ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 196
บทที่ 196 อยากต่อยคุณแต่แรกแล้ว（2）
“ประธานฉิน คุณชายเกาเจ้าของศูนย์นิทรรศการจินหลิง ต้องการที่จะไปจับรถแอสตันมาร์ตินONE77คันนี้ให้ได้ ตอนนี้กำลังจะต่อสู้กันแล้ว ทำยังไงดี?”
ฉินกางตกอกตกใจ รีบพูดขึ้นว่า “รถคันนั้นเป็นรถที่ซื้อให้อาจารย์เย่ ผมไม่สนใจคุณชายเกาคุณชายเตี้ยอะไร นอกจากอาจารย์เย่ ใครกล้าแตะต้องรถคันนั้น ก็สั่งให้บอดี้การ์ดตัดมือมันเลย”
หลี่โม่รีบพูดขึ้นว่า “ประธานฉิน ศูนย์นิทรรศการจินหลิงเป็นของตระกูลเกา ทำแบบนี้จะเกินไปไหม?”
“ตระกูลเกาแล้วไง?” ฉินกางด่าพูดว่า “ตระกูลเกาไม่อยู่ในสายตาผมเลย ผมจะบอกให้ หากคนแซ่เกาคนนั้นกล้าเอามือไปแตะต้องรถที่ผมซื้อคันนั้นได้ คุณก็ไสหัวออกไปจากจินหลิงเลย อย่าให้ผมเห็นคุณอีกไปตลอดชีวิต”
เมื่อวานฉินกางเพิ่งได้ยาวิเศษมาจากเย่เฉินสองเม็ด ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืน เมื่อได้ยินว่ามีคนคิดที่จะไปจับรถที่ตนซื้อให้กับอาจารย์เย่ ไม่เป็นการรนหาที่ตายหรือ?
อิทธิพลของตระกูลเกาห่างไกลจากตระกูลฉินอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น เบื้องหลังฉินกางยังมีอาจารย์เย่ผู้มีพลังวิเศษ แค่เกาจวิ้นเว่ย เขาไม่เห็นอยู่ในสายตาอยู่แล้ว
หลี่โม่ได้ยินประโยคนี้ ในใจกระตุก เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าเกาจวิ้นเว่ยได้พาบอดี้การ์ดหลายคน สู้กับบอดี้การ์ดที่ตนจ้างมา
เกาจวิ้นเว่ยยังคงอวดดี พูดขึ้นอย่างเยือกเย็นว่า “หากพวกคุณยังไม่หลีก ผมจะสั่งคนลงมือแล้วนะ”
หลี่โม่โกรธจนตัวสั่น คิดว่าคนที่ผมจ้างมาพวกนี้เป็นแค่บอดี้การ์ดยืนโชว์หรือ? คนพวกนี้ปกติเป็นยอดฝีมือของบริษัทขนส่งเงินเจิ้นหย่วน บอดี้การ์ดที่เฝ้าเพียงประตูพวกนี้หรือจะเทียบได้?
บวกกับที่ตนเพิ่งได้รับคำสั่งจากฉินกาง เขาก็กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับรถสองคันนี้ จึงชี้ไปที่เกาจวิ้นเว่ย แล้วสั่งบอดี้การ์ดที่จ้างมาว่า “ในเมื่อไม่ไว้หน้ากัน งั้นก็ลงมือเลย สู้ตายแล้วมีประธานฉินอยู่เบื้องหลัง”
บอดี้การ์ดบริษัทขนส่งเงินเจิ้นหย่วนทนต่อท่าทีอวดดีของเกาจวิ้นเว่ยไม่ไหวแต่แรกแล้ว อดกลั้นที่จะไม่ลงมือสั่งสอนเขา เมื่อได้ยินคำสั่งของหลี่โม่ ก็ลงมือทำร้ายทันที บอดี้การ์ดที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ตะโกนพูดขึ้นว่า “พวกเรา ลงมือ”
พูดเสร็จ เขาก็ตบหน้าเกาจวิ้นเว่ยไปหนึ่งที พร้อมด่าว่า “อยากตบคุณแต่แรกแล้ว ไอ้ชั่ว”
ตระกูลฉิน?
ตระกูลฉินเป็นตระกูลหนึ่งเดียวในจินหลิง ที่เทียบเท่าตระกูลซ่ง
อีกอย่าง ความสัมพันธ์ของตระกูลฉินกับตระกูลซ่งก็ค่อนข้างดี
เมื่อเทียบกันแล้ว ตระกูลเกาก็มีเพียงแค่ธุรกิจศูนย์นิทรรศการเพียงอย่างเดียว ห่างไกลกันอย่างมาก ไม่มีปัญญาล่วงเกินตระกูลฉิน
เกาจวิ้นเว่ยไม่ทันได้สนใจร่างกายที่เจ็บปวด พูดขึ้นด้วยสีหน้าเศร้าว่า “ขออภัย ขออภัย ผมไม่รู้จริงๆว่าเป็นรถของประธานฉิน ขออภัย ผมมีตาหามีแววไม่...”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...