ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1925

ขงเต๋อหลงกำลังคิดหาวิธี และหาหัวข้อพูดคุย เพื่อเข้าใกล้หวังตงเสวี่ยนให้ได้มากขึ้น ทันใดนั้นเขาก็ได้รับข้อความวีแชทที่ส่งมาจากตงซิ่วหัวแม่ของเขาเอง

เนื้อหาในวีแชท ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าในทันที

“เจ้าเด็กเวรคุณไปยั่วโมโหเย่เฉินอะไรอีกแล้ว! เมื่อกี้กู้เหว่ยเลี่ยงของตระกูลกู้เพิ่งโทรมาด่าว่าฉันเป็นชุดเลย บอกว่าคุณสร้างปัญหาอีกแล้ว เย่เฉินต้องการจะขยายเวลาลงโทษให้คุณอยู่ในเมืองจินหลิงเพิ่มเป็นสองปี!”

ขงเต๋อหลงแทบจะทรุดตัวลง!

“สองปี?! นี่มันเหมือนกับฆ่าผมไปเลยชัดๆ ?”

“ผมพึ่งมาใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านชุมชนเพียงแค่สองวัน ก็แทบจะทนไม่ไหวแล้วทั้งคน ในหนึ่งปีต่อไปในอนาคตผมยังไม่รู้ว่าจะทนอยู่ต่อไปได้อย่างไรเลย ทำไมจู่ๆ เย่เฉินคนนี้ก็เพิ่มช่วงเวลาของบทลงโทษให้กับตัวเองอีกหนึ่งปี? ผมทำอะไรผิดต่อเขางั้นเหรอ?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ขงเต๋อหลงก็มองไปที่เย่เฉิน และเอ่ยปากถามโดยจิตสำนึกว่า “คุณเย่ ผม.......”

เย่เฉินไม่รอให้เขาพูด และส่งน้ำชาให้เขาหนึ่งถ้วยโดยตรง ยิ้มอย่างแผ่วเบา และกล่าวว่า “นี่ คุณขงเชิญดื่มน้ำชา ชานี้ไม่เลวนะ ผมนำกลับมาจากต่างถิ่น ดื่มแล้ว สองก็ยังเป็นสองอยู่เหมือนเดิม หากไม่ดื่ม สองก็จะกลายเป็นสาม และแม้กระทั่งอาจจะกลายเป็นสี่ หรือกลายเป็นห้าก็ได้”

สีหน้าของขงเต๋อหลงน่าเกลียดอย่างยิ่งขึ้นมาในทันที

คำขู่ในคำพูดของเย่เฉิน เขาได้ยินอย่างชัดเจน และเข้าใจอย่างมาก

“ความหมายของเย่เฉินก็คือบอกผมว่าอย่าพูดมาก ถ้าผมดื่มน้ำชาอย่างเชื่อฟัง และไม่พูดมาก งั้นก็จะปล่อยให้ตัวเองอยู่ในเมืองจินหลิงเป็นเวลาสองปี ถ้าตัวเองไม่ทำตามที่เขาพูด สองปีก็อาจจะกลายเป็นสามปี สี่ปี หรือแม้กระทั่งห้าปี......”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ในหัวใจของคงเต๋อหลงก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์!

“เย่เฉินผู้นี้ เป็นเหมือนมารในหมู่มารทีเดียวเลยจริงๆ! ผมไปทำอะไรให้คุณโกรธขนาดนี้กันแน่? คุณถึงต้องหาเรื่องผมแบบนี้!”

“หรือว่า.....หรือว่าจะเป็นเพราะหวังตงเสวี่ยนคนนั้นหรือ?! หรือว่าเมื่อกี้ผมอยากจะจีบหวังตงเสวี่ยน และทำให้เขาขุ่นเคืองไป!”

“หวังตงเสวี่ยนก็ไม่ใช่ผู้หญิงของเขาเย่เฉินเลย! เธอก็เป็นแค่รองประธานของตี้เหากรุ๊ปไม่ใช่หรือ? เกี่ยวอะไรกับคุณงั้นเหรอ? คุณครอบงำเกินไปแล้วหรือไม่......”