ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2080
ตอนนี้ ซ่งเทียนหมิงเองก็ยอมรับด้วยตัวเองแล้ว เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ไม่สามารถเปลี่ยนหรือแก้ไขได้ สามารถถือได้ว่าประกาศข่าวต่อสู้สาธารณะอย่างเป็นทางการในทันที
แต่ทว่า ในขณะนี้นี่เอง จู่ๆเย่เฉินก็เอ่ยปาก และถามอย่างเฉยเมยว่า: “คุณซ่ง ตอนนี้คุณซ่งหวั่นถิงเพียงแค่หายตัวไป ยังไม่ได้รับการยืนยันข่าวการฆาตกรรมของเธอ ผมอยากจะขอถามคุณหน่อยว่า ถ้าหากคุณซ่งหวั่นถิง กลับมาอย่างปลอดภัยในวันหนึ่ง งั้นตำแหน่งของประธาน ยังจะคืนให้เธอมั้ย?”
เดิมทีซ่งเทียนหมิงคิดว่า วันนี้ก็จะได้รับอำนาจผ่านไปอย่างง่ายดายมากๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังรู้สึกว่า ตัวเองกำราบคณะกรรมการทั้งหมดได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่เหลือก็แค่ประกาศสาธารณชนเท่านั้นเอง สถานการณ์แบบนี้ ไม่มีใครก่อกวนสร้างปัญหาได้อีก
แต่ว่าเขาฝันก็คาดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะสร้างความลำบากใจให้ตัวเองอย่างกะทันหันในเวลานี้
แม้ว่าในใจของเขาจะโกรธมาก แต่ยังพูดอย่างสุภาพมีมารยาทเป็นอย่างมากว่า: “ทุกท่านวางใจได้เลย ตอนที่คณะกรรมการของพวกเราประชุมกันหารือกันในวันนี้ ก็ได้กำหนดหลักการพื้นฐานไว้แล้ว แม้ว่าตอนนี้ผมจะได้รับคะแนนเสียงจากคณะกรรมการ เข้ารับช่วงตำแหน่งประธานซ่งซื่อกรุ๊ป แต่ผมก็จำต้องยอมรับด้วยว่า อันที่จริงแล้วคุณซ่งคือบุคคลที่ถูกเลือกเป็นประธานที่เหมาะสมกว่าผมมาก…”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซ่งเทียนหมิงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงที่ดังว่า: “ดังนั้น ผมจะประกาศอย่างจริงจังกับทุกคนที่นี่ว่า: เกิดคุณซ่งหวั่นถิงกลับมาอย่างปลอดภัย ผมจะคืนตำแหน่งประธานให้เธอเป็นอันดับแรกอย่างแน่นอน! ท้ายที่สุดแล้ว เธอถึงเป็นผู้บุคคลที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป!”
ในเวลานี้ทุกคนทยอยปรบมือ ต่างก็รู้สึกว่า ซ่งเทียนหมิงสามารถพูดแบบนี้ได้ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์วิสัยทัศน์บุคลิกลักษณะรวมทั้งจิตใจของคนคนนี้ ก็คือมีความสามารถโดดเด่นเหนือใครเป็นอย่างมาก
ตอนที่ซ่งเทียนหมิงยอมรับการปรบมือของทุกคนอย่างได้ใจ เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า: “ในเมื่อคุณซ่งพูดอย่างนั้น งั้นก็คืนตำแหน่งประธานให้กับคุณซ่งหวั่นถิงตรงๆเถอะ”
เมื่อซ่งเทียนหมิงเห็นท่าทางที่วางมาดของเย่เฉิน ในใจก็โกรธเป็นอย่างมาก และแอบด่าในใจ: “แมร่งเอ๊ย วันนี้เย่เฉินกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า? ทำไมแมร่งต้องจงใจหาเรื่องฉันอยู่เรื่อย? ให้ฉันคืนตำแหน่งให้กับซ่งหวั่นถิงตอนนี้ ฉันก็คืนให้ได้ แต่ว่าตัวของซ่งหวั่นถิงอยู่ไหน? แกเย่เฉินมีความสามารถมากนักไม่ใช่เหรอ? แกถูกขนานนามว่าเป็นมังกรแท้จริงในโลกไม่ใช่เหรอ? ถ้าแกมีความสามารถนี้ ทำไมไม่เห็นแกพาซ่งหวั่นถิงกลับมาอย่างชีวิตล่ะ?”
ในขณะนี้ หญิงสาวสวยงามสวมสูทสีดำขนาดเล็กและรองเท้าหนังส้นสูงสีดำก้าวเดินเข้ามา
ทันทีที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามา ก็ทำให้ทุกที่อยู่ในงานราวกับถูกฟ้าผ่า และตกตะลึงนิ่งอึ้ง!
หลังจากที่เห็นเพียงแค่ผู้หญิงคนนี้เดินเข้ามาในงานอย่างสง่างาม ดวงตาทั้งสองจับจ้องมองซ่งเทียนหมิง และถามเสียงดังว่า: “พวกเขาเป็นคนของฉัน ใครมีสิทธิ์มาไล่พวกเขาออกไปเหรอ??!”
ซ่งเทียนหมิงรู้สึกฟ้าถล่มในทันที
เพราะว่า ผู้หญิงที่พูดอยู่นี้ ก็คือหลานสาวแท้ๆของเขา ซ่งหวั่นถิง!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...