ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2011

คุณท่านซ่งรู้สึกทอดถอนหายใจอย่างกะทันหัน ทำให้ซ่งเทียนหมิงค่อนข้างร้อนตัวไม่มากก็น้อย

แต่ทว่า เขาสังเกตดูคุณท่านซ่งอย่างละเอียด พบว่าคุณท่านไม่ได้มีตรงไหนที่ไม่ชอบมาพากล ดังนั้นก็วางใจ

เขารู้สึกว่า ปกติตัวเองแทบจะไม่มีเจตนาที่จะอกตัญญูคุณท่านมาก่อน ต่อให้เขาจะสละตำแหน่งผู้นำตระกูลให้ซ่งหวั่นถิง ตัวเองก็ไม่ได้แสดงท่าทีที่ต่อต้านอย่างรุนแรงมาก ดังนั้นคุณท่านน่าจะไม่มีทางที่จะสงสัยตัวเอง

ดังนั้น เขายิ้มเล็กน้อย และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกตัญญูว่า: “พ่อ พ่อดื่มมากๆหน่อยตอนที่ยังร้อนอยู่ ตอนเย็นผมจะให้ตุ๋นพระกระโดดกำแพงให้พ่อหนึ่งชาม บำรุงร่างกายดีๆ”

คุณท่านซ่งพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร แต่ทานรังนกในชามหมดในคราวเดียว

เมื่อเห็นคุณท่านทานรังนกในชามจนหมด ในใจของซ่งเทียนหมิงก็โล่งใจไปอย่างสมบูรณ์ แสยะยิ้มในใจว่า: “ซ่งหวั่นถิงเป็นหรือตายก็ไม่รู้ ไอ้แก่กลายเป็นโรคอัลไซเมอร์ ตระกูลซ่งก็จะไม่มีใครที่เป็นศัตรูกับตัวเองได้อีก! ไอ้แก่ ตั้งแต่สมัยโบราณก็ล้วนเป็นลูกชายคนโตที่รับสืบทอดบัลลังก์ แกจะเล่นไม้นี้กับฉัน งั้นก็อย่าโทษว่าฉันโหดเหี้ยมอำมหิต!”

ต่อจากนั้น เขาพูดกับคุณท่านด้วยยิ้มว่า: “พ่อ พ่อพักผ่อนเยอะๆอีกสักพัก ผมจะออกไปโทรหาซ่งหรงวี่ ถามเขาว่าตอนนี้ความคืบหน้าเป็นยังไง”

คุณท่านพยักหน้าเบาๆ: “ไปเถอะ”

ซ่งเทียนหมิงก้าวออกจากห้องของคุณท่าน ไม่ได้โทรหาซ่งหรงวี่จริงๆในทันที แต่หาคนสนิทของตัวเองในทันที เรียกมาถึงในห้องของตัวเอง และพูดอย่างจริงจังว่า: “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป จับตาดูทุกการเคลื่อนไหวของคุณท่าน คุณท่านทำอะไรพูดอะไร ก็ต้องบอกกับฉันอย่างละเอียดทุกอย่าง เข้าใจมั้ย?”

อีกฝ่ายพยักหน้า: “เข้าใจแล้วครับคุณชาย”

ในขณะนั้น คุณท่านซ่งที่นอนอยู่บนเตียง จู่ๆก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน เจ็บจนราวกับทั้งหัวสมองถูกคนถอดออกไปทั้งเป็นในทันที

แต่ทว่าในไม่ช้า พลังงานอันอบอุ่นในร่างกายได้ขับความเจ็บปวดออกจากร่างกายของตัวเองอย่างสมบูรณ์

ในใจเขารู้ดีว่า ปวดหัว ต้องมาจากสารพิษต่อระบบประสาทที่ซ่งเทียนหมิงให้ตัวเองทานไปอย่างแน่นอน