ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2141
ขณะที่พ่อลูกสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ จู่ๆโทรศัพท์ของซูโสว่เต้าก็ดังขึ้น
บนหน้าจอโทรศัพท์แสดงให้เห็น คนที่โทรศัพท์มา คือน้องรองของเขาที่ชื่อว่าซูโสว่เต๋อ
เมื่อนึกถึงซูโสว่เต๋อคอยซ้ำเติมพวกเขาในช่วงเวลาวิกฤต ทำให้จิตใจของซูโสว่เต้าเต็มไปด้วยความโกรธ และแน่นอนว่าเขาอารมณ์ไม่ค่อยดี
เขากดรับสายและเปิดลำโพง และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา:"มีเรื่องอะไร?"
ซูโสว่เต๋อหัวเราะและพูด:"พี่ใหญ่ รถยนต์ได้เตรียมพร้อมแล้ว เครื่องบินก็เตรียมพร้อมแล้วเหมือนกัน ถึงเวลาส่งพี่ไปสนามบินแล้ว"
ซูโสว่เต้ากัดฟันตัวเองและพูดอย่างเย็นชา:"ได้ ฉันขอพูดกับจือเฟยสักครู่ เสร็จแล้วฉันจะลงไป"
ซูโสว่เต๋อรีบพูดทันที:"พี่ใหญ่ คุณอย่าชักช้าและเสียเวลาอีกเลย คุณท่านยังรอฉันกลับไปรายงานเรื่องนี้ ความหมายของเขาคือ คุณต้องรีบเดินทางเดี๋ยวนี้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี"
ซูโสว่เต้าทำได้เพียงระงับความโกรธของตัวเองและพูด:"โอเค ฉันจะลงไปภายในห้านาที!"
"ได้ครับ พี่ใหญ่" ซูโสว่เต๋อพูดด้วยรอยยิ้ม:"ฉันจะรอคุณที่หน้าประตู เดี๋ยวฉันจะส่งคุณไปสนามบินด้วยตัวเอง!"
ซูโสว่เต้าไม่ได้พูดอะไรและวางสายโทรศัพท์ทันที
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ซูจือเฟย พูดอย่างมีนัยสำคัญ:"ช่วงนี้คุณต้องไปอยู่กับแม่ให้มากๆ ถ้าเธอมีเรื่องอะไร รีบรายงานฉันด้วย"
ซูจือเฟยหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพ่อแม่ของเขาจะกลับมาคืนดีกัน ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง:" คุณพ่อ โปรดวางใจ ฉันรู้เรื่องนี้แล้ว"
ซูโสว่เต้าพยักหน้าและยืนขึ้นมา ลากกระเป๋าเดินทางและพูด:"โอเค ฉันไปก่อนนะ"
ซูจือเฟยรีบถามทันที:"คุณพ่อ คุณจะกลับมาเมื่อไหร่?"
ซูโสว่เต้าส่ายหัวและพูด:"เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคุณปู่ ฉันจะได้กลับมาเมื่อไหร่ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน"
เมื่อพูดจบ ซูโสว่เต้าโบกมือ:"อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย"
ซูโสว่เต้ารู้สึกโกรธมากๆในใจ เดิมทีเขาก็โกรธอยู่แล้ว และอยากจะทำสีหน้าไม่พอใจให้ซูโสว่เต๋อดู แต่เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ ซูโสว่เต๋อจะใช้พ่อของเขามาเป็นเกาะป้องกันตลอด เมื่อเขาพูดแบบนี้ ถ้าตัวเองยังทำสีหน้าไม่พอใจให้เขาเห็น ถ้าเขากลับไปก็คงพูดเรื่องไม่ดีของตัวเองต่อหน้าคุณพ่ออย่างแน่นอน
ซูโสว่เต้าทำได้เพียงระงับความโกรธของตัวเองอย่างไม่มีทางเลือกและพูด:"ในเมื่อเป็นคำสั่งของคุณพ่อ งั้นก็รีบเดินทางเลย!"
เมื่อพูดจบ เขาก็สั่งให้คนขับรถรับกระเป๋าเดินทางมาจากมือของซูจือเฟย และวางกระเป๋าเดินทางไว้หลังรถยนต์ และพูดกับซูจือเฟยว่า:"จือเฟย คุณต้องดูแลแม่และน้องสาวให้ดีๆ"
ซูจือเฟยรีบพูดทันที:"ได้ครับคุณพ่อ เรื่องนี้พ่อโปรดวางใจ..."
ซูโสว่เต้าไม่พูดอะไรอีก เขาก้าวขึ้นไปนั่งด้านหลังของรถยนต์ และโบกมือให้ซูจือเฟย ส่งสัญญาณให้เขากลับไป
ซูโสว่เต๋อนั่งอยู่ข้างๆซูโสว่เต้าด้วยรอยยิ้ม และพูดกับซูจือเฟยว่า:"พอแล้วจือเฟย คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ ฉันจะส่งพ่อของคุณไปขึ้นเครื่องบินเอง"
เมื่อพูดจบ เขาก็สั่งคนขับรถยนต์ทันที:"รีบออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย!"
คนขับรถยนต์รีบสตาร์ทรถและขับออกไปทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...