ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 218
บทที่ 218ทำเป็นรู้ดีต่อหน้าอาจารย์เย่（2）
สายตาของท่านหงห้าเย็นชา กล่าวว่า : “ฉันเห็นอาจารย์เย่ดูทิศทางลม หากคุณกล้าที่จะดูหมิ่นเขา ก็เป็นศัตรูกับฉัน ถ้ากล้าพูดออกไปอีก ฉันจะหักขาและเท้าของคุณแน่!”
ภายใต้เสียงตำหนิของทุกคน เกาจวิ้นเว่ยหน้าเขียว ทุกคนตกใจและพูดไม่ออก
ณ ขณะนี้ ซือเทียนฉีตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “หลิวจ้งจิ่ง มานี่หน่อย!”
เมื่อได้ยินคำนี้ หลิวจ้งจิ่งก็ตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก
คนอื่นไม่รู้ แต่เขากลับสงสัยว่ายาวิเศษของตัวเองนี้สามารถรักษาโรคของซือเทียนฉีได้ไหม รู้ดีอยู่แล้วแต่แสร้งทำเป็นไม่รู้ ตอนนี้มองเห็นอาจารย์แท้จริง คำพูดโกหกของตัวเอง ไม่ใช่ว่าโป๊ะแตกอย่างงั้นเหรอ?
แต่ในขณะนี้ เขาก็ทำได้เพียงแค่ฝืนใจ กล่าวด้วยความเคารพ: “ท่านซือ”
ซือเทียนฉีด่าด้วยความโกรธ: “ฉันเพิ่งได้ยินคุณพูดว่า คุณจะรักษาโรคของฉันด้วยยาในมือของคุณงั้นหรือ?”
หลิวจ้งจิ่งกล่าวด้วยความตื่นตระหนก：“ท่านซือ ฉันพูดจาไม่รู้จักกาลเทศะเอง คุยโม้ตามอำเภอใจ โปรดให้อภัย.....”
ที่จริงหลิวจ้งจิ่งรู้ดี หลังจากที่ขายยาให้กับซือเทียนฉี ซือเทียนฉีกล่าวอย่างชัดเจนว่า ยานี้สุดยอดมาก ช่วยบรรเทาอาการบาดเจ็บของเขาได้เป็นอย่างดี แต่ก็ยังห่างไกลจากการรักษา
สาเหตุที่เมื่อกี้เขาพูดว่ายานี้รักษาซือเทียนฉี เป็นเพราะว่าเพื่อการเสแสร้งของตัวเอง
แต่ว่า ไม่ว่ายังไงก็คิดไม่ถึง ซือเทียนฉีจะมาปรากฏที่นี่
ณ ตอนนี้ เผชิญหน้ากับซือเทียนฉี ในใจของเขารู้สึกประหม่ามาก แม้ว่าเขาจะเป็นหมอยาจีนที่มีชื่อเสียง แต่เมื่อเทียบกับซือเทียนฉีก็ยังห่างไกลอีกนัก ซือเทียนฉีเป็นนายกสมาคมแพทย์แผนจีน ถ้าหากว่ายั่วโมโหเขา เพียงคำพูดเดียวของเขาก็สามารถตัดชื่อตัวเองออกจากแวดวงแพทย์แผนจีนได้
หลิวจ้งจิ่งตื่นตระหนก เม็ดเหงื่อไหลไม่หยุด เขารีบอธิบายต่อ: “ท่านซือ ฉันไม่รู้ว่ายาวิเศษนั้นถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์เย่ ถ้ารู้อย่างนี้ ฉันจะกล้าทำแบบนี้เหรอ……”
ใครจะรู้ เขายังไม่ทันได้พูดจบซือเทียนฉีก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “สายเกินไปแล้ว! หลังจากเรื่องนี้ไป ฉันจะแนะนำกรมอนามัย เพิกถอนใบรับรองคุณสมบัติทางการแพทย์ของคุณอย่างถาวร!”
ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ใบหน้าขอ หลิวจ้งจิ่งก็ซีดลงทันที ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็เย็นและมีเหงื่อออก เขาตกใจกลัวจนวิญญาณแทบออกจากร่าง
จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่า มีเสียงตู้มดังขึ้น คุกเข่าต่อหน้าเย่เฉิน ก้มลงไปด้วยและร้องไห้ขอร้องว่า: “อาจารย์เย่ ฉันผิดเอง ฉันขอโทษ ฉันโกหกทุกคน ฉันไม่ได้เป็นคนผลิตยาวิเศษนี้เลย ฉันซื้อมา ฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะรักษาอัมพาตได้หรือไม่ แค่เอามาโบกสะบัดนิดหน่อย…… ฉันมีตาหามีแววไม่ ลบหลู่คุณเข้าแล้ว ขอร้องล่ะครับ ไว้ชีวิตผมเถอะ!”
หลังจากที่เขาพูดจบเขาคุกเข่าลงตบตัวเองอีกครั้งและก้มลงขอโทษและร้องไห้ ...
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...