ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2136
เย่นจิง ตระกูลตู้
ตู้ไห่ชิงยังไม่ถึงบ้าน พ่อแม่รวมทั้งพี่น้องของเธอ ก็รู้เรื่องอื้อฉาวของตระกูลซู และก็เรื่องที่ซูโสว่เต้ามีลูกนอกสมรสอยู่ข้างนอกมานานแล้ว
ดังนั้น ตอนที่เธอยังไม่กลับมา พี่น้องคนอื่นของตระกูลตู้ภายใต้คำเรียกร้องของคุณท่านตู้ ทยอยรีบกลับมา
คุณท่านตู้กับนายหญิงใหญ่ตู้รู้จักอุปนิสัยของตู้ไห่ชิงเป็นอย่างดี พวกเขารู้ว่า ตราบใดที่ตู้ไห่ชิงรู้เรื่องนี้ จะต้องกลับมาที่บ้านแม่ในทันที ดังนั้นพวกเขาไม่ได้โทรหาตู้ไห่ชิง และก็ไม่ให้คนอื่นโทรหาตู้ไห่ชิง ทั้งครอบครัวรวมตัวอยู่ตั้งนานแล้ว ก็รอตู้ไห่ชิงกลับมา
ตอนที่ตู้ไห่ชิงขับรถเข้ามาคฤหาสน์ตระกูลตู้ พ่อแม่ของเธอรวมทั้งพี่น้องหลายคน ก็ทยอยออกมาจากในคฤหาสน์
เมื่อตู้ไห่ชิงเห็นคนทั้งครอบครัวปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า ก็ซาบซึ้งใจมากจนไม่สามารถเพิ่มเติมได้อีกในทันที
สิ่งที่ไม่ค่อยเหมือนกับตระกูลธุรกิจอื่นก็คือ ตระกูลตู้มีตำแหน่งสูงมาหลายชั่วอายุคน ดังนั้นเงินสำหรับคนในตระกูลตู้ ไม่เคยเป็นสิ่งอะไรที่ควรค่าแก่การกล่าวถึง
เพราะว่าไม่สนใจเรื่องเงิน ดังนั้นระหว่างพี่น้องของตระกูลตู้ และไม่ได้มีพูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ
ในทายาทของตระกูลตู้ มีคนในเครือสืบทอดความคิดความรู้ของคุณท่านตู้มีโอกาสก้าวหน้าในอาชีพการงานที่ดี; บางคนทุ่มเทให้กับมหาวิทยาลัยชั้นนำ หรือว่าอุทิศศึกษาค้นคว้าในสถาบันวิจัยอาชีพของตัวเอง; บางคนกลายเป็นนักปรัชญาที่ชาวโลกที่ไม่ค่อยได้ยินมา แม้ว่าจะมีมูลค่าทรัพย์สินหลายแสนล้าน แต่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนโอ้อวด
สำหรับตู้ไห่ชิงและพี่สาวน้องสาวหลายคนของเธอ ก็ต่างคนต่างมีจุดหมายทางความรู้สึกของตัวเอง
ผู้หญิงของตระกูลตู้ภายใต้การอบรมสั่งสอนของนายหญิงใหญ่ตู้ตั้งแต่เด็ก ก็ไม่ค่อยมีความเป็นมืออาชีพในหน้าที่การงานอย่างแรงกล้า ในตรงกันข้าม แต่ละคนเป็นมือดีที่จัดการกับครอบครัว บนตัวของทุกคน มีคุณธรรมอันดีงามตามแบบฉบับสตรีดั้งเดิมของชนชาติจีน
ทันทีที่ตู้ไห่ชิงลงจากรถ นายหญิงใหญ่ตู้ก็ก้าวไปข้างหน้า จับมือของเธออย่างเป็นห่วงและพูดเบาๆว่า: “ไห่ชิง ทำให้เธอต้องลำบากใจแล้ว”
ตู้ไห่ชิงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “แม่ค่ะ แม่อย่าพูดแบบนี้ อันที่จริงหนูไม่ได้รู้สึกลำบากใจเลยสักนิด”
ตู้ไห่เหมยน้องหกอายุน้อยที่สุดเป็นน้องสาวของตู้ไห่ชิง เธอรีบก้าวไปข้างหน้าจับแขนของตู้ไห่ชิงด้วยความตื่นเต้นในทันที และยิ้มระรื่นพูดว่า: “พี่รอง หลายวันนี้ฉันว่างพอดี อยากมาพักอยู่กับพ่อแม่ไม่กี่วัน หลายวันนี้พวกเราสองพี่น้องนอนด้วยกันมั้ย?”
ตู้ไห่ชิงยิ้มอย่างสวยงาม และพูดว่า: “คืนนี้ได้นะ พรุ่งนี้ไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้พี่อยากจะไปที่เมืองจินหลิง”
“อะไรนะ?!”ทุกคนมองไปทางตู้ไห่ชิงด้วยความประหลาดใจมาก
คุณท่านตู้เจิ้นหัวเอ่ยปากถามว่า: “ไห่ชิง ลูกไปที่เมืองจินหลิง เพื่อฉางอิงเหรอ?”
ตู้ไห่ชิงพยักหน้า และพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ใช่ค่ะพ่อ เมื่อก่อนอยากจะไปตลอด แต่ไม่อาจทำตามใจตัวเองได้ ตอนนี้ไม่มีข้อห้ามมากขนาดนั้นแล้ว ดังนั้นก็อยากจะรีบไปสักหน่อย ก็ดีที่จะได้ทำตามใจปรารถนา”
สีหน้าท่าทางของตู้เจิ้นหัวเศร้าหงอยเล็กน้อย และพูดอย่างทอดถอนหายใจด้วยความจริงใจ: “ฉางอิง…ฉางอิง…ไม่ได้ฉางอิงเป็นลูกเขย เป็นสิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดในชีวิตนี้จริงๆ…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...