดอย่างกะทันหันแบบนี้ เย่ฉางหมิ่นถามด้วยความหวาดกลัวในทันทีว่า: “เรื่องเหล่านี้ เกี่ยวข้องกับแกทั้งหมดงั้นเหรอ?!”
เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “อะไรเรียกว่าเกี่ยวข้องกับผม? เรื่องเหล่านี้ ผมเย่เฉินเป็นคนทำทั้งหมด!”
คราวนี้ แม้แต่อู๋ตงไห่ก็ตกตะลึงโดยไม่มีอะไรเพิ่มเติม
การตายของราชาบู๊ทั้งแปด ทำให้ตระกูลอู๋ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ แต่ทว่า จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ไม่รู้ว่า ราชาบู๊ทั้งแปดจะตายยังไงกันแน่
ตอนนี้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว
ที่แท้ ราชาบู๊ทั้งแปด ทั้งหมดก็ตายด้วยเงื้อมมือของเย่เฉิน!
เขาอดไม่ได้ที่จะอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ ถามใจตัวเองดูว่า: “เย่เฉินคนนี้ มีความแข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่?!”
เย่ฉางหมิ่นก็ตกตะลึงเช่นกัน
อู๋ตงไห่ฟังไม่ออกประโยคที่เย่เฉินพูดว่า‘เรื่องราวที่เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่นเมื่อไม่นานมานี้’หมายความว่าอะไรกันแน่ แต่เย่ฉางหมิ่นรู้!
สามตระกูลใหญ่ในประเทศญี่ปุ่นล้างไพ่กันใหม่ก่อนหน้าเกือบคืนหนึ่ง หนึ่งตระกูลถูกทำลายทั้งตระกูล อีกหนึ่งตระกูลถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง เหลือเพียงตระกูลอิโตะตระกูลเดียว ที่ผู้นำตระกูลนางาฮิโกะ อิโตะยังสูญเสียขาทั้งสองไป
เบื้องหลังนี้ มียอดฝีมือที่ทรงพลังอย่างยิ่งคนหนึ่ง ที่ฆ่านินจานับไม่ถ้วน ถึงขนาดยังช่วยซูจือหยูและซูจือเฟยทั้งพี่น้อง หรือว่า…หรือว่าก็คือเย่เฉินเหรอ?!
ในเวลานี้เย่เฉินชี้ไปที่อู๋ตงไห่ และถามเย่ฉางหมิ่นว่า: “รู้มั้ยว่า อู๋ตงไห่มีลูกชายคนหนึ่งชื่อว่าอู๋ฉี เมื่อไม่นานมานี้อยู่ที่เมืองจินหลิง เหมือนกับปีศาจ ทุกๆหนึ่งชั่วโมง ก็จะต้องกินอุจจาระ?”
ในเวลานี้อู๋ตงไห่ก็อกจะแตกตายแล้ว!
เขาพยายามระงับความโกรธ และพูดอย่างสะอื้นว่า: “คุณชายเย่! ลูกชายคนเล็กของผมคนนั้นรู้ผิดชอบตามวัยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว! เขาเพียงแค่เรียนหนังสืออยู่ที่เมืองจินหลิงอย่างสงบเสงี่ยม ไม่เคยทำสิ่งเลวร้ายมาก่อน ทำไมคุณต้องทำร้ายเขาขนาดนี้ด้วย!!!”
เย่เฉินมองไปที่อู๋ตงไห่แวบหนึ่ง ตบไปที่บนใบหน้าของเขาหนึ่งฉาดอย่างรุนแรง และตวาดด้วยความโกรธว่า: “ลูกชายสารเลวคนนั้นของแก สนุกกับการเล่นและทำลายผู้หญิง!”
“เล่นผู้หญิงพอแล้วก็ยังไม่ยอมเลิกรา ยังใช้จิตวิทยาของผู้ชายเหลือเดนสะกดจิตล้างสมองอีกฝ่ายและบีบคั้นให้อีกฝ่ายไปฆ่าตัวตาย!”
“พฤติกรรมเดรัจฉานแบบนี้ ทุกคนก็สามารถฆ่าเขาตายได้!”
“ตอนนี้แกกลับหน้าด้านมาบอกกับฉันว่า ลูกชายที่เลวยิ่งกว่าสัตว์คนนั้นของแกรู้ผิดชอบตามวัยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่เคยทำสิ่งชั่วร้ายมาก่อนงั้นเหรอ?!”
“ใครให้ความกล้าหาญกับแก?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...