ทันทีที่เขาเข้ามา ก็พบว่าทั้งหมดในห้องหนังสือ พ่อกับพี่น้องทั้งหกคน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
สิ่งนี้ทำให้ในใจของเขาอดไม่ได้กระตุกหนึ่งที
ในความทรงจำของเขา หลายปีมานี้พ่อก็เป็นคนสุขุมเยือกเย็นเขาไท่ถล่มอยู่ตรงหน้าก็ไม่เปลี่ยนสีหน้า วันนี้ทำไมถึงได้ตื่นตระหนกกลายเป็นแบบนี้ได้?
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังพบว่า พี่ๆน้องๆข้างกายหลายคน ในเวลานี้แววตาที่มองดูตัวเอง ก็แปลกใจเป็นอย่างมาก
ในแววตาของพวกเขา มีความวิตกกังวลมีความหวาดกลัวและมีเห็นอกเห็นใจ ถึงขนาดยังมีความสงสารเวทนา
ดังนั้น เขาจึงถามอย่างประหม่าว่า: “พ่อ เกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่?”
ซูเฉิงเฟิงเงยหน้ามองไปทางเขา และถามอย่างร้อนตัวว่า: “แกไม่เห็นข่าวอัปเดตเหรอ?”
ซูโสว่เต้าก้มหน้ามองชุดนอนของตัวเอง และพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “อัปเดตอะไรเหรอ? เมื่อกี้นี้ผมกำลังอาบน้ำ อาบเสร็จพ่อบ้านก็บอกว่าพ่อตามหาผมมีธุระ ผมก็เร่งรีบมา ขนาดโทรศัพท์ยังไม่ได้เอา...”
ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจด้วยสีหน้าท่าทางสับสนและพูดว่า: “โสว่เต้า เรื่องอย่างบาง แกต้องเข้าใจฉันมากขึ้นบ้าง ตำแหน่งที่ฉันนั่งอยู่นี้ ทำเพื่อส่วนร่วม ไม่สามารถสนใจความรักที่ลึกซึ้งระหว่างชายหญิงมากเกินไป !”
ซูโสว่เต้าค่อนข้างตกตะลึง
เขาไม่เข้าใจ ทำไมจู่ๆคุณท่านต้องพูดจาแบบนี้ด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น น้ำเสียงของคุณท่านนี้ เหมือนกับยอมรับผิดขอให้ยกโทษ
ต้องรู้ว่า คุณท่านปฏิบัติลูกหลานอย่างเข้มงวดกวดขันมากมาแต่ไหนแต่ไร!
ก่อนหน้านี้อยู่ที่ประชุมในตระกูล ซูจือหยวนลูกชายของซูโสว่ซิ่น เพราะว่าพูดจาไร้สาระต่อหน้าคุณท่านทำให้คุณท่านไม่พอใจ ถูกพ่อแท้ๆของเขาตบต่อเนื่องหลายสิบครั้ง ตบจนแทบจะเป็นลม คุณท่านถึงได้พอใจ
จากเรื่องราวนี้พบว่า เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่คุณท่านจะยอมรับผิดกับลูกหลาน
ถึงขนาดนั้น พวกเขายังค้นพบฐานะที่แท้จริงของซูรั่วหลีด้วยว่า เป็นลูกสาวนอกสมรสของซูโสว่เต้าหลานสาวแท้ๆของตัวเอง!
ตอนนี้ ประชาชนทั่วประเทศก็รู้แล้วว่า เขาซูเฉิงเฟิง เป็นไอ้สารเลวขี้ขลาดเพื่อผลประโยชน์ สามารถเสียสละชีวิตของหลานแท้ๆได้ตลอดเวลา!
ลูกหลานที่อยู่ตรงหน้าเหล่านี้ ก็ไม่รู้ว่าจะมองตัวเองยังไง
ท้ายที่สุด พ่อหรือปู่คนหนึ่ง ทำเรื่องราวแบบนี้ออกมาได้ ลูกๆหลานๆของเขาก็ต้องผิดหวังเป็นอย่างมาก ถึงขนาดรักษาระยะห่างต่อเขา
ดังนั้น ในใจของคุณท่านใหญ่ซูรู้ดีมากว่า: “เหตุการณ์ในตอนนี้คงจะทำให้ฉันถูกสาธารณชนรังเกียจอย่างแน่นอนทำให้ตระกูลซูก็ประสบความสูญเสียอย่างหนักในทุกด้าน หากฉันไม่จัดการกับผลกระทบภายในของตระกูลให้ดี ผู้นำตระกูลอย่างฉันคนนี้ เป็นไปได้สูงมากที่จะสูญเสียเกียรติภูมิทั้งหมดในทันที! ถึงขนาด ตระกูลมีความเป็นไปได้ที่จะล่มจม!”
“ตอนนี้ เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดสำหรับตระกูลซู! ดังนั้น ฉันจำเป็นต้องต้องพยายามทำให้สภาพจิตใจของซูโสว่เต้าสงบที่สุดก่อน ไม่อย่างนั้นเกิดเขารู้ว่า ฉันเป็นคนขายลูกสาวแท้ๆของเขา และเขาก็ไม่สามารถที่อยู่ในระดับหนึ่งที่เข้าใจกับให้อภัยฉันได้มากขึ้นเล็กน้อย งั้นเขาอาจจะต่อกรกับฉันด้วยความโกรธที่ครอบงำ งั้นแบบนี้ หายนะในตระกูลก็จะมากเกินไปแล้ว!”
“ตราบใดที่ฉันสามารถควบคุมเขาอยู่ ก็สามารถควบคุมคนอื่นอยู่เหมือนกัน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...