ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2144
ในเวลาเดียวกัน ในห้องหนังสือของคุณท่านซูเฉิงเฟิง
ซูโสว่เต๋อหยิบแท็บเล็ตขึ้นมาและให้ซูเฉิงเฟิงดูการนำเสนอข่าวของสื่อและความคิดเห็นของชาวเน็ตที่มีต่อเรื่องนี้ เขาพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณพ่อ ด้วยวิธีนี้ ทุกคนจะคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับซูรั่วหลี ไม่เกี่ยวกับคุณพ่ออย่างแน่นอน"
คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าด้วยความพอใจ ในเวลาเดียวกันเขาก็โล่งใจทันที
คนยิ่งแก่ ก็ยิ่งให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของตัวเองมากๆ โดยเฉพาะคนอย่างคุณท่านใหญ่ซู
ชื่อเสียงและบารมีที่เขาสั่งสมมาทั้งชีวิต เขาได้รับความนับถือและเป็นไอดอลของผู้คนนับไม่ถ้วน
ขณะที่เขาใกล้จะเกษียณอายุ ถ้าหากความจริงของเรื่องที่เกิดขึ้นกับซูรั่วหลีถูกเปิดเผย จะทำชื่อเสียงและบารมีที่เขาสั่งสมมาตลอดชีวิตต้องเสื่อมเสียอย่างแน่นอน
ดังนั้น ในจิตใจส่วนลึกๆของเขานั้น เขาต้องการให้มีคนมาเป็นแพะรับบาปเรื่องนี้ และทำให้ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ให้ได้มากที่สุด
ก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรใช้วิธีไหนในการหาแพะรับบาปเรื่องนี้
เพราะเรื่องที่ตัวเองทำนั้น ถูกเปิดเผยโดยสภาความมั่นคงแห่งชาติญี่ปุ่น และเรื่องที่พวกเขาเปิดเผยนั้นเป็นเรื่องจริงทั้งหมด ทำให้ตัวเองไม่สามารถพูดแก้ตัวและพูดโต้แย้งเรื่องนี้ได้
แต่เขากลับคิดไม่ถึงจริงๆ ลูกชายคนที่สองของตัวเองที่ชื่อซูโสว่เต๋อ เป็นคนที่มีความคิดฉลาดมากๆ!
เดิมทีตัวเองวางแผนจะส่งลูกชายคนโตที่ชื่อซูโสว่เต้าไปที่ออสเตรเลีย หลังจากนั้นก็โยนความผิดเรื่องฆ่าล้างตระกูลมัตสีโมโตะให้ลูกชายคนโตชื่อซูโสว่เต้าให้เขากลายเป็นแพะรับบาป
สำหรับเรื่องที่ร่วมมือกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นและทรยศซูรั่วหลี คุณท่านคิดไม่ออกว่าจะโยนความผิดเรื่องนี้ออกไปยังไง
แต่การกระทำของซูโสว่เต๋อในครั้งนี้ เขาจัดการเรื่องนี้ได้ยอดเยี่ยมมากๆ!
เมื่อซูโสว่เต๋อได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบถอนหายใจทันทีและพูด:"ใช่ครับคุณพ่อ เรื่องนี้มันไม่ค่อยเป็นธรรมต่อพี่ใหญ่เลย..."
ขณะพูด เขาก็เปลี่ยนคำพูดและพูดอย่างจริงจัง:"คุณพ่อ! ถ้าพูดจริงๆ ตระกูลซูของพวกเรา ใครๆก็เสียหน้าได้ มีเพียงคุณพ่อคนเดียวที่เสียหน้าไม่ได้!"
"เพราะคุณพ่อเป็นเสาหลักของตระกูลซู เป็นผู้นำของพี่น้องทั้งเจ็ดของพวกเรา และเป็นเหมือนจักรพรรดิผู้หยิ่งใหญ่ที่จะจดบันทึกไว้ในบันทึกประจำตระกูลเพื่อให้ลูกหลานรุ่นต่อๆไปได้รับรู้ ในประวัติของคุณพ่อ ห้ามมีเรื่องของซูรั่วหลีเข้ามาเป็นมลทินเป็นอันขาด!"
"ดังนั้น เพื่อชื่อเสียงและบารมีของคุณพ่อที่สั่งสมมาตลอดชีวิต เพื่อภาพลักษณ์อันดีงามของคุณพ่อ พี่ใหญ่ช่วยคุณพ่อยอมรับความผิดเรื่องนี้ มันก็สมควรแล้ว!"
คำพูดเหล่านี้ของซูโสว่เต๋อ พูดได้ถูกใจซูเฉิงเฟิงมากๆ!
เขาไม่สามารถระงับความสุขที่อยู่ในใจได้ เขาลูบเคราของตัวเองและพูดด้วยรอยยิ้ม:"โสว่เต๋อ คุณพูดได้ดีมากๆ! เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ คุณทำได้ดีมากๆ ฉันจะจำความดีของคุณไว้!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...