ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2151

"คุณไม่มีโทรศัพท์เหรอ?!"

สำหรับคำพูดของเซียวเวยเวย ทำให้เย่เฉินรู้สึกเหลือเชื่อมากๆ

ในสมัยนี้ แม้แต่ป้าที่เข็นรถขายของอยู่ริมถนนก็มีสมาร์ทโฟนแล้ว เซียวเวยเวยที่เป็นเด็กวัยรุ่นทันสมัย ทำไมถึงไม่มีโทรศัพท์ มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากๆ

เซียวเวยเวยมองเห็นสีหน้าประหลาดใจของเย่เฉิน ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเขินอาย และพูดติดๆขัดๆว่า:"พี่เขย...ฉัน...ฉัน...โทรศัพท์ของฉัน...โดนลูกน้องของอู๋ตงไห่ยึดไปแล้ว..."

ขณะที่เซียวเวยเวยพูด เธอก็ก้มหน้าด้วยความเขินอาย

เมื่อเธอพูดคำเหล่านี้ออกมา ทำให้เธอรู้สึกขายหน้ามากๆ

ตระกูลเซียวในเวลานี้ ได้เดินมาถึงจุดตกต่ำที่สุดแล้ว

แค่โทรศัพท์มือถือเพียงเครื่องเดียวก็ไม่มีปัญญาซื้อ ฐานะของพวกเขาต้องยากจนถึงขนาดไหน...

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาก็เข้าใจได้ทันที

หลังจากที่อู๋ตงไห่ยอมสวามิภักดิ์ต่อฉันแล้ว แต่เขาก็เกลียดคนของตระกูลเซียวมากๆ เขารู้ว่าฉันไม่ค่อยถูกกับคนของตระกูลเซียว เขาก็เลยพยายามกลั่นแกล้งและแก้แค้นคนของตระกูลเซียวให้สาสม

อันที่จริงเรื่องพวกนี้ ถ้าฉันพูดเรื่องนี้กับอู๋ตงไห่ อู๋ตงไห่ก็จะฟื้นฟูความเป็นอยู่ที่สุขสบายของพวกเขาให้กลับไปเหมือนเมื่อก่อน และเขาก็ยังคงลงทุนกับตระกูลเซียว ทำให้ธุรกิจของตระกูลเซียวกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

เพราะการฟื้นฟูธุรกิจของตระกูลเซียวใช้เงินเพียงแค่ไม่กี่สิบล้านหยวน ถึงแม้อู๋ตงไห่จะสูญเสียทรัพย์สินส่วนใหญ่ไปแล้ว แต่ทรัพย์สินที่เขาเหลืออยู่นั้นก็ยังคงเยอะอยู่ ขอเพียงเขายอมเจียดเงินเล็กน้อยออกมา ก็จะทำให้คนของตระกูลเซียวมีกินมีใช้

แต่เย่เฉินไม่ต้องการทำเช่นนี้

คนของตระกูลเซียวต้องตกอับแบบนี้ เพราะการกระทำของพวกเขาเอง โดยเฉพาะนายหญิงใหญ่เซียวกับเซียวฉางเฉียน สองคนนี้ค่อยหาทุกวิถีทางเพื่อเป็นศัตรูกับครอบครัวของเย่เฉิน

ดังนั้น พวกเขาก็สมควรที่จะได้รับบทลงโทษ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ตัดสินใจได้ทันที อย่างมากที่สุด เขาก็แค่ให้ความช่วยเหลือกับเซียวเวยเวยเล็กน้อย นี่เป็นรางวัลเล็กๆที่เธอกลับตัวกลับใจและกล่าวคำขอโทษฉันอย่างจริงใจ และยอมเรียกฉันว่าพี่เขย

เย่เฉินเป็นคนที่แบ่งแยกความดีความชอบและการลงโทษที่ชัดเจนและยุติธรรม