ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2075
ซ่งหวั่นถิงหายตัวไปนานเท่าไหร่ ในใจของซ่งเทียนหมิงก็ยิ่งผ่อนคลายมากขึ้นเท่านั้น
เขาคิดว่า ตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป โอกาสรอดชีวิตของซ่งหวั่นถิงความเป็นไปได้ยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ
ซ่งหรงวี่กลับไม่ได้มีความใจกว้างเหมือนพ่อของเขา ยืนอยู่ข้างๆถามด้วยน้ำเสียงค่อนข้างต่ำด้วยความประหม่าว่า: “พ่อ เย่เฉินยังค่อนข้างมีเล่ห์เหลี่ยม พวกเราต้องระวังตัวด้วย อย่าได้ถูกเขาจับพิรุธได้”
ซ่งเทียนหมิงพยักหน้า: “นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว สิ่งที่พวกเราสองคนต้องทำก็คือเล่นละครให้ดี”
ซ่งหรงวี่ก็พูดอีกว่า: “ใช่แล้วพ่อ สองวันนี้ในใจของผมยังรู้สึกไม่มั่นใจเล็กน้อย พ่อว่าซ่งหวั่นถิงไปที่ไหนกันแน่? ทำไมมีชีวิตอยู่แต่ไม่พบคนตายไม่พบศพล่ะ?”
ซ่งเทียนหมิงแสยะยิ้มพูดว่า: “ฉันคิดว่าซ่งหวั่นถิงน่าจะตายแล้ว เพียงแต่ว่ายังไม่พบศพเท่านั้นเอง”
ซ่งหรงวี่รีบถามว่า: “ทำไมพ่อมั่นใจขนาดนั้น?”
ซ่งเทียนหมิงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า: “ทุกเรื่องให้ความพิถีพิถันกับอัตราการรอดชีวิต ก็เหมือนคนคนหนึ่งหายไปอย่างกะทันหัน เวลาที่เป็นไปได้มากที่สุดที่หาเขาได้ คือก่อนการหายตัวไปสิบสองชั่วโมง ”
“ถ้าหากก่อนการหายตัวไปสิบสองชั่วโมงหาตัวเขาไม่พบ งั้นโอกาสที่จะตามหาตัวเขาพบทีหลังก็ยิ่งลดลงมากขึ้นเรื่อยๆ”
“ถ้าหากเกินยี่สิบชั่วโมง ความเป็นไปได้ที่จะตามหาเขาพบ อย่างน้อยก็ลดลงครึ่งหนึ่ง;”
“ถ้าหากเกินสี่สิบแปดชั่วโมง ความน่าจะเป็นไปได้ที่จะตามหาเขาพบ คงจะไม่ถึงยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์…”
“ยิ่งไปกว่านั้นตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป ไม่เพียงแค่โอกาสที่ตามหาเขาพบเท่านั้น ที่จะยิ่งลดลงขึ้นเรื่อยๆ ที่สำคัญอัตราการรอดชีวิตของเขาก็จะยิ่งน้อยลงขึ้นเรื่อยๆ ”
ซ่งหรงวี่ถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นต่อไปพวกเรายังต้องติดต่อกับฮาชิโมโตะ ชินคิจิให้มากขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเราสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวทุกวันของเขาได้”
ซ่งเทียนหมิงพยักหน้า: “แกพูดถูก ฮาชิโมโตะ ชินคิจิสำหรับพวกเรา ก็คือสัญญาณควัน เมื่อไหร่ที่แกเห็นฮาชิโมโตะ ชินคิจิไฟไหม้พ่นควัน ก็แสดงว่าพวกเราตกอยู่ในอันตรายแล้ว ถ้าหากฮาชิโมโตะ ชินคิจิไม่มีไฟ งั้นพวกเราก็สามารถที่จะไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนต่อไปได้”
จากนั้น ซ่งเทียนหมิงหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาฮาชิโมโตะ ชินคิจิ
โทรศัพท์โทรติดอย่างรวดเร็ว
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิเพราะมักจะเจรจาธุรกิจทั่วโลก ดังนั้นโทรศัพท์จึงเปิดบริการที่คล้ายกับGSM ไม่ว่าจะอยู่ประเทศใด ก็สามารถที่จะเข้าถึงการสื่อสารผ่านเครือข่ายมือถือในพื้นที่ได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...