ซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่สองพ่อลูก ถูกคำพูดนี้ของหม่าเซียวเหยา ทำให้ไม่พอใจเป็นอย่างมาก!
เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาสองคนพ่อลูก ก็คือนำซ่งหวั่นถิงออกจากคณะกรรมการของซ่งซื่อกรุ๊ปไปตลอดกาล
ไม่ว่ายังไงก็ตามตอนนี้ซ่งหวั่นถิงจะเป็นหรือตาย คณะกรรมการของซ่งซื่อกรุ๊ปก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธออีกแล้ว
แต่ทว่า พวกเขาจะคิดได้อย่างไรว่าซ่งหวั่นถิงที่สูญหายไร้ร่องมาหลายวันมากขนาดนี้ ในคณะกรรมการยังมีคนคิดถึงเธออยู่เสมอและคิดแทนเธอ
ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของหม่าเซียวเหยา ในไม่ช้าก็ดึงดูดเสียงเห็นด้วยของคนอื่นๆ
ทุกคนทยอยเอ่ยปาก แสดงความเห็นด้วยกับแนวคิดของหม่าเซียวเหยา ทำให้ในใจของซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร
ท้ายที่สุดแล้วเรื่องที่พวกเขาฆาตกรรมซ่งหวั่นถิง คณะกรรมการคนอื่นๆก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ
ตอนนี้ท่าทีที่พวกเขาแสดงออกมา ก็ตกอยู่ในความโศกเศร้า จำเป็นต้องคำนึงถึงซ่งซื่อกรุ๊ปและต้องเลือกแต่งตั้งประธานคนใหม่
ดังนั้น เมื่อหม่าเซียวเหยาพูดแบบนี้ ต่อให้ในใจของพวกเขาจะไม่พอใจเป็นหนึ่งหมื่นครั้ง แต่ปากก็ไม่กล้าพูดคำว่าไม่แม้แต่คำเดียว
เพราะว่าตราบใดที่พวกเขาพูดคำว่าไม่ออกมา ก็จะทำให้คนอื่นสงสัยแรงจูงใจของพวกเขาในทันที
และเมื่อมีความสงสัยแรงจูงใจของพวกเขาขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นอีกฝ่ายก็ต้องสงสัยอย่างแน่นอนว่าซ่งหวั่นถิงประสบอุบัติเหตุอยู่ในประเทศญี่ปุ่นเกี่ยวข้องกับพวกเขาอย่างหนีไม่พ้น
ดังนั้น ซ่งเทียนหมิงทำได้เพียงกัดฟัน และเอ่ยปากพูดว่า: “ผมคิดว่าประธานหม่าพูดถูก ในเมื่อตอนนี้พวกเราตัดสินใจเลือกแต่งตั้งประธานคนใหม่เพื่อควบคุมสถานการณ์โดยรวมแล้ว งั้นพวกเราก็ต้องเตรียมการพร้อมเพื่อซ่งหวั่นถิงประธานคนก่อนหน้านี้ให้เรียบร้อยในคราวเดียว”
ทุกคนมองดูกันไปมาอย่างกะทันหัน
ในคณะกรรมการบริษัท การลงคะแนนด้วยระบบด้วยชื่อจริงนั้นยุติธรรม แต่การลงคะแนนด้วยชื่อจริงยังนำมาซึ่งอันตรายที่ซ่อนอยู่อย่างใหญ่หลวง นั่นก็คือคิดบัญชีย้อนหลัง
ถ้าหากคุณลงคะแนนให้A แต่สุดท้ายBกลับได้รับตำแหน่งนี้ ถ้าอย่างต่อไปBก็ต้องเกลียดคุณอย่างแน่นอน ถึงขนาดใช้อำนาจกลั่นแกล้งข่มเหงคุณและหาเรื่องคุณทุกที่
ถ้าหากคนคนนี้จิตใจคับแคบเป็นอย่างมาก ถ้าอย่างนั้นเขามีความเป็นไปได้ว่าในอีกหลายปีต่อจากนี้ไป ยังคงเป็นเพราะเรื่องนี้ ทำทุกอย่างทุกวิถีทางเท่าที่ทำได้มาแก้แค้นคุณ
เผชิญหน้ากับคนแบบนี้ ใครก็เทียบไม่ได้ทั้งนั้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...