ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2139
ตอนที่ทั้งตระกูลตู้กำลังมีความสุข ซูโสว่เต้าก็เก็บข้าวของของตัวเองอย่างเรียบง่ายเรียบร้อยแล้ว และเตรียมตัวเดินทางไปที่ออสเตรเลีย
เรื่องราวในครั้งนี้ทำให้เขาถูกกระทำเป็นอย่างมาก คุณท่านให้เขาหลบหลีกสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานชั่วคราวอย่างชัดเจน เขาก็ทำได้เพียงทำตามอย่างว่าง่าย
ก่อนหน้าที่จะออกเดินทาง เขาโทรหาซูจือเฟย และเอ่ยปากถามว่า: “จือเฟย ลูกและน้องสาวของลูก มาที่ห้องหนังสือของพ่อหน่อย”
ซูจือเฟยยุ่งมากจนตอบคำหนึ่ง และพูดว่า: “ได้ครับพ่อ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้”
หลังจากที่พูดจบ วางสายก็พูดกับซูจือหยูว่า: “จือหยู พ่อให้พวกเราไปที่หนังสือ”
ซูจือหยูพูดด้วยความขุ่นเคืองใจ: “พี่ไปเองเถอะ ฉันไม่อยากเจอเขา!”
ซูจือหยูยากที่จะยอมรับเรื่องที่พ่อทรยศแม่ได้ในชั่วครู่ชั่วยาม และมีลูกสาวนอกสมรสที่อายุน้อยกว่าตัวเองหนึ่งปี ดังนั้นไม่อยากไปเจอหน้าซูโสว่เต้าในเวลานี้
ซูจือเฟยพูดโน้มน้าวอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “จือหยู เรื่องระหว่างพ่อกับแม่ พวกเราเป็นลูก อย่าได้มีส่วนร่วมมากเกินไป เธอจะตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเขา เพราะว่าพ่อทำผิดเล็กน้อยเมื่อยี่สิบปีกว่าที่แล้วไม่ได้นะ?”
ซูจือหยูพูดอย่างจริงจังว่า: “ฉันไม่ได้จะตัดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเขา เพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่อยากเจอเขาเท่านั้นเอง พี่ไปเจอเขาเองเถอะ”
ซูจือเฟยถามอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “งั้นเดี๋ยวฉันไปเจอพ่อ ถ้าพ่อถามถึงเธอขึ้นมา ฉันจะพูดยังไง?”
ซูจือหยูอ้าปากพูดโดยไม่ลังเลว่า: “งั้นพี่ก็บอกเขาตรงๆว่า ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเจอเขา”
เมื่อซูจือเฟยเห็นว่าซูจือหยูไม่ได้กำลังล้อเล่น ทำได้เพียงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และพูดว่า: “งั้นก็ได้ ฉันไปก่อน”
ซูโสว่เต้าถอนหายใจพูดว่า: “เฮ้อ ยังไงพ่อก็ยังทำให้แม่ของลูกผิดหวัง ทำให้พวกลูกสองคนพี่น้องผิดหวัง”
ซูจือเฟยรีบพูดว่า: “พ่อครับ พ่ออย่าพูดอย่างนั้น…ว่ากันว่าเรื่องของความรู้สึกไม่มีผิดหรือถูกไม่ใช่เหรอ พ่อก็ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองมากเกินไป….”
ซูโสว่เต้าโบกมือแล้วพูดว่า: “ชอบใครไม่ชอบใคร สิ่งนี้ไม่มีผิดหรือถูก แต่หลังจากที่แต่งงาน จะต้องรับผิดชอบต่อการแต่งงานรวมทั้งคู่ชีวิตด้วยจริงๆ เรื่องนี้พ่อทำไม่ถูกต้อง จือหยูโกรธพ่อก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว”
จากนั้น เขาก็พูดว่า: “จือหยู พ่อเรียกพวกลูกมา เหตุผลหลักคืออยากจะบอกบางอย่างให้พวกลูก คุณปู่ของพวกลูกให้พ่อหลบหลีกสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานไปที่ออสเตรเลีย คืนนี้ก็จะไปแล้ว ภายในช่วงเวลาสั้นๆอาจจะกลับมาไม่ได้”
“ไปออสเตรเลียงั้นเหรอ?!”ซูจือเฟยถามด้วยความประหลาดใจมาก: “พ่อ คุณปู่ให้พ่อที่ไปทำอะไรที่ออสเตรเลียในเวลานี้? ยังรีบร้อนไปขนาดนี้? ต่อให้เรื่องนี้จะบานปลายใหญ่โต แต่ก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปที่ออสเตรเลียนะ?”
ซูโสว่เต้ายิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า: “เหตุการณ์นี้ เป็นเรื่องอื้อฉาวระหว่างพ่อกับคุณปู่ของลูก คุณปู่ของลูกให้พ่อไปที่ออสเตรเลีย ก็ย่อมที่จะให้พ่อกลายเป็นแพะรับบาป ในเวลาเดียวกันก็ให้พ่อดึงดูดความสนใจของสื่อมวลด้วย หลังจากที่พ่อไปแล้ว พวกเขาคงจะเปิดเผยข่าวที่พ่อหนีไปในชั่วข้ามคืนกับสื่อมวลชนอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นสื่อมวลชนคงจะจดจ่อมาที่ตัวพ่ออย่างแน่นอน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...