ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2154
ซูรั่วหลีพูดด้วยเกรงใจว่า:"คุณชายเย่ ขอโทษด้วย เมื่อสักครู่ฉันไม่ควรพูดขัดจังหวะของคุณ คุณพูดต่อได้เลย..."
เย่เฉินพูดทันที:"แต่ผ่านไปไม่นาน สำนักข่าวก็พบว่าซูโสว่เต้าที่เป็นพ่อของคุณบินไปที่ออสเตรเลียในชั่วข้ามคืน หลังจากนั้นสำนักข่าวต่างๆก็รายงานเรื่องนี้ไปอีกทิศทางหนึ่ง สำนักข่าวพูดว่า อันที่จริงคนที่หักหลังคุณไม่ใช่ซูเฉิงเฟิงที่เป็นคุณปู่ของคุณ แต่เป็นซูโสว่เต้าที่เป็นพ่อของคุณต่างหาก เหตุผลที่เขาหักหลังคุณเพราะต้องการฆ่าคุณปิดปาก เพราะเขาต้องการให้เรื่องที่คุณเป็นลูกนอกสมรสของเขากลายเป็นความลับตลอดไป"
สีหน้าของซูรั่วหลีขาวซีดและพูด:"คือ...คือเรื่องนี้ก็เป็นไปได้..."
เย่เฉินถามเธอ:"คุณเชื่อเรื่องไหนมากกว่ากัน?"
ซูรั่วหลีครุ่นคิดอยู่หลายนาที และเอ่ยปากพูด:"คุณชายเย่ ฉันเชื่อว่าซูเฉิงเฟิงหักหลังฉันมากกว่า"
เย่เฉินมองเธอด้วยความสนใจและถาม:"อ้อ? เพราะอะไรเหรอ?"
ซูรั่วหลีพูดอย่างจริงจัง:"ฉันอยู่เคียงข้างคุณพ่อมาหลายปี ถึงแม้เขาจัดการเรื่องต่างๆอย่างโหดเหี้ยม แต่เขาให้ความสำคัญกับเลือดเนื้อตัวเองอย่างมาก เขาเป็นห่วงซูจือเฟยกับซูจือหยูมากๆ หลังจากที่เขารู้ว่าฉันเป็นลูกสาวของเขา เขาก็ให้ความสำคัญกับฉันมากๆเหมือนกัน ฉันรู้สึกว่าเขาไม่ฆ่าฉันเพื่อปิดปากอย่างแน่นอน ถ้าเขาอยากจะฆ่าฉันปิดปาก เมื่อเขารู้ว่าฉันเป็นลูกสาวของเขา เขาก็ไม่ควรให้ฉันอยู่ในตระกูลซูอีก"
เมื่อพูดจบ เธอก็พูดวิเคราะห์ว่า:"คนอย่างซูเฉิงเฟิง ถ้ามองจากโลกภายนอก เขาเป็นนักธุรกิจรุ่นก่อนที่ประสบความสำเร็จมากๆ ดูเหมือนว่าเขาจะคล้ายกับนักธุรกิจฮ่องกงอย่างหลี่เจียเฉิง เป็นคนใจดีและมีอัธยาศัยดี แต่ความเป็นจริงแล้ว เขาเป็นคนที่โหดเหี้ยมอำมหิตมากๆ"
"และความโหดเหี้ยมอำมหิตของเขานั้น ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหน ถ้าทำให้เขาต้องเสียผลประโยชน์ เขาไม่ปล่อยคนๆนั้นไว้อย่างแน่นอน! ถึงแม้คนๆนั้นจะเป็นหลานแท้ๆของเขาก็ตาม!"
"ดังนั้น ฉันรู้สึกว่า คนที่หักหลังฉันน่าจะเป็นซูเฉิงเฟิงมากกว่า!"
เย่เฉินพยักหน้าและเห็นด้วย เขาพูดว่า:"ความคิดของฉันก็เหมือนกับคุณ ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าพ่อลูกคู่นี้เป็นคนยังไง แต่จากลำดับเหตุการณ์ทั้งหมดและวิเคราะห์จากเรื่องที่เกิดขึ้น คนที่บงการเรื่องนี้อยู่เบื้องหลังน่าจะเป็นซูเฉิงเฟิง การที่ซูโสว่เต้าบินไปออสเตรเลียในชั่วข้ามคืน อันที่จริงเขากลายเป็นแพะรับบาปแทนซูเฉิงเฟิง และเป็นแพะรับบาปที่โดนโจมตี ห้ามตอบโต้และห้ามโต้เถียงด้วย"
เย่เฉินพยักหน้าและถามเธอ:"ถ้ามีวันหนึ่ง ฉันต้องการให้คุณเป็นศัตรูกับตระกูลซู คุณจะยอมทำตามไหม?"
ซูรั่วหลีพูดโดยไม่ลังเล:"เป็นศัตรูกับตระกูลซู เรื่องนี้ฉันยินดีทำ! ตั้งแต่คุณแม่จนถึงตัวฉัน พวกเราช่วยเหลือตระกูลซูมาโดยตลอด และพร้อมที่จะเสียสละชีวิตเพื่อตระกูลซู แต่ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ คนของตระกูลซูจะแล้งน้ำใจกับพวกเรามากๆ ความแค้นนี้ ฉันต้องเอาคืน!"
ขณะพูด เธอก็มองเย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน:"คุณชายเย่ รั่วหลีขอร้องคุณเรื่องหนึ่งได้ไหม?"
เย่เฉินพยักหน้า:"คุณพูดมาได้เลย"
ซูรั่วหลีรีบพูดทันที:"คุณชายเย่ คุณให้ฉันเป็นศัตรูกับตระกูลซู เป็นศัตรูกับซูเฉิงเฟิงและคนอื่นๆในตระกูลซู ฉันยินดีและฉันก็ต้องการจะทำอย่างนั้นอยู่แล้ว แต่ฉันไม่อยากจะเป็นศัตรูกับพ่อของฉัน และพี่ชาย พี่สาวต่างมารดาของฉัน...นอกจากพวกเขาสามคน คนอื่นๆในตระกูลซูคือศัตรูของฉันทั้งหมด!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...