ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2064

ในตอนที่เรือลำนั่นปรากฏเข้ามาในจอเรดาร์ หัวหน้าของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นก็พูดยิ้มๆขึ้นมาว่า “รอตั้งนาน ในที่สุดไอ้พวกสวะนั่นก็มาสักที!”

ผู้ช่วยของเขาพูดยิ้มๆอยู่ข้างๆว่า “หัวหน้า ถ้าครั้งนี้เราจับตัวซูรั่วหลีเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมายได้ ต้องเป็นความมสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แน่ๆ”

หัวหน้าพยักหน้า “แน่นอนอยู่แล้ว ซูรั่วหลีคนนี้ คืออาชญากรที่คนทั้งญี่ปุ่นหมายหัว ถ้าเราจับตัวเธอกลับไปได้ ไม่ว่าจะแบบเป็นหรือแบบตาย ต่างก็เป็นความสำเร็จทั้งนั้น!”

ขณะที่พูด เขาก็ถูมืออย่างรู้สึกสนุก “พยายามหลีกเลี่ยงการใช้ปืน เราต้องจับเป็นมาให้ได้ก่อน!”

ไม่นาน เรดาร์การเดินเรือ ก็ขยับเข้ามาใกล้จุดที่พวกเขาแอบซุ่มอยู่ ห่างกันไม่ถึงไมล์

บนเรือของกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่นตกอยู่ในความเงียบ พวกเขาดับเครื่อง รวมไปถึงดาวเทียมและไฟทุกดวงบนเรือ หลังจากที่เป้าหมายเข้ามาใกล้จะได้ตั้งตัวรับมือไม่ทัน

เมื่อเห็นเป้าหมายเข้ามาใกล้เรื่อยๆ หัวหน้าก็ออกคำสั่งทันทีว่า “บุกได้!”

ชั่ววินาที เรือของกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่นทั้งหมดหกลำก็เปิดไฟขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน สาดส่องไปยังเรือที่ไร้ผู้คนโดยสาร

หัวหน้าใช้โทรโข่งตะโกนออกมาว่า “เรือลำข้างหน้าฟังให้ดี พวกเราคือกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น ดับเครื่องยนต์แล้วยอมให้เราตรวจค้นซะดีๆ!”

หลังจากที่ตะโกนออกไป ตามแผนที่วางเอาไว้ เป้าหมายควรที่จะผ่อนความเร็วลง

แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ เป้าหมายไม่เพียงแต่ไม่ผ่อนความเร็ว ซ้ำยังพุ่งเข้ามายังทิศทางที่พวกเขาอยู่อย่างต่อเนื่อง

ดังนั้นเขาจึงรีบตะโกนขึ้นมาว่า “นี่ฟังนะ ตอนนี้พวกแกโดนพวกฉันล้อมเอาไว้หมดแล้ว หยุดคิดที่จะต่อต้าน พวกแกควรยกมือขึ้นแล้วมอบตัวซะดีๆ ถ้าพวกแกไม่ยอมมอบตัว พวกฉันก็จะใช้ไม้แข็งจัดการพวกแก!”

เรือลำนั้นแล่นตรงเข้ามาเรื่อยๆ โดยไม่ลดความเร็วลงแม้แต่น้อย

หัวหน้าตะคอกอย่างหัวเสียว่า “ฉันเตือนแกแล้วนะ ถ้าไม่รีบดับเครื่องยนต์เดี๋ยวนี้ พวกฉันจะยิงพวกแก!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน