หลังจากที่เลขาสาวพูดจบ ก็มีเสียงปรบมือดังสนั่นจากผู้ชม
สมาชิกคณะกรรมการสิบกว่าคนของซ่งซื่อกรุ๊ป เข้ามาทางประตูด้านข้างอย่างต่อเนื่อง
คนเหล่านั้นที่เดินอยู่ด้านหน้า เย่เฉินไม่รู้จัก ตลอดจนถึงสองคนสุดท้าย ถึงเป็นซ่งหรงวี่ และซ่งเทียนหมิงพ่อของเขา
แม้ว่าซ่งเทียนหมิงจะเป็นคนสุดท้ายที่เข้าสู่ในงาน แต่ว่าตำแหน่งตรงกลางบนโพเดียม แต่กลับเว้นไว้ให้เขามาโดยตลอด
หลังจากที่เขาขึ้นเวทีแล้ว ก็นั่งอยู่ที่ตำแหน่งตรงกลางในทันที
ทันทีที่นั่งลง เขาก็เห็นเย่เฉินอยู่ในที่นั่งวีไอพีแถวแรก
เมื่อเห็นเย่เฉิน ในใจซ่งเทียนหมิงเหมือนกันกับซ่งหรงวี่ ค่อนข้างประหม่า
ซึ่งเรียกได้ว่าคนที่ทำผิดแล้วคอยระแวงกลัวผู้อื่นจะรู้ เขาก็กังวลเป็นอย่างมากว่าวันหนึ่งแผนการชั่วร้ายที่ตัวเองทำจะถูกเปิดโปง
เขาเกรงกลัวเย่เฉินเป็นพิเศษ เพราะว่าเย่เฉินกลายเป็นภัยพิบัติแอบแฝงที่ใหญ่ที่สุดในใจของเขาแล้ว
ถ้าหากวันหนึ่ง เรื่องราวของเขาถูกเปิดเผย เขาถึงขนาดไม่กลัวตำรวจมาหาถึงที่ หวาดกลัวว่าเย่เฉินจะมาคิดบัญชีกับตัวเองอย่างเดียว
ซ่งเทียนหมิงชะงัก ภาพวาดเปลี่ยนไป และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า: “แต่ทว่า สำหรับมูลค่าตามราคาตลาดเกินแสนล้านหยวนของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ พวกเราไม่สามารถที่จะตกอยู่ในสภาพปราศจากผู้นำ ก่อนหน้าที่คุณซ่งหวั่นถิงยังไม่กลับมาอย่างปลอดภัย พวกเราต้องรับประกันดำเนินงานปกติของซ่งซื่อกรุ๊ป ดังนั้น คณะกรรมการของพวกเรา เรียกประชุมคณะกรรมการช่วงเช้าในวันนี้…”
เมื่อทุกคนข้างล่างเวทีได้ยินสิ่งนี้ ทยอยตั้งใจฟังและรอฟังเนื้อหาต่อไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
เพราะว่านี่ถึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ทุกคนให้ความสนใจ
ในเวลานี้ซ่งเทียนหมิงกระแอม และประกาศด้วยความจริงจังเป็นอย่างมากว่า: “หลังจากที่คณะกรรมการหารือลงคะแนนเสียงกัน ซ่งหวั่นถิงจะถูกถอดออกจากตำแหน่งประธานซ่งซื่อกรุ๊ปชั่วคราว ในขณะเดียวโดยผ่านการลงคะแนนด้วยระบบชื่อจริง ผมคนเดียวในคณะกรรมการทั้งสิบเจ็ดคน ได้รับสิบเจ็ดคะแนน ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มีผมมารับช่วงต่อในตำแหน่งประธานซ่งซื่อกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ!”
ทุกคนรอประโยคนี้อยู่ แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาได้ว่าซ่งซื่อกรุ๊ปน่าจะประกาศประธานคนใหม่ในวันนี้ แต่เรื่องนี้ต้องพูดออกมาจากปากของประธานซ่งซื่อกรุ๊ปถึงจะเป็นข้อพิสูจน์ที่หักล้างไม่ได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...