ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1832
อีกฝ่ายรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า: “เซียวฉางเฉียนและเซียวไห่หลงได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก ตอนนี้แผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลชุมชนจินหลิงของเรากำลังทำการรักษาอยู่ พวกคุณรีบมาที่นี่เถอะ!”
“อะไรนะ?!”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยความประหลาดใจอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ว่า: “พวกเขาทั้งสองได้รับบาดเจ็บเหรอ?! เกิดอะไรขึ้นกันแน่?!”
อีกฝ่ายพูดว่า: “พวกเขาถูกคนหักแขนขาทั้งสอง แม้ว่าจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่อาการบาดเจ็บยังสาหัส ที่สำคัญต้องการคนดูแล พวกคุณรีบมาเถอะ!”
นายหญิงเซียวนิ่งอึ้งไปในทันที!
เซียวเวยเวยที่อยู่ข้างๆเอ่ยปากถามว่า: “คุณย่า เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะ?”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยใบหน้าเศร้า: “โรงพยาบาลโทรศัพท์มา บอกว่าพ่อของและพี่ชายของแกได้รับบาดเจ็บ! ตอนนี้กำลังอยู่ที่โรงพยาบาล! ให้พวกเรารีบไป!”
“หา?!”เซียวเวยเวยตกใจจนลุกขึ้นยืนในทันที และถามด้วยความวิตกกังวลอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ว่า: “คุณย่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พ่อกับพี่ชายไปสั่งสอนหม่าหลันนังผู้หญิงใจหยาบคนนั้นไม่ใช่เหรอ? ทำไมพวกเขาถึงได้รับบาดเจ็บจนเข้ารักษาในโรงพยาบาล?”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างกระตือรือร้น: “โธ่เอ๊ย! ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน! รีบเตรียมตัวเถอะ ไปโรงพยาบาล!”
ในเวลานี้ เฉียนหงเย่นที่กำลังเตรียมวัตถุดิบอาหารอยู่ในห้องครัวได้ยินการเคลื่อนไหว เดินออกมาถาม: “แม่ค่ะ เกิดอะไรขึ้น? เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”
นายหญิงใหญ่เซียวเขม็งตาใส่เธอแวบหนึ่ง และตะโกนด้วยความโกรธ: “แกรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ไปโรงพยาบาลกับพวกเรา! ฉางเฉียนและไห่หลงได้รับบาดเจ็บเข้ารักษาในโรงพยาบาล!”
“หา?!”เฉียนหงเย่นก็นิ่งอึ้ง และอ้าปากถาม: “เกิดอะไรขึ้นนี่คือ…ถ้าหม่าหลันเข้าโรงพยาบาลกลับยังพอเข้าใจได้ ทำไมเขาทั้งสองถึงได้เข้าโรงพยาบาล?”
นายหญิงใหญ่เซียวตะโกนอย่างฉุนเฉียว: “แกพูดจาไร้สาระมากขนาดนี้เลยเหรอ? รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วตามไปช่วยเหลือด้วยกัน!”
อีกสองคนยักไหล่: “ก็ได้…พี่กุ้ยเฟินพี่พูดถูก จากนี้ไปพวกเรารู้แล้ว”
จางกุ้ยเฟินก็พูดว่า: “พวกเรานั่งแท็กซี่ไปที่Tomson Rivieraกันเถอะ ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาทานอาหารแล้ว ไม่แน่นายหญิงใหญ่เซียวอาจจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้พวกเราอยู่ที่บ้าน!”
เมื่ออีกสองคนได้ยินเช่นนี้ ก็มีความสุขมากในทันที และรีบพูดว่า: “งั้นพวกเรารีบนั่งรถแท็กซี่ไปที่นั่นกันเถอะ!”
ในขณะนี้ รถเมอร์เซเดสเบนซ์คันหนึ่งก็จอดอยู่ตรงหน้าของทั้งสามคน หลังจากที่คนขับรถลงมา ก็ถามพวกเธอทั้งสามคนว่า: “ใช่คุณจางกุ้ยเฟินคุณหลี่เยว่ฉินและคุณต่งหยู้หลิงทั้งสามคนนี้มั้ยครับ?”
จางกุ้ยเฟินรีบพยักหน้า: “ใช่พวกเราเอง คุณเป็นใคร?”
คนขับรถคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ผมเป็นคนขับรถที่นายหญิงใหญ่เซียวส่งมา ตั้งใจมารับพวกคุณไปที่Tomson Rivieraโดยเฉพาะ! เชิญทั้งสามท่านขึ้นรถเถอะครับ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...