ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 20

บทที่20 เรียนเชิญท่านประธานเย่

จางเหวินห้าววิ่งหนีหัวซุกหัวซุน เซียวไห่หลงเข้ามาพอดี มีเซียวเวยเวยน้องสาวแท้ๆของเขาเดินตามหลังมา พร้อมกับคู่หมั้นของเธอหวังเหวินหลง

ด้านข้างหวังเหวินหลง มีวัยรุ่นที่แต่งกายหรูหราตามหลังมาคนหนึ่ง ดูสีหน้าคล้ายๆหวัง เหวินเฟย

เมื่อเผชิญหน้าเข้ากับจางเหวินเห้า เซียวไห่หลงจึงรีบร้อนพูดขึ้น“แหมๆ พี่เหวินเห้า！เมื่อกี้ตอนผมเข้ามา ได้ยินว่าบ้านพี่เกิดเรื่องใหญ่ จริงหรือเปล่าเนี่ย”

จางเหวินเห้าผลักเขาออกด้วยท่าทีราวร่างไร้วิญญาณ ปากบ่นพึมพำ“จบกัน จบกัน จบกัน จบกัน......”

เซียวไห่หลงถามอย่างห่วงใย“คุณชายจาง เป็นอะไรน่ะ”

จางเหวินเห้าส่ายหน้าอย่างหวาดผวา โดยไม่กล้าพูดอะไร

เขาไม่สงสัยอะไรแม้แต่น้อย ถ้าพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกไป เกรงว่าพรุ่งนี้จะกลายเป็นศพข้างถนน

ดังนั้น จางเหวินเห้าผละมือเซียวไห่หลงออก วิ่งออกไปราวร่างไร้วิญญาณ

เซียวไห่หลงมองตามเงาร่างเขา อุทานขึ้น“เกรงว่าตระกูลจางคงจบเห่คราวนี้แน่นอน แม่งเอ๊ย เร็วไปมั้ยวะ เมื่อวานยังดีๆอยู่ วันนี้ล้มละลายแล้ว！”

จากนั้น เซียวไห่หลงเห็นเฉินเย่กับเซียวชูหรัน ก็เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้น“ชูหรัน พี่จะแนะนำแขกผู้มีเกียรติให้เธอ นี่คือลูกพี่ลูกน้องของเหวินเฟย ชื่อหวังเหวินข่าย เป็นญาติผู้พี่ที่อาวุโสที่สุดในสกุลหวัง”

“พี่ข่าย นี่คือน้องสาวญาติผู้น้องของผมครับ ชื่อเซียวชูหรัน”เซียวไห่หลงแนะนำให้หวังเหวินข่ายด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

หวังเหวินข่ายเบียดตัวเองเข้ามา แววตาจับจ้องบนตัวเซียวชูหรันเขม็ง พอได้ยินจึงรีบยื่นมือออกไป“สวัสดีชูหรัน ได้ยินความงามของคุณหนูตระกูลเซียวมานานแล้ว วันนี้ได้ยล สมคำร่ำลือ”

แววตาเย่เฉินไม่สบอารมณ์ มีเมียสวยเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ แมลงวันบินมาตอมให้วุ่นน่ารำคาญ

ดังนั้น เขาจึงแย่งยื่นมือออกไป จับมือกับหวังเหวินข่าย พูดเสียงเย็นชา“สวัสดีครับ ผมเป็นสามีของชูหรัน”

“นาย”หวังเหวินข่ายมองสำรวจเย่เฉิน สีหน้าไม่สบอารมณ์ ชักมือกลับ พูดเสียงเรียบ“คิดไม่ถึงนะว่าชูหรันแต่งงานแล้ว ช่างเป็นดอกไม้บนกองขี้เสียจริง......”

เซียวเวยเวยรีบพูดอธิบาย“พี่ข่ายคะ สวะนี่เข้าบ้านตระกูลเซียวของเรา ไม่มีงาน ไม่มีความสามารถ！”

พูดจบ จงใจส่งสายตาให้หวังเหวินข่าย“พี่ข่ายคะ รอให้แต่งงานกับพี่เหวินเฟยแล้ว เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ต้องหมั่นไปมาหาสู่กันนะคะ......”

