ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2067

ตระกูลซูและกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น ต่างก็เริ่มตามหาซูรั่วหลีในละแวกน่านน้ำของโตเกียว

แต่ว่า ท่ามกลางมหาสมุทรกว้างใหญ่ กลับไร้เบาะแสใดๆ ทำให้พวกเขาไม่อาจทำอะไรได้เลย

ในขณะที่กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นกำลังตามหาซูรั่วหลีอย่างคนเสียสติ เรือของเย่เฉิน ก็แล่นออกมาจากญี่ปุ่นแล้วเรียบร้อย

เรือลอยลำมุ่งสู่ประเทศจีนอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปคืนหนึ่ง ก็เดินทางได้หนึ่งส่วนสามของระยะทางแล้ว

เช้าตรู่ ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขึ้นบนผิวน้ำทางทิศตะวันออก

แม้ว่าอุณหภูมิในทะเลฤดูหนาวจะหนาวเย็นมากแค่ไหน แต่เย่เฉินก็ยังสวมใส่เสื้อผ้าแค่ชั้นเดียว เดินขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ

ทิศทางเดินเรือ คือทิศตะวันออกมุ่งสู่ทิศตะวันตก ดังนั้นเย่เฉินจึงมายืนดูดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกตรงท้ายเรือ

ขณะนี้ดวงอาทิตย์กำลังโผล่ขึ้นมาช้าๆ แสงของมันสาดส่องลงบนผิวน้ำจนตกกระทบเป็นดวงอาทิตย์อีกดวงที่เคลื่อนไหวตามคลื่นทะเล ก่อเกิดเป็นภาพวิวตระการตา ชวนรู้สึกผ่อนคลาย

ถึงแม้เย่เฉินจะกำลังเพลิดเพลินกับธรรมชาติ แต่ลึกในใจกลับกำลังขบคิดถึงอนาคตของตัวเอง

แม้ว่าก่อนหน้านี้เย่เฉินไม่เคยคิดอยากไปจากเมืองจินหลิง แต่ว่าในตอนนี้เขารู้ดีว่าไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ต้องไปจากสถานที่ที่ใช้ชีวิตมาสิบกว่าปีอย่างเมืองจินหลิงและมุ่งหน้าสู่เย่นจิง เพื่อทำเป้าหมายของชีวิตให้สำเร็จ

อันดับแรกคือการสืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายของพ่อแม่ หลังจากที่ได้เจอและขัดแย้งกับเย่ฉางหมิ่น เย่เฉินก็ยิ่งอยากทวงคืนทุกอย่างที่เป็นของพ่อกลับมา

เดิมทีคุณพ่อคือลูกหลานของตระกูลเย่ ถ้าพี่น้องของเขาแบ่งสมบัติกันในสัดส่วนที่เท่าๆกัน เขาก็สมควรได้รับสมบัติจากตระกูลเย่25%ด้วยเหมือนกัน

อีกอย่างตอนนั้น คุณพ่อก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตระกูลเย่มีอย่างทุกวันนี้ได้เพียงลำพัง ดังนั้นสมบัติของตระกูลเย่ พ่อของเขาสมควรที่จะได้รับมากกว่าสัดส่วนที่กล่าวมาด้วยซ้ำ

สมบัติทุกอย่างของตระกูลเย่บวกเพิ่มไปอีกล้านล้าน ตี้เหากรุ๊ปบวกเพิ่มไปอีกหมื่นล้าน บางที5%ของทั้งตระกูลเย่ก็ยังไม่พอด้วยซ้ำ ส่วนที่เหลือ ยังต้องให้คนตระกูลเย่เอาไปครบทุกคนอีก