ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2137

เสียงถอนหายใจของตู้เจิ้นหัว ทำให้สีหน้าท่าทางของทุกคนในที่นี้ กลายเป็นค่อนข้างเสียดายไม่มากก็น้อย

นายหญิงใหญ่ตู้รีบหยิกเอวของเขาหนึ่งที และพูดกระซิบต่อว่า: “คุณนี่นา ประเด็นไหนไม่ควรยกขึ้นพูดก็พูดประเด็นนั้นจริงๆ รีบพาลูกๆเข้าไป เตรียมตัวทานอาหารได้แล้ว!”

ตู้เจิ้นหัวถอนหายใจพูดว่า: “โธ่เอ๊ย ไห่ชิงก็โตขนาดนี้แล้ว เธอยอมรับหลายสิ่งหลายได้มากกว่าพวกเรา สิ่งที่ฉันพูดก็มาจากก้นบึ้งของหัวใจ ไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงเกินไป”

ตู้ไห่ชิงที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง: “แม่ค่ะ เรื่องของครั้งนี้ หนูไม่โกรธเลยสักนิดจริงๆ และก็ไม่รู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นแม่ไม่จำเป็นต้องอ่อนไหวเกินไป”

คุณนายใหญ่ตู้ดูประหลาดใจ: “ไห่ชิง โสว่เต้าปิดบังลูกมาเป็นเวลาหลายปี ลูกก็ไม่โกรธเลยสักนิดเหรอ?”

ตู้ไห่ชิงพูดอย่างจริงว่า: “ไม่โกรธ แต่กลับรู้สึกโล่งใจแล้ว”

ตู้เจิ้นหัวพูดด้วยรอยยิ้ม: “เป็นเรื่องที่ดี! โล่งใจเป็นเรื่องที่ดี! พูดความในใจ หลายปีมานี้ พ่อรู้สึกมาโดยตลอดว่าลูกไม่มีความสุข ตอนนี้ลูกสามารถเดินออกมาได้ พ่อดีใจแทนลูก!”

ตู้ไห่ชิงพยักหน้าอย่างจริงจัง และพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยว่า: “ขอบคุณค่ะพ่อ!”

ตู้เจิ้นหัวหัวเราะเสียงดัง และรีบกวักมือเรียกว่า: “ไปๆๆๆ กินชาบูกัน! ไห่เฟิง เดี๋ยวพวกลูกสามหนุ่มดื่มชากับพ่อสักหน่อย!”

ตู้ไห่เฟิงในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลตู้พยักหน้าพูดโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “ได้ครับพ่อ! คืนนี้พวกเราสามหนุ่มจะดื่มกับพ่อดีๆหลายถ้วย!”

ตู้ไห่ผิงพี่สาวของตู้ไห่ชิงที่อยู่ข้างๆก็รีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “พ่อค่ะ ในบ้านยังมีไวน์แดงอยู่หรือเปล่า? พวกเราสามสาวก็จะดื่มกับพ่อสักหน่อย!”

ตู้ไห่เหมยน้องหกพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ดีจังเลย พ่อค่ะ หนูกับพี่ใหญ่และพี่รองก็ดื่มกับพ่อสักหน่อย!”

ตู้เจิ้นหัวมีความสุขมากในทันที และพูดด้วยรอยยิ้มอย่างเบิกบานใจว่า: “เอาล่ะ! พวกลูกสามสาวไม่ได้กลับมาคืนก่อนตรุษจีน พวกเราก็ถือซะว่าวันนี้เป็นวันตรุษจีน!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน