ตอนนี้ไม่เพียงทำให้เธอแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น และยังทำให้เส้นทางการเป็นยอดฝีมือเต๋าบู๊ในอนาคตของเธอราบรื่นยิ่งขึ้น!
มีเส้นลมปราณที่เปิดสมบูรณ์แล้วเป็นรากฐาน ทำให้เส้นทางการเป็นยอดฝีมือเต๋าบู๊ของเธอง่ายขึ้นเป็นเท่าตัว!
ซูรั่วหลีตื่นเต้นดีใจมากๆ ในเวลาเดียวกันก็ตกใจมากๆเช่นกัน!
"คุณชายเย่เพียงแค่จับชีพจรของฉันเบาๆ เขาก็ทำให้ความแข็งแกร่งของฉันเพิ่มขึ้น เขามีความแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่?!"
"เส้นลมปราณเริ่นเปิดอย่างสมบูรณ์ เหมือนสร้างรากฐานการเป็นยอดฝีมือเต๋าบู๊จนถึงขีดสุด นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนในชีวิต...และมันก็เป็นสิ่งที่ยอดฝีมือทุกคนใช้เวลาทั้งชีวิตก็ยากที่จะทำได้สำเร็จ..."
"แต่สำหรับคุณชายเย่ เขาแค่กระดิกนิ้วก็ทำได้สำเร็จแล้ว..."
"นี่มัน...นี่มันเหมือนกับเสกก้อนหินให้กลายเป็นทองเลย..."
"แต่พลังเหนือธรรมชาติแบบนี้ สำหรับคุณชายเย่นั้น มันเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว..."
"คุณชายเย่มีความแข็งแกร่งถึงระดับไหนกันแน่ ถึงสามารถใช้พลังเหนือธรรมชาติแบบนี้ได้?!"
"ดูเหมือน ฉันยังรู้จักคุณชายเย่น้อยเกินไป..."
"ก่อนหน้านี้ ฉันรู้สึกว่าเขาแค่แข็งแกร่งมากไปหน่อย แต่วันนี้ฉันถึงได้รู้ว่า นอกจากความแข็งแกร่งแล้ว เขามีอะไรที่มากกว่านั้น! เขาอาจจะแข็งแกร่งเกินกว่าที่ฉันจะจินตนาการได้..."
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอรู้สึกโชคดีมากๆที่ตัวเองได้รู้จักกับเย่เฉิน
ถึงแม้การรู้จักในช่วงแรกจะไม่เป็นเรื่องที่น่าพอใจ แต่หลังจากที่เย่เฉินช่วยชีวิตฉันไว้จนถึงตอนนี้ ผู้ชายคนนี้ใช้ความสามารถของตัวเองและเปลี่ยนทัศนคติที่ฉันมีต่อโลกใบนี้
ถ้าฉันไม่รู้จักเย่เฉิน เป็นไปไม่ได้ที่ตัวเองจะโชคดีขนาดนี้!
หลังจากนั้น เธอก็คุกเข่ากับพื้นทันที พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้นและซาบซึ้ง:"คุณชายเย่ บุญคุณที่คุณมีต่อฉัน รั่วหลีไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน โปรดรับการคุกเข่าคำนับจากฉันด้วย..."
เมื่อพูดจบ เธอก็คุกเข่าคำนับทันที และใช้ศีรษะโคกกับพื้นจนเกิดเสียงดัง
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"มันเป็นเรื่องง่ายๆที่ฉันทำได้ คุณไม่ต้องคุกเข่าคำนับฉันแบบนี้ก็ได้"
"อ๊าก?!"
ซูรั่วหลีรู้สึกว่าทัศนคติของตัวเอง โดนคำพูดของเย่เฉินเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
"เรื่องที่ลูกชายของเย่ฉางอิงหายตัวไป ฉันอยู่เย่นจิงก็เคยได้ยินคนพูดถึง"
"แต่ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ คนที่มีความสามารถอย่างคุณชายเย่ จะเป็นผู้ชายที่แต่งเข้าตระกูลผู้หญิงในเมืองจินหลิง!"
"ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเป็นลูกหลานของตระกูลเย่ เขายังเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเย่ฉางอิงที่มีชื่อเสียงโด่งดังอีก แค่เรื่องที่เขาเป็นสุดยอดฝีมือเต๋าบู๊ เขาก็สามารถทำให้ยอดฝีมือเต๋าบู๊ส่วนใหญ่ยอมติดตามเขา!"
"อย่าคิดว่ายอดฝีมือเต๋าบู๊เหล่านั้น มักจะได้รับคำชมเชยและเคารพจากตระกูลใหญ่ต่างๆ ถ้าคุณชายเย่ที่มีพลังพิเศษและเป็นยอดฝีมือระดับสูงยอมเปิดสำนัก จะมียอดฝีมือเต๋าบู๊นับไม่ถ้วนแย้งกันเข้าสำนักของเขา และจงรักภักดีและทำงานทุกอย่างเพื่อเขา..."
"ดังนั้น ถ้าเขาต้องการ เขาจะกลายเป็นคนที่ได้รับความนับถือจากคนนับหมื่นนับแสน..."
"ผู้ชายที่มีความสามารถขนาดนี้ ทำไมเขาถึงยอมอยู่ที่จินหลิง และยอมเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลผู้หญิงด้วย?!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...