ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2076

ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ที่เมืองจินหลิง ก็ยังคงได้รับโทรศัพท์ที่ซ่งเทียนหมิงโทรมา

พอดีกับ ที่ในเวลานี้เครื่องบินได้ลงจอดใกล้เคียงกับซ่งซื่อกรุ๊ป

เมื่อเย่เฉินได้ยินเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ในกระเป๋าของฮาชิโมโตะ ชินคิจิ ยื่นมือหยิบออกมาดู ก็เห็นตัวอักษรซ่งเทียนหมิงสามคำใหญ่เขียนอยู่บนนั้น

เมื่อคนประเทศญี่ปุ่นตั้งชื่อคน แทบจะใช้อักษรจีนกันทั้งหมด ดังนั้นตอนที่พวกเขาบันทึกชื่อของคนจีน ก็ใช้อักษรจีนเหมือนกัน

เมื่อเย่เฉินเห็นสายที่ซ่งเทียนหมิงโทรมา ก็เอ่ยปากพูดกับฮาชิโมโตะ ชินคิจิว่า: “อยากมีชีวิตอยู่ก็เชื่อฟังดีๆ ไม่อย่างนั้นวันนี้ก็จะส่งแกตรงไปที่คอกเลี้ยงสุนัข สับละเอียดให้อาหารสุนัข เข้าใจมั้ย?”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยการวิงวอนว่า: “ตราบใดที่คุณสามารถไว้ชีวิตสุนัขอย่างผมได้ ไม่ว่าคุณจะให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำตามอย่างว่าง่าย…”

เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “รับสายของซ่งเทียนหมิง ถ้าเขาถามสถานการณ์ช่วงนี้ของแก แกก็ต้องบอกเขาว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีมาก ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องทำให้เขารู้ว่า แกยังอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพยักหน้ารัวๆในทันที

เมื่อเย่เฉินเห็นท่าทางนี้ของเขา ก็รู้ว่าเขาไม่มีความกล้า หลอกลวงตัวเอง ดังนั้นก็ยื่นโทรศัพท์ให้เขา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “รับสายเดี๋ยวนี้!”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิไม่กล้าชักช้า หลังจากที่รับโทรศัพท์มาก็กดรับสายในทันที

ทันทีที่รับสาย ทางด้านซ่งเทียนหมิงนั้นสามารถได้ยินเสียงปลายสายอย่างชัดเจนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาพูดด้วยความทอดถอนหายใจว่า: “โธ่เอ๊ย…คุณฮาชิโมโตะ คุณกำลังทำอะไรอยู่? ทำไมนานขนาดก็ยังไม่รับสาย?”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิรีบทำตามคำสั่งการของเย่เฉิน และเอ่ยปากพูดว่า: “ผมกำลังประชุมอยู่ ตอนนี้ออกจากห้องประชุมมารับสายของนาย คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”