ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2141

ขณะที่พ่อลูกสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ จู่ๆโทรศัพท์ของซูโสว่เต้าก็ดังขึ้น

บนหน้าจอโทรศัพท์แสดงให้เห็น คนที่โทรศัพท์มา คือน้องรองของเขาที่ชื่อว่าซูโสว่เต๋อ

เมื่อนึกถึงซูโสว่เต๋อคอยซ้ำเติมพวกเขาในช่วงเวลาวิกฤต ทำให้จิตใจของซูโสว่เต้าเต็มไปด้วยความโกรธ และแน่นอนว่าเขาอารมณ์ไม่ค่อยดี

เขากดรับสายและเปิดลำโพง และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา:"มีเรื่องอะไร?"

ซูโสว่เต๋อหัวเราะและพูด:"พี่ใหญ่ รถยนต์ได้เตรียมพร้อมแล้ว เครื่องบินก็เตรียมพร้อมแล้วเหมือนกัน ถึงเวลาส่งพี่ไปสนามบินแล้ว"

ซูโสว่เต้ากัดฟันตัวเองและพูดอย่างเย็นชา:"ได้ ฉันขอพูดกับจือเฟยสักครู่ เสร็จแล้วฉันจะลงไป"

ซูโสว่เต๋อรีบพูดทันที:"พี่ใหญ่ คุณอย่าชักช้าและเสียเวลาอีกเลย คุณท่านยังรอฉันกลับไปรายงานเรื่องนี้ ความหมายของเขาคือ คุณต้องรีบเดินทางเดี๋ยวนี้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี"

ซูโสว่เต้าทำได้เพียงระงับความโกรธของตัวเองและพูด:"โอเค ฉันจะลงไปภายในห้านาที!"

"ได้ครับ พี่ใหญ่" ซูโสว่เต๋อพูดด้วยรอยยิ้ม:"ฉันจะรอคุณที่หน้าประตู เดี๋ยวฉันจะส่งคุณไปสนามบินด้วยตัวเอง!"

ซูโสว่เต้าไม่ได้พูดอะไรและวางสายโทรศัพท์ทันที

หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ซูจือเฟย พูดอย่างมีนัยสำคัญ:"ช่วงนี้คุณต้องไปอยู่กับแม่ให้มากๆ ถ้าเธอมีเรื่องอะไร รีบรายงานฉันด้วย"

ซูจือเฟยหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพ่อแม่ของเขาจะกลับมาคืนดีกัน ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง:" คุณพ่อ โปรดวางใจ ฉันรู้เรื่องนี้แล้ว"

ซูโสว่เต้าพยักหน้าและยืนขึ้นมา ลากกระเป๋าเดินทางและพูด:"โอเค ฉันไปก่อนนะ"

ซูจือเฟยรีบถามทันที:"คุณพ่อ คุณจะกลับมาเมื่อไหร่?"

ซูโสว่เต้าส่ายหัวและพูด:"เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคุณปู่ ฉันจะได้กลับมาเมื่อไหร่ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน"

เมื่อพูดจบ ซูโสว่เต้าโบกมือ:"อย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย"