ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2076
ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ที่เมืองจินหลิง ก็ยังคงได้รับโทรศัพท์ที่ซ่งเทียนหมิงโทรมา
พอดีกับ ที่ในเวลานี้เครื่องบินได้ลงจอดใกล้เคียงกับซ่งซื่อกรุ๊ป
เมื่อเย่เฉินได้ยินเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ในกระเป๋าของฮาชิโมโตะ ชินคิจิ ยื่นมือหยิบออกมาดู ก็เห็นตัวอักษรซ่งเทียนหมิงสามคำใหญ่เขียนอยู่บนนั้น
เมื่อคนประเทศญี่ปุ่นตั้งชื่อคน แทบจะใช้อักษรจีนกันทั้งหมด ดังนั้นตอนที่พวกเขาบันทึกชื่อของคนจีน ก็ใช้อักษรจีนเหมือนกัน
เมื่อเย่เฉินเห็นสายที่ซ่งเทียนหมิงโทรมา ก็เอ่ยปากพูดกับฮาชิโมโตะ ชินคิจิว่า: “อยากมีชีวิตอยู่ก็เชื่อฟังดีๆ ไม่อย่างนั้นวันนี้ก็จะส่งแกตรงไปที่คอกเลี้ยงสุนัข สับละเอียดให้อาหารสุนัข เข้าใจมั้ย?”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยการวิงวอนว่า: “ตราบใดที่คุณสามารถไว้ชีวิตสุนัขอย่างผมได้ ไม่ว่าคุณจะให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำตามอย่างว่าง่าย…”
เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “รับสายของซ่งเทียนหมิง ถ้าเขาถามสถานการณ์ช่วงนี้ของแก แกก็ต้องบอกเขาว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีมาก ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องทำให้เขารู้ว่า แกยังอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพยักหน้ารัวๆในทันที
เมื่อเย่เฉินเห็นท่าทางนี้ของเขา ก็รู้ว่าเขาไม่มีความกล้า หลอกลวงตัวเอง ดังนั้นก็ยื่นโทรศัพท์ให้เขา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “รับสายเดี๋ยวนี้!”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิไม่กล้าชักช้า หลังจากที่รับโทรศัพท์มาก็กดรับสายในทันที
ทันทีที่รับสาย ทางด้านซ่งเทียนหมิงนั้นสามารถได้ยินเสียงปลายสายอย่างชัดเจนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาพูดด้วยความทอดถอนหายใจว่า: “โธ่เอ๊ย…คุณฮาชิโมโตะ คุณกำลังทำอะไรอยู่? ทำไมนานขนาดก็ยังไม่รับสาย?”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิรีบทำตามคำสั่งการของเย่เฉิน และเอ่ยปากพูดว่า: “ผมกำลังประชุมอยู่ ตอนนี้ออกจากห้องประชุมมารับสายของนาย คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิก็พูดไปตามสถานการณ์ว่า: “คุณซ่งก็ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ คุณไปทำธุระก่อนเถอะ ที่เหลือเจอกันค่อยว่ากัน!”
“ได้!”
ที่นี่ ซ่งเทียนหมิงวางสาย ก็มองไปทางซ่งหรงวี่ด้วยความตื่นเต้นยากที่จะซ่อนเร้น และพูดด้วยความตื่นเต้นว่า: “ฮาชิโมโตะบอกว่า ทางด้านกรมตำรวจนครบาลประเทศญี่ปุ่นนั้นกำลังจะถอนกำลังตำรวจแล้ว ดูเหมือนว่าหาเบาะแสอะไรไม่ได้สักที”
ซ่งหรงวี่พูดด้วยความตื่นเต้นว่า: “งั้นก็ดีมากจริงๆ! ตราบใดที่พวกเขาล้มเลิกการค้นหา งั้นเรื่องนี้ก็ถือได้ว่าก็เป็นเรื่องที่ไม่สามารถเปลี่ยนได้!”
ซ่งเทียนหมิงหัวเราะ ลุกขึ้นมา และพูดฮึกห้าวเหิมหาญอย่างเด็ดขาดว่า : “ไป ลงไปงานแถลงข่าวกัน! ทันทีที่มีงานแถลงข่าวขึ้นมา ฉันก็จะเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ปแล้ว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...