ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 203

บทที่ 203 มีฉันอยู่ก็เพียงพอแล้ว(1)

ได้ยินคำพูดของเย่เฉินเซียวไห่หลงยิ้มอย่างดูถูก พูดประชดว่า: “เย่เฉิน นายแอ๊บไปเถอะ นายก็แค่รู้จักพวกนักต้มตุ๋นก็เท่านั้นเอง ยังจะคิดว่าตัวเองเป็นคนใหญ่คนโตอีก? ฉันไม่เชื่อหรอกว่านายจะเชิญผู้มีอำนาจมาได้!”

เซียวเวยเวยที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ: “เย่เฉินไอ้สวะนี่ ถนัดที่สุดก็คือขี้โม้ วันนี้งานเปิดกิจการถ้าไม่มีใครมาอวยพร พรุ่งนี้ห้องทำงานนี้ก็จะกลายเป็นแค่เรื่องตลกในจินหลิง ฉันจะดูว่าถึงเวลานั้นพวกแกจะรับออเดอร์ยังไง!”

เซียวชูหรันได้ยินคำพูดของเธอแล้ว แม้ว่าดูเผินๆจะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็อดเป็นกังวลไม่ได้

งานเปิดกิจการ จะว่าไปมันก็คือพิธีที่สะท้อนให้เห็นว่ามีคอนเน็คชั่นมากแค่ไหน

ถ้าหากว่าแขกมากันเยอะ แสดงว่าบริษัทมีคอนเน็คชั่นมาก ยังสะท้อนให้เห็นถึงความสามารถอีก โดยเฉพาะถ้ามีคนใหญ่คนโตมาแล้วละก็ หลายคนได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ ต่อไปจะต้องให้เกียรติมากแน่

แต่ถ้าหากว่าแขกคนเดียวก็ไม่มีแล้วละก็ นั่นคือบอกคนอื่นว่า บริษัทของเธอ ต้องการทรัพยากรไม่มีทรัพยากร ต้องการคอนเน็คชั่นไม่มีคอนเน็คชั่น? บริษัทแบบนี้ จะมีคนมาร่วมงานได้ยังไง?

ถ้าหากว่าวันนี้ตี้เหากรุ๊ปส่งคนมาร่วมงานเปิดกิจการแล้วละก็ นั่นจะเพิ่มความสดใสให้กับบริษัทของตัวเองอย่างมาก แต่ว่า เซียวชูหรันก็ไม่ได้มีความมั่นใจเหมือนกัน ตี้เหากรุ๊ปจะสนใจตัวเองหรือเปล่า

นายหญิงใหญ่เซียวเวลานี้ได้เอ่ยปากพูด: “ชูหรัน อีกเดี๋ยวนี่ก็จะถึง10โมงแล้ว แขกคนเดียวก็ยังไม่มีเลย ฉันว่าเวิร์กชอปเล็กๆของแกนี้ก็ไม่ได้น่าสนใจอะไร ฉันว่าแกกลับมาทำงานที่เซียวซือเถอะ ต่อไปช่วยงานเซียวซืออย่างมั่นคง ยังดีกว่าออกมาเผชิญหน้ากับสายตาที่เย็นชาของผู้คน”

หลังจากรู้ว่าบริษัทของเซียวชูหรันกำลังจะเปิด ตระกูลเซียวก็ได้ติดต่อกับพันธมิตรที่ก่อนหน้านี้มีความสัมพันธ์ที่ดี หลังจากที่อีกฝ่ายรู้ว่าเซียวชูหรันเป็นคนของตระกูลเซียว ต่างก็แสดงให้เห็นว่า จะไม่มาร่วมงานเปิดกิจการในครั้งนี้ อนาคตก็จะไม่ร่วมงานบริษัทของเซียวชูหรัน

ดังนั้น นายหญิงใหญ่เซียวกล้าการันตีว่า วันนี้ที่นี่ไม่มีแขกที่มีชื่อเสียงมาแม้แต่คนเดียว

ถึงเวลานั้น เซียวชูหรันเห็นว่าไม่มีคนมาร่วมงานที่บริษัทของตัวเอง จะต้องท้อแท้อย่างแน่นอน ในอนาคตจะรับมือกับเธอได้ดีกว่านี้!

เวลานี้ ในใจของเซียวชูหรันเป็นกังวลจริงๆ กัดริมฝีปากล่างของตัวเอง กระวนกระวายใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน