ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2161
เย่เฉินออกจากโรงแรม แล้วขับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าของตนเอง เพื่อมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านจูเจียงลี่อิ่ง
ชุมชนนี้เพิ่งเปิดใหม่ และช่วงนี้ได้มีการทำโฆษณาส่งเสริมการขายทุกที่ในเมืองจินหลิง ทำให้เย่เฉินได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน
หากเป็นหลายปีก่อน ชุมชนที่เพิ่งเปิดใหม่จะถูกขายหมดในระยะเวลาอันสั้นโดยพลเมืองและนักเก็งกำไร
อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็วๆ นี้ ธุรกิจนายหน้าขายที่ดินอสังหาริมทรัพย์ไม่ค่อยดี ทำให้ชุมชนใหม่จำนวนมากกำลังประสบกับการขายที่ล่าช้า นักพัฒนาที่ดินเหล่านั้นจึงทำทุกอย่างเพื่อส่งเสริมการขาย
เดิมเซียวเวยเวยต้องการสมัครเป็นพนักงานขายอสังหาริมทรัพย์ แต่เนื่องจากเงินเดือนนั้นจะจ่ายเป็นเดือน ดังนั้นเมื่อไม่ได้สิ่งที่ดีที่สุด ก็ยอมลดระดับมาเอาสิ่งที่ดีรองลงมา เธอจึงไปทำงานเป็นพริตตี้ชั่วคราวของบริษัทโมเดลลิ่ง
พูดตรง ๆ บริษัทโมเดลลิ่งนั้นเป็นบริษัทคนกลาง
เช่นเดียวกับบริษัทที่เป็นตัวกลาง พวกเขาเซ็นสัญญากับผู้หญิงจำนวนมากที่ต้องการเป็นพริตตี้ จากนั้นจึงกำหนดราคาที่แตกต่างกันตามรูปร่างหน้าตาภายนอกที่แตกต่างกันของผู้หญิงแต่ละคน จากนั้นจึงนำข้อมูลของผู้หญิงเหล่านี้ไปให้กับฝ่ายเอ
เช่น เมื่อสโมสรเปิดกิจการเพื่อเฉลิมฉลอง ต้องการผู้หญิงรูปร่างหน้าตาดี งามสง่าจำนวน 20 คนไปทำงานอยู่ในงาน พวกเขาจะติดต่อกับบริษัทโมเดลลิ่งโดยตรง
บริษัทโมเดลลิ่งจะถ่ายรูปโปรไฟล์ของพริตตี้ และให้ฝ่ายเอเลือก หลังจากเลือกแล้วก็ตกลงราคากัน จากนั้นจะกำหนดการและเวลาให้พริตตี้
โดยทั่วไปแล้ว ค่าใช้จ่ายที่ฝ่ายเอจะให้บริษัทโมเดลลิ่งคือสี่ร้อยถึงแปดร้อยหยวนต่อวันสำหรับพริตตี้หนึ่งคน
ตอนนี้เป็นเดือนมกราคม อุณหภูมิจึงต่ำมาก ชุดที่เธอใส่นั้นค่อนข้างบาง หลังจากยืนอยู่หน้าประตูไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ตัวเธอก็แข็งเนื่องจากความหนาวเย็น
อย่างไรก็ตาม เพื่อหารายได้ เธอไม่กล้าที่จะแสดงอารมณ์ใด ๆ เธอทำได้เพียงกัดฟันและยืนกรานต่อไป
เวลานี้ เธอยืนอยู่ที่ประตูนานกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว เธอตัวสั่นเพราะความหนาวเย็น ใบหน้าซีด ริมฝีปากเขียว แต่ยังคงฝืนยิ้มตามแบบฉบับของพริตตี้ ยังคงกล่าวสวัสดีทักทายและโค้งคำนับลูกค้าทุกคนที่เข้ามาในสำนักงานขาย
ขณะนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมเสื้อโค้ทขนมิงค์ออกมาจากสำนักงานขายและกล่าวกับเซียวเวยเวยว่า “เวยเวย วันนี้ประธานหลิวสั่งว่าพนักงานพริตตี้ทุกคนต้องลงนามในข้อตกลงรับประกันพิเศษกับบริษัท ประจวบเหมาะตอนนี้ไม่มีลูกค้า คุณตามฉันเข้าไปเซ็นสัญญาก่อน”
ผู้หญิงคนนี้ชื่อเฉินเสี่ยวเฟย เป็นหัวหน้าผู้ดูแลนอกสถานที่ของบริษัทโมเดลลิ่งของเซียวเวยเวย และเป็นรองผู้บังคับบัญชาของบริษัท
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...