ท้ายที่สุดแล้วเย่เฉินอาจารย์เย่ได้การขนานนามว่าเป็นมังกรจริงที่มีอยู่ในโลก ซ่งหรงวี่ไม่กล้าที่จะประมาทเลินเล่อ
เมื่อซ่งหรงวี่เห็นว่าเย่เฉินมาคนเดียว ก็รีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และพูดกับเขาด้วยความเคารพว่า: “อาจารย์เย่คุณมาแล้ว!”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ และพูดกล่าวขอโทษเล็กน้อยว่า: “หรงวี่ ขอโทษด้วย เรื่องของหวั่นถิงฉันพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว…”
เย่เฉินจงใจพูดคำว่า“พยายาม”สามคำนี้ แต่กลับไม่ได้พูดผลลัพธ์อะไรทั้งนั้น เมื่อซ่งหรงวี่ได้ยินคำพูดนี้ กลับเอาสามคำนี้ นำไปสู่ตอนที่หมอไม่สามารถช่วยชีวิตผู้ป่วยได้ แล้วเป็นคำพูดที่พูดกับญาติผู้ป่วย
ดังนั้น เขาก็คิดมโนเนื้อหาที่เย่เฉินไม่ได้พูดออกมาได้ในทันที และแอบคิดในใจว่า: “ดูเหมือนว่าเย่เฉินไม่พบที่อยู่ของซ่งหวั่นถิง ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เขาก็กลับมาในประเทศแล้ว คงจะยอมแพ้ที่จะตามหาต่อไปอย่างแน่นอน ด้วยแบบนี้ ในที่สุดฉันและพ่อก็สามารถวางใจได้แล้ว…”
ซ่งหรงวี่แอบรู้สึกสดชื่นในใจ แต่บนใบหน้ายังจงใจแกล้งทำเป็นท่าทางเจ็บปวดเป็นอย่างมาก และพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า: “อาจารย์เย่ คุณเพื่อเรื่องของหวั่นถิง ไปที่ประเทศญี่ปุ่นโดยเฉพาะ ยิ่งไปกว่านั้นยังใช้ความพยายามมากขนาดนั้น สิ่งนี้ตระกูลซ่งของพวกเรารู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก…”
“หากหวั่นถิงไม่อยู่แล้วจริงๆ งั้นผมเชื่อว่าเธออยู่สวรรค์ ก็จะรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างไม่สิ้นสุดต่อความจริงใจที่คุณมีต่อเธอนี้…”
เย่เฉินมองไปที่ซ่งหรงวี่ และพูดด้วยความจริงจังเป็นอย่างมาก: “หรงวี่ หลายครั้งที่ในใจยังมีจินตนาการอยู่เล็กน้อย ภาวนาขอให้มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นบางเวลาในอนาคต ถ้าเกิดบางเวลาในอนาคต ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นจริงๆแล้วล่ะ? ถ้าเกิดอยู่บางเวลาในอนาคต หวั่นถิงปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าพวกเราล่ะ? นี่ก็เป็นสถานการณ์ที่ดีอกดีใจกันทุกคนไม่ใช่หรอกหรือ?”
เมื่อซ่งหรงวี่ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ในใจก็เจ็บปวดทรมานมาก
เขาอดไม่ได้ที่จะแอบด่าในใจ: “ภาวนาขอให้มีปาฏิหาริย์งั้นเหรอ? ฉันจะภาวนาปาฏิหาริย์ของแม่มึงนะสิ! ทางที่ดีปาฏิหาริย์นี้แมร่งอย่าได้เกิดขึ้นเลย! ทางที่ดีซ่งหวั่นถิงไม่ต้องปรากฏตัวขึ้นที่ตรงหน้าฉันตลอดไป ขนาดศพของเธอฉันก็ไม่อยากจะเห็น ไม่งั้นยังต้องจัดงานศพให้กับเธอ ไม่เพียงแต่สิ้นเปลืองทรัพยากรและกำลังคน ยังแมร่งต้องแกล้งทำเป็นโศกเศร้าต่อหน้าทุกคน!”
แต่ทว่า บนใบหน้าของเขากลับพูดอย่างเคร่งศรัทธาว่า: “อาจารย์เย่ คุณพูดถูก ผมก็หวังว่าจะมีสักวันหนึ่ง ปาฏิหาริย์ที่คุณพูดนั้นจะเกิดขึ้น…”
หลังจากที่พูดจบ เขารีบแสดงความเห็น: “อาจารย์เย่ รอหลังจากการแถลงข่าวในวันนี้สิ้นสุดลง ผมก็จะไปไหว้พระที่วัดหลงฉวนในทันที อธิษฐานขอพรให้กับหวั่นถิง! คำอธิษฐานที่วัดหลงฉวนศักดิ์สิทธิ์มาก ผมมักจะไปอธิษฐานขอพรที่นั่น รู้จักกับเจ้าอาวาสที่นั่น สามารถที่จะขอให้เขาทำพิธีอธิษฐานขอพรให้กับหวั่นถิงได้”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า: “ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอก ชาตินี้นายไม่สามารถไปที่วัดหลงฉวนได้อีกแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...