แน่นอนว่าหวังเหวินข่ายรู้ว่าคำพูดเธอแฝงความนัย เปิดทางให้ตนเองจีบเซียวชูหรัน จึงยิ้มแล้วพูดว่า“คุณหนูชูหรันงดงามดุจเซียน ได้คบค้าสมาคม ย่อมเป็นสิ่งที่ผมปรารถนา”

ในเวลานี้ เย่เฉินเห็นหม่าหลันแม่ยายกับเซียวฉางควนพ่อตาเดินเข้ามา

หลังจากที่หม่าหลันเดินมา จึงรีบพูดกับเซียวชูหรันว่า“หรันหรัน ลูกได้ข่าวไหม ตระกูลจางล้มละลาย！”

“ห๊ะ”เซียวชูหรันถามอย่างตะลึง“เมื่อไหร่กันคะ”

“เมื่อกี้นี้เอง！”หม่าหลันอุทาน“เดิมทีคิดว่ารอให้ลูกหย่ากับเย่เฉิน แล้วแต่งใหม่กับจางเหวินเห้า ตอนนี้ละครจบละ......”

เย่เฉินรู้สึกเซ็ง แม่ยายคนนี้ ซื่อบื้อหรือไงนะ ไม่รู้เหรอว่าตัวเองมีลูกเขยทองคำอยู่ทั้งคน

หลังจากที่หวังเหวินข่ายเห็นหม่าหลัน จึงรีบประชิดเข้ามา แนะนำตนเอง“ท่านเป็นคุณแม่ของชูหรันใช่ไหมครับ คุณป้าสวัสดีครับ ผมเป็นพี่ชายของเหวินเฟยชื่อหวังเหวินข่าย คุณป้าสวยจริงๆครับ มิน่าล่ะชูหรันถึงได้สวยเหมือนคุณป้า”

พอหม่าหลันได้ยินว่าหวังเหวินข่ายเป็นพี่ชายหวังเหวินเฟย ซึ่งก็คือหลานคนโตของสกุลหวัง เป็นคุณชายผู้มั่งมี! ตาเป็นประกาย พูดอย่างเป็นมิตร“ใช่จ๊ะใช่ ป้าเป็นแม่ของชูหรันเอง หลานเป็นเพื่อนกับชูหรันหรือจ๊ะ”

หวังเหวินข่ายพยักหน้ายิ้ม พูดว่า“เป็นเพื่อนครับ แต่เพิ่งรู้จักกันวันนี้！”

หม่าหลันยินดีปรีดา พยักหน้ารับ พูดว่า“รีบหาที่นั่งกันเถอะจ๊ะ อย่ามัวแต่ยืนเลย คุณชายหวัง ชูหรันของเราสะสวย แถมยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง พวกเธอหนุ่มๆสาวๆ น่าจะเข้ากันได้ดีนะจ๊ะ......”

“แม่คะ！”เซียวชูหรันร้องอย่างไม่พอใจ จะห้ามมารดาให้หยุดพูดต่อ

หม่าหลันกำลังจะพูด เซียวชูหรันดึงเธอไปอีกฟาก แล้วบอกให้ทุกคนระวังบันไดเวที

ในเวลานี้ นายหญิงใหญ่เซียวลุกขึ้นยืนใต้แสงไฟ！

หล่อนมองไปรอบตัวอย่างตื่นเต้น ก่อนยิ้มไมโครโฟน ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น“ก่อนอื่น ดิฉันขอเป็นตัวแทนตระกูลเซียว ในการต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผู้ร่วมทุน ที่มาร่วมงานเราในวันนี้”

“จากนั้น ขอให้พวกเราปรบมือต้อนรับคุณสุภาพสตริหวังตงเสวี่ยนรองประธานตี้เหากรุ๊ปในการมาเยือนในครั้งนี้”