ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2138

โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบสูบบุหรี่ชนิดหนึ่งที่ผลิตโดยโรงงานบุหรี่ในเตียนหนาน

คุณท่านสูบบุหรี่มายี่สิบปี เทคโนโลยีและสายการผลิตของโรงงานบุหรี่ก็ดีขึ้น ปรับปรุงสูตรใหม่แล้วก็เปลี่ยนกระดาษม้วนบุหรี่และวัสดุกรอง

ทุกคนรู้สึกว่าผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการปรับปรุงนั้นมีความประณีตและคุณภาพสูงกว่าเมื่อก่อน และรสชาติก็ไม่ได้แย่ไปกว่านี้มากนัก แต่คุณท่านตู้ก็รู้สึกว่ารสชาติไม่ถูกต้อง ยังไงก็ไม่สามารถปรับให้เข้ากันไม่ได้

ต่อมาเพราะเรื่องนี้ ถึงขนาดล้มป่วยไปรอบหนึ่ง

เมื่อลูกน้องปีนั้นของคุณท่านได้ยินว่าคุณท่านไม่สบายเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ก็ได้เดินทางไปเยี่ยมเป็นพิเศษ

พอถามถึงสาเหตุของโรค ก็รู้ว่าคุณท่านกลายเป็นว่าทุกข์ใจเพราะว่ารสชาติของบุหรี่ที่สูบมายี่สิบปีเปลี่ยนไป ก็โทรไปถามให้รู้แล้วรู้รอด ให้โรงงานบุหรี่แห่งนั้นเอาสายการผลิตเก่าที่จัดการรื้อถอนเตรียมเลิกใช้ให้กลับมาเปิดอีกครั้ง ตั้งใจผลิตบุหรี่แบบดั้งเดิมให้คุณท่านโดยเฉพาะ นี่ถึงได้รักษาความทุกข์ใจของคุณท่านได้

แต่ทว่า คุณท่านก็รู้สึกละลายใจมากที่ใช้สิทธิพิเศษนี้ ตั้งใจให้ตู้ไห่หยางลูกชายคนรองไปที่โรงบุหรี่เป็นพิเศษ ตรวจสอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการเปิดสายการผลิตของโรงงานบุหรี่อีกครั้ง ต่อจากนั้นก็จ่ายเงินทั้งหมดด้วยตัวเอง นี่ถึงถือได้ว่ารับสิทธิพิเศษนี้ด้วยความสบายใจ

อันที่จริงแล้ว ลูกหลานของตระกูลตู้ ก็ล้วนได้รับการสืบทอดความพิถีพิถันของคุณท่าน

ยิ่งพิถีพิถัน ก็ยิ่งมีชีวิตที่พิถีพิถัน

ดังนั้น ทั้งครอบครัวไม่เพียงแต่การศึกษาสูงมีความสามารถที่แข็งแกร่งเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นสืบสานคุณธรรมอันดีงามของชนชาติจีนที่มีความสุภาพอ่อนโยนอ่อนน้อมถ่อมตนและยินยอม

ในเวลานี้ คนในตระกูลตู้นั่งอยู่รอบโต๊ะ ทานชาบูไปด้วย และดื่มไวน์ไปด้วย ทั้งแปดคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาม และดูเหมือนว่าอารมณ์จะดีเป็นอย่างมาก

เดิมทีทุกคนยังเป็นห่วงว่าจิตใจของตู้ไห่ชิงจะหม่นหมองมาก

แต่คาดไม่ถึงว่า ท่าทีของตู้ไห่ชิงรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจเป็นอย่างยิ่ง

ทุกคนกับเธอก็เป็นญาติที่สนิทกัน ต่างก็สามารถที่จะมองออกได้ว่าความรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจแบบนี้ไม่ใช่เล่นละครออกมา ดังนั้นทั้งหมดจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

คู่สามีภรรยาสูงอายุอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ลูกทั้งหกคนก็แต่งงานมีครอบครัว ไม่ว่าจะมองใครคนไหนคนเดียว ก็มีชีวิตที่ดีมาก ถึงขนาดดีจนไม่มีที่ติ แต่พวกเขากลับเป็นห่วงตู้ไห่ชิงมาโดยตลอด

สาเหตุหลักเป็นเพราะว่า พวกเขารู้มาโดยตลอด ตู้ไห่ชิงรักเย่ฉางอิงมากมาหลายปีแต่ไม่มีประโยชน์ ต่อมาหลังจากที่เย่ฉางอิงแต่งงาน เธอตัดสินใจแต่งงานกับซูโสว่เต้า เป็นการกระทำที่หุนหันพลันแล่นและขุ่นเคืองใจจริงๆ

คืนก่อนที่ตู้ไห่ชิงจะแต่งงาน กอดคุณนายใหญ่ร้องไห้ทั้งคืน ขณะที่ตู้ไห่ผิงพี่สาวและตู้ไห่เหมยน้องสาวอยู่เคียงข้างกาย แต่ละคนก็ปวดใจเป็นอย่างมาก

ตอนนั้นผู้หญิงทั้งสามคนเพราะว่าเป็นห่วงเธอ ก็โน้มน้าวให้เธอถอนหมั้น แต่เธอกลับให้ตายยังไงก็ไม่เห็นด้วย

หลังจากแต่งงานมาหลายปี แม้ว่าซูโสว่เต้าจะรักตู้ไห่ชิงเป็นพิเศษมาก แต่มีเพียงคนในครอบครัวของตู้ไห่ชิงที่มองออกว่า ความจริงแล้วเธอไม่ค่อยมีความสุขเลย

โดยเฉพาะหลังจากที่เย่ฉางอิงเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต เธอคนทั้งคนก็กลายเป็นเงียบขรึมมากขึ้น ถึงขนาดเริ่มทานเจสวดมนต์เป็นครั้งคราว กลายเป็นฆราวาสที่บำเพ็ญอยู่ที่บ้าน

แต่ตอนนี้ ทุกคนมองออกว่า ตู้ไห่ชิงโล่งใจแล้วจริงๆ

คุณท่านตู้เจิ้นหัวนึกขึ้นมาได้ว่าตู้ไห่ชิงจะไปที่เมืองจินหลิง ก็เอ่ยปากถามว่า: “ไห่ชิง ลูกตั้งใจอยู่ที่เมืองจินหลิงนานแค่ไหน?”

ตู้ไห่ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า: “พ่อค่ะ จะอยู่นานแค่ไหน ตอนนี้หนูก็ยังไม่รู้ รอดูไปก่อนค่ะ”

ตู้เจิ้นหัวก็ถามว่า: “ใครไปกับลูก?”

ตู้ไห่ชิงพูดว่า: “จือเฟยและจือหยูก็ไปด้วยกันกับหนูค่ะ”

ตู้เจิ้นหัวพยักหน้า: “คฤหาสน์ที่เมืองจินหลิงได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ลูกก็ไม่ได้กลับไปหลายปีแล้ว สามารถอยู่ที่นั่นได้หลายวัน ถ้าพ่อและแม่ของลูกไม่มีอะไรทำ อีกสองวันก็ไปอยู่ที่เมืองจินหลิงไม่กี่วัน ฤดูหนาวที่เย่นจิงแห้งเกินไป แม่ของลูกพูดมานานแล้วว่าอยากไปอยู่ที่เจียงหนานไม่กี่วัน”