ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2066
แผนส่งมือต่อมืออย่างง่ายๆ เป็นไปอย่างราบรื่น อีกอย่างยังสามารถลดต้นทุนที่จำเป็นได้อย่างมหาศาล สำหรับตระกูลซูแล้ว มีแต่ได้กับได้
แต่ว่า ใครก็คิดไม่ถึง แผนที่วางมาอย่างหลักแหลม จะพลิกเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
แม้แต่ตัวคุณท่านใหญ่ซูเอง ก็กำลังรออยู่ที่เย่นจิงอย่างเปี่ยมไปด้วยความหวัง รอคอยข่าวคราวว่ากองกำลังป้องกันตนเองสามารถจับตัวซูรั่วหลีได้สำเร็จ
ในตอนที่เขากำลังรออย่างใจร้อน คนระดับสูงของกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นก็โทรมา
เมื่อกดรับสาย คุณท่านใหญ่ซูก็เอ่ยถามอย่างดีอกดีใจว่า “คุณมัตสึชิมะ จับตัวซูรั่วหลีได้หรือยัง?”
“จับได้กับผีน่ะสิ!” อีกฝ่ายสบถด่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “เรือที่คุณเตรียมมา ทำไมไม่มีคนเลย?！ ตอนนี้ซูรั่วหลีอยู่ที่ไหนกันแน่?!”
คุณท่านใหญ่ซูเอ่ยถามอย่างประหลาดใจว่า “คุณว่าไงนะ？！บนเรือไม่มีคนงั้นเหรอ?！”
อีกฝ่ายตอบกลับอย่างใส่อารมณ์ “เออ ไม่มีแม้แต่คนเดียว!”
“นี่มัน....” ซูเฉิงเฟิงเริ่มเครียดขึ้นมาในทันที เอ่ยพูดว่า “ก่อนหน้านี้ไม่นานลูกน้องเพิ่งบอกผมว่า ควบคุมทุกอย่างได้หมดแล้ว ทำไมจู่ๆไม่เจอล่ะ?”
“คุณถามผมเหรอ!” อีกฝ่ายเอ่ยพูดอย่างเดือดดาล “พวกเรารออยู่ที่จุดนัดหมายตั้งนาน รอจนเรือเป้าหมายเดินทางมาถึง แต่ผีสักตัวบนเรือก็ยังไม่มี!”
ขณะที่พูด อีกฝ่ายก็พูดข่มขู่ออกมาอย่างเหี้ยมๆว่า “ผมจะบอกอะไรให้นะซูเฉิงเฟิง ถ้าพวกคุณไม่รีบส่งตัวซูรั่วหลีคืนมา ก็อย่ามาหาว่าพวกผมไม่เกรงใจก็แล้วกัน!”
เขารีบเรียกคนสนิทให้เข้ามา แล้วเอ่ยถามว่า “ทางซูรั่วหลีเกิดอะไรขึ้นกันแน่?！”
อีกฝ่ายตอบกลับด้วยใบหน้างุนงง “คุณท่าน เรื่องนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ ตอนนี้ไม่สามารถติดต่อคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้เลย ผมรู้สึกว่ามันแปลก...ดูท่าแล้วสถานการณ์คงไม่ค่อยดีเท่าไหร่...”
ซูเฉิงเฟิงกัดฟันพร้อมกับออกคำสั่ง “รีบติดต่อหาคนที่มีส่วนร่วมทุกคน ไม่ว่ายังไง ก็ต้องหาร่องรอยของซูรั่วหลีให้เจอ！ ถ้าซูรั่วหลีหายตัวไปจริงๆ รัฐบาลญี่ปุ่นต้องคิดว่าเรื่องทุกอย่างตระกูลซูเป็นคนวางแผนอยู่เบื้องหลังแบบนั้นในอนาคตตระกูลซูคงได้หายไปจากตลาดญี่ปุ่นแน่ๆ!”
ตระกูลซูไม่ใช่แค่อยากร่วมงานกับบริษัทญี่ปุ่นในด้านอุตสาหกรรมขนส่งทางทะเล ในด้านอุตสาหกรรมอื่นๆก็ยังต้องบุกตลาดญี่ปุ่นไม่มากก็น้อย ถ้าหากจัดการเรื่องนี้ไม่สำเร็จ จนทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นไม่พอใจ แบบนั้นอุตสาหกรรมที่อยู่ในตลาดญี่ปุ่นของตระกูลซูต้องได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงแน่นอน
พอถึงตอนนั้น ตระกูลคงเสียหายอย่างสาหัสอย่างไม่ต้องสงสัย!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...