ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 218

บทที่ 218ทำเป็นรู้ดีต่อหน้าอาจารย์เย่（2）

สายตาของท่านหงห้าเย็นชา กล่าวว่า : “ฉันเห็นอาจารย์เย่ดูทิศทางลม หากคุณกล้าที่จะดูหมิ่นเขา ก็เป็นศัตรูกับฉัน ถ้ากล้าพูดออกไปอีก ฉันจะหักขาและเท้าของคุณแน่!”

ภายใต้เสียงตำหนิของทุกคน เกาจวิ้นเว่ยหน้าเขียว ทุกคนตกใจและพูดไม่ออก

ณ ขณะนี้ ซือเทียนฉีตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “หลิวจ้งจิ่ง มานี่หน่อย!”

เมื่อได้ยินคำนี้ หลิวจ้งจิ่งก็ตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก

คนอื่นไม่รู้ แต่เขากลับสงสัยว่ายาวิเศษของตัวเองนี้สามารถรักษาโรคของซือเทียนฉีได้ไหม รู้ดีอยู่แล้วแต่แสร้งทำเป็นไม่รู้ ตอนนี้มองเห็นอาจารย์แท้จริง คำพูดโกหกของตัวเอง ไม่ใช่ว่าโป๊ะแตกอย่างงั้นเหรอ?

แต่ในขณะนี้ เขาก็ทำได้เพียงแค่ฝืนใจ กล่าวด้วยความเคารพ: “ท่านซือ”

ซือเทียนฉีด่าด้วยความโกรธ: “ฉันเพิ่งได้ยินคุณพูดว่า คุณจะรักษาโรคของฉันด้วยยาในมือของคุณงั้นหรือ?”

หลิวจ้งจิ่งกล่าวด้วยความตื่นตระหนก：“ท่านซือ ฉันพูดจาไม่รู้จักกาลเทศะเอง คุยโม้ตามอำเภอใจ โปรดให้อภัย.....”

ที่จริงหลิวจ้งจิ่งรู้ดี หลังจากที่ขายยาให้กับซือเทียนฉี ซือเทียนฉีกล่าวอย่างชัดเจนว่า ยานี้สุดยอดมาก ช่วยบรรเทาอาการบาดเจ็บของเขาได้เป็นอย่างดี แต่ก็ยังห่างไกลจากการรักษา

สาเหตุที่เมื่อกี้เขาพูดว่ายานี้รักษาซือเทียนฉี เป็นเพราะว่าเพื่อการเสแสร้งของตัวเอง

แต่ว่า ไม่ว่ายังไงก็คิดไม่ถึง ซือเทียนฉีจะมาปรากฏที่นี่

ณ ตอนนี้ เผชิญหน้ากับซือเทียนฉี ในใจของเขารู้สึกประหม่ามาก แม้ว่าเขาจะเป็นหมอยาจีนที่มีชื่อเสียง แต่เมื่อเทียบกับซือเทียนฉีก็ยังห่างไกลอีกนัก ซือเทียนฉีเป็นนายกสมาคมแพทย์แผนจีน ถ้าหากว่ายั่วโมโหเขา เพียงคำพูดเดียวของเขาก็สามารถตัดชื่อตัวเองออกจากแวดวงแพทย์แผนจีนได้