เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2139

ตอนที่ทั้งตระกูลตู้กำลังมีความสุข ซูโสว่เต้าก็เก็บข้าวของของตัวเองอย่างเรียบง่ายเรียบร้อยแล้ว และเตรียมตัวเดินทางไปที่ออสเตรเลีย

เรื่องราวในครั้งนี้ทำให้เขาถูกกระทำเป็นอย่างมาก คุณท่านให้เขาหลบหลีกสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานชั่วคราวอย่างชัดเจน เขาก็ทำได้เพียงทำตามอย่างว่าง่าย

ก่อนหน้าที่จะออกเดินทาง เขาโทรหาซูจือเฟย และเอ่ยปากถามว่า: “จือเฟย ลูกและน้องสาวของลูก มาที่ห้องหนังสือของพ่อหน่อย”

ซูจือเฟยยุ่งมากจนตอบคำหนึ่ง และพูดว่า: “ได้ครับพ่อ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้”

หลังจากที่พูดจบ วางสายก็พูดกับซูจือหยูว่า: “จือหยู พ่อให้พวกเราไปที่หนังสือ”

ซูจือหยูพูดด้วยความขุ่นเคืองใจ: “พี่ไปเองเถอะ ฉันไม่อยากเจอเขา!”

ซูจือหยูยากที่จะยอมรับเรื่องที่พ่อทรยศแม่ได้ในชั่วครู่ชั่วยาม และมีลูกสาวนอกสมรสที่อายุน้อยกว่าตัวเองหนึ่งปี ดังนั้นไม่อยากไปเจอหน้าซูโสว่เต้าในเวลานี้

ซูจือเฟยพูดโน้มน้าวอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “จือหยู เรื่องระหว่างพ่อกับแม่ พวกเราเป็นลูก อย่าได้มีส่วนร่วมมากเกินไป เธอจะตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเขา เพราะว่าพ่อทำผิดเล็กน้อยเมื่อยี่สิบปีกว่าที่แล้วไม่ได้นะ?”

ซูจือหยูพูดอย่างจริงจังว่า: “ฉันไม่ได้จะตัดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเขา เพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่อยากเจอเขาเท่านั้นเอง พี่ไปเจอเขาเองเถอะ”

ซูจือเฟยถามอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “งั้นเดี๋ยวฉันไปเจอพ่อ ถ้าพ่อถามถึงเธอขึ้นมา ฉันจะพูดยังไง?”

ซูจือหยูอ้าปากพูดโดยไม่ลังเลว่า: “งั้นพี่ก็บอกเขาตรงๆว่า ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเจอเขา”

เมื่อซูจือเฟยเห็นว่าซูจือหยูไม่ได้กำลังล้อเล่น ทำได้เพียงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และพูดว่า: “งั้นก็ได้ ฉันไปก่อน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน