หนึ่งในนั้นของพวกเขาถือรีโมตคอนโทรลอยู่ในมือ ในเวลาเดียวกันก็จับจ้องไปหัวขบวนรถและคำนวณเวลา
ตอนที่ขบวนรถอยู่ห่างจากสี่แยกไม่ถึงห้าสิบเมตร คนคนนั้นก็กดรีโมตคอนโทรล ตอนแรกเป็นไฟเขียวก็เริ่มกะพริบ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว
เนื่องจากสนามบินเปิดทำการตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ดังนั้นทางแยกนี้ปริมาณรถค่อนข้างพลุกพล่าน แม้ว่าจะเป็นขบวนรถของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ก็ต้องปฏิบัติตามกฎจราจรด้วย
ดังนั้น รถหุ้มเกราะล้อยางคันแรกจึงหยุดตรงที่ตำแหน่งด้านหน้าสุดของช่องทางผ่านตรงไป
ขบวนรถด้านหลัง ก็หยุดลงอย่างช้าๆ
ตรรกะของการเปลี่ยนแปลงไฟแดง คือทั้งสี่ทิศทางปล่อยสับเปลี่ยน ปล่อยทุกทิศทางหนึ่งนาที ดังนั้นจึงต้องรอไฟเขียวรอบต่อไปเป็นเวลานาน ซึ่งเท่ากับหนึ่งร้อยแปดสิบวินาทีเต็ม
กองกำลังพิเศษของรถหุ้มเกราะแต่ละคนก็เตรียมพร้อมรออยู่ กลัวว่าระหว่างการควบคุมตัวเกิดความผิดพลาดอะไรทั้งนั้น
แต่ว่าโชคดีที่ยานพาหนะที่วิ่งไปมาทั้งสองข้างนั้นไม่มีอะไรผิดปกติ และไม่มีใครเข้าใกล้ขบวนรถของพวกเขา
แต่ใครจะไปคิดว่า ในขณะนี้ กองกำลังพิเศษในรถหุ้มเกราะล้อยางของคันแรก ได้เปิดช่องหนีภัยฉุกเฉินไว้ใต้ท้องรถในทันที
รถหุ้มเกราะล้อยางแบบนี้ตั้งใจจัดเตรียมขึ้นเป็นพิเศษสำหรับกองกำลังพิเศษ มีความปลอดภัยดีมาก เพื่อให้มั่นใจว่ากองกำลังพิเศษในรถประสบกับอันตราย หรือว่าหลังจากที่ประตูถูกกระแทกหรือระเบิดอย่างรุนแรง ยังสามารถหนีได้ พวกเขาจึงตั้งใจติดตั้งไว้ที่ช่วงล่างของรถโดยเฉพาะ มีการติดตั้งช่องหนีภัยฉุกเฉินที่เปิดจากด้านในสู่ด้านนอก
ทางออกฉุกเฉินนี้ ก็เหมือนกับประตูลูกฟักคว่ำอยู่ที่ด้านล่างของรถหุ้มเกราะล้อยาง ติดตั้งประตูเลื่อนรถถัง
ในเวลานี้ หลังจากที่ประตูลูกฟักเปิดออก ข้างล่างกำลังตรงกับท่อระบายน้ำสีดำ
เพราะว่ามีการตกลงกันล่วงหน้า ฝาปิดท่อระบายและประตูเกือบจะเป็นแนวตั้งทั้งหมด
กองกำลังพิเศษในรถเพิ่งประตูเปิดลูกฟักออก และฝาครอบท่อระบายน้ำทิ้งก็ถูกคนถอดออกเหมือนกัน
หลังจากที่ขบวนรถของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวออกไปได้ประมาณหนึ่งกิโลเมตร รถบรรทุกสีดำคันหนึ่งก็แล่นมาแต่ไกล
เมื่อรถบรรทุกมาถึงสี่แยก สัญญาณไฟจราจรก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
หลังจากที่รถหยุดลง ในคอนเทนเนอร์ของรถบรรทุก ก็มีคนเปิดประตูลับเข้าออกที่ด้านล่าง และเคาะฝาท่อระบายน้ำตรงด้านล่างด้วยไม้
ต่อจากนั้น ฝาปิดท่อระบายถูกถอดออก ซูรั่วหลีที่คลุมศีรษะอยู่ก็ถูกดึงขึ้นรถบรรทุกคันนี้อีกครั้ง
ต่อจากนั้น ปิดฝาท่อระบายน้ำอย่างแน่นหนาอีกครั้ง รถบรรทุกก็เหยียบคันเร่งขับออกไปในทันที ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในที่เกิดเหตุ
ในคอนเทนเนอร์ของรถบรรทุก มีหญิงสาวญี่ปุ่นคนหนึ่งถอดผ้าคลุมศีรษะสีดำของซูรั่วหลีออก และมองมาที่เธอแล้วพูดว่า: “คุณหนูซู ฉันได้รับมอบหมายจากคุณซู ให้ช่วยคุณออกจากประเทศญี่ปุ่น! ตอนนี้พวกเราก็จะไปที่ท่าเรือโตเกียว ซึ่งเรือรอคุณอยู่ที่นั่นแล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...