ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2112

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูจือหยูก็พูดต่อด้วยความเหน็ดเหนื่อยเล็กน้อยว่า: “ประเด็นสำคัญคือ คนที่เจอผู้มีพระคุณอย่างแท้จริง มีเพียงพวกเราสองคน ดังนั้นทำได้เพียงมีพวกเราสองคนมาทำงานที่แยกแยะแบบนี้ อยากจะหาผู้ช่วยก็เป็นไปไม่ค่อยได้…”

ซูจือหยูพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้: “เธอพูดถูก พวกเราทั้งสองรีบเร่งหน่อย พยายามหาเบาะแสของผู้มีพระคุณให้เร็วที่สุด!”

จากนั้น ซูจือเฟยนึกอะไรบางอย่างออก ก็พูดว่า: “ใช่แล้วจือหยู อีกสองวันฉันจะไปที่เมืองจินหลิง เธอจะไปด้วยกันมั้ย?”

ซูจือหยูถามด้วยความสงสัยว่า: “พี่ไปทำอะไรที่เมืองจินหลิง?”

ซูจือเฟยพูดอย่างเขินอายว่า: “ฉันเจรจาลงชื่อการร่วมลงทุนกับคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ได้สำเร็จแล้ว ปฏิทินจีนวันที่สองเดือนที่สองเธอจะจัดคอนเสิร์ตครั้งแรกขึ้นที่เมืองจินหลิง ก่อนหน้านี้ฉันรับปากกับเธอไม่ใช่เหรอว่า จะบริจาคเงินสิบล้านให้กับการกุศลของเมืองจินหลิง ดังนั้นฉันก็อยากจะไปเองก่อนล่วงหน้า ไม่เพียงแต่จัดการสิบล้านนี้ให้เข้าที่ ค่อยไปดูงานของสถานสงเคราะห์ต่างๆกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและองค์กรการกุศลอื่นๆในเมืองจินหลิง ถึงเวลานั้นตามความต้องการของที่แท้จริงของสถาบันเหล่านี้ ค่อยบริจาคให้พวกเขาอีกยี่สิบล้าน”

พูดถึงตรงนี้ ซูจือหยูพูดต่อไปด้วยสายตาที่ยุติธรรมและน่าเกรงขามว่า: “ในเมื่อเพื่อการกุศล แน่นอนว่าก็ต้องทำซึมซาบอีกสักหน่อยนะ!”

ซูจือหยูยิ้มอย่างมุ่งร้าย และพูดว่า: “ฮ่าๆ ที่แท้ก็เพื่อตามจีบกู้ชิวอี๋นี่เอง! มิน่าล่ะพี่ถึงได้กระตือรือร้นขนาดนี้!”

ซูจือหยูรีบปฏิเสธว่า: “เธออย่าพูดจาเหลวไหล ฉันไปเพื่อการกุศล อีกอย่างกู้ชิวอี๋เขาก็ไม่ได้ไป ฉันไปเอง พูดได้ยังไงว่าเพื่อตามจีบกู้ชิวอี๋!”

ซูจือหยูเบะปากพูดว่า: “โธ่เอ๊ย ยังจะแกล้งทำมาเป็นจริงจังกับฉัน ฉันยังไม่รู้จักพี่อีกเหรอ? พี่ก็แค่อยากจะทำเรื่องนี้ให้ดูดีล่วงหน้า ถึงเวลานั้นทำให้กู้ชิวอี๋เปลี่ยนแปลงมุมมองใหม่ไม่ใช่เหรอ? รับปากบริจาคสิบล้าน ปรากฏว่าบริจาคสามสิบล้าน กู้ชิวอี๋คงจะคิดว่าพี่เป็นคนที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมอย่างแรงกล้า และมีความรู้สึกดีต่อพี่มากขึ้นเล็กน้อย ฉันเดาถูกหรือเปล่า?”

ซูจือเฟยพูดอย่างเขินอายว่า: “เอาล่ะๆๆๆ เธอฉลาดที่สุดแล้ว เรื่องอะไรก็ปิดบังตาทิพย์ของเธอไม่ได้ พอใจยัง?”