ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2152
เซียวเวยเวยรีบโค้งคำนับและพูด:"พี่เขย คุณมีธุระก็ไปก่อนเลย เดินทางระมัดระวังด้วย"
"อืม ฉันไปก่อนนะ"
เย่เฉินโบกมือให้เธอ แล้วบิดคันเร่งทันที จากนั้นรถจักรยานไฟฟ้าก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เซียวเวยเวยมองแผ่นหลังของเย่เฉิน ความรู้สึกต่างๆก็ผุดขึ้นในใจทันที
ในเวลานี้ สิ่งที่เธอคาดหวัง ไม่ใช่หาเงินได้เยอะๆ หรือได้ความโปรดปรานจากคนรวย
สิ่งที่เธอคาดหวังที่สุดคือ ได้นั่งอยู่เบาะหลังของรถจักรยานไฟฟ้าที่เย่เฉินขับอยู่
เพราะเธอรู้สึกว่า เบาะหลังของรถจักรยานไฟฟ้านั้น ถ้าได้นั่งคงมีความสุขและอุ่นใจมากๆ
...
เย่เฉินขับรถจักรยานไฟฟ้ามาถึงโรงแรมของเฉินจื๋อข่าย
เฉินจื๋อข่ายยืนรอเขาอยู่ที่หน้าประตูโรงแรมแล้ว
เมื่อเห็นเย่เฉินขับรถจักรยานไฟฟ้าเข้ามา เขาก็รีบเดินเข้าไปและพูด:"คุณชาย ด้วยฐานะของคุณ คุณไม่เหมาะกับการขับรถจักรยานไฟฟ้าแบบนี้อีกต่อไปแล้ว ทำไมคุณไม่ขับรถยนต์ที่ฉินกางกับหวังเจิ้งกางมอบให้คุณก่อนหน้านี้ละ? คุณไม่ชอบรถซูเปอร์คาร์เหรอ?"
เย่เฉินพยักหน้า:"รถยนต์ประเภทนั้นไม่ค่อยน่าใช้งาน และมันก็ดูอวดรวยเกินไป ถ้าฉันขับออกมาก็จะโดนคนอื่นๆขับตามมาดู ขับตามมาถ่ายรูป ฉันไม่ชอบการอวดรวยแบบนั้น"
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดทันที:"ถ้างั้นผมจะหารถยนต์ที่เรียบง่ายหรูหราสักคันให้คุณดีไหม? คุณคิดว่ารถยนต์ยี่ห้อVolkswagen Phaetonโอเคไหม?"
เย่เฉินโบกมือ:"ไม่จำเป็น ฉันขับรถจักรยานไฟฟ้าจนชินแล้ว และเมืองจินหลิงก็ไม่ได้ใหญ่มากนัก ในตัวเมืองก็เล็กนิดเดียว ใช้รถจักรยานไฟฟ้าก็ไปได้ทุกที่ แต่หลายวันมานี้ฉันไม่ได้ชาร์จแบตของรถจักรยานไฟฟ้าเลย ดูเหมือนแบตใกล้จะหมดแล้ว เดียวคุณสั่งลูกน้องเอารถจักรยานไฟฟ้าไปชาร์จแบตให้ฉันด้วย
ขณะพูด เขาก็จอดรถจักรยานไฟฟ้าไว้ที่หน้าประตูและพูด:"ไปกันเถอะ พาฉันไปเจอซูรั่วหลี"
เฉินจื๋อข่ายรีบหันไปพูดกับพนักงานรับรถที่อยู่ข้างๆว่า:"รีบเอารถจักรยาน์ไฟฟ้าของคุณชายไปจอดเดี๋ยวนี้ และทำความสะอาดรถจักรยานไฟฟ้าด้วย และอย่าลืมชาร์จแบตให้เต็ม"
"ได้ครับ ผู้จัดการทั่วไปเฉิน!"
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ซูรั่วหลีรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถสงบจิตใจของตัวเองและตั้งใจฝึกฝนได้
เพราะขณะที่เธอพยายามสงบจิตใจของตัวเอง ในสมองของเธอก็จะปรากฏแต่ภาพเย่เฉินออกมาทันที
ในขณะที่เธอไม่สามารถฝึกฝนต่อ กริ่งประตูก็ดังขึ้น
ในเวลานี้ เธอมีสัญชาตญาณว่าเย่เฉินมาหา ทำให้เธอรู้สึกดีใจมากๆ
หลังจากนั้น เธอรีบพุ่งไปที่หน้าประตู และเปิดประตูทันที
เมื่อมองเห็นว่าเย่เฉินยืนอยู่นอกประตู เธอรู้สึกดีใจมากๆและพูดทันที:"คุณชายเย่ ในที่สุดคุณก็มาหาฉัน!"
เมื่อพูดจบ จู่ๆเธอก็รู้สึกได้ทันที ว่าตัวเองใส่แค่ชุดสปอร์ตบราอยู่ คอและหน้าอกของเธอก็เต็มไปด้วยเหงื่อ ทำให้เธอตกใจและร้องออกมาทันที และพูดว่า:"อ๊าก! คุณชายเย่ คุณช่วยรอสักครู่!"
เมื่อพูดจบ เธอก็ปิดประตูทันที...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